استفاده از فناوری اطلاعات (IT) در بازاریابی به خوبی تثبیت شده است و توجه بسیاری از محققان و پژوهشگران بازاریابی را به خود جلب نموده است. مفهوم بازاریابی پایگاه داده از دهه 1960 وجود داشته است و سریع جای خود را باز نموده است. پیشرفت سریع در فناوری اطلاعات باعث ایجاد روش های جدید همکاری بین شرکت ها و مشتریان شده است. در دنیای کسب و کار، مدیریت می داند که مشتریان هسته اصلی کسب و کار هستند و موفقیت یک شرکت به مدیریت روابط با آنها به طور موثر بستگی دارد. برکه و همکاران (1999) در مورد اثر فناوری اطلاعات در زمینه های بازاریابی و مدیریت بحث نمودند و آنها تاکید داشتند بر روی پیکر بندی دوباره بازاریابی جدید که از مزایای فن آوری وب بهره می برد. ظهور اینترنت در استفاده های تجاری در سال 1994 و به بعد (زمان بعد از ان) یک وظیفه به وظایف مدیریت فناوری اطلاعات اضافه نمود: انتقال اطلاعات به مشتریان و سفارشات امن در سراسر جهان. نیازها و انتظارات مشتری باید توسط همه کارکنان در سازمان مد نظر قرار گیرد و آنها باید آن نیازها و انتظارات را شناسایی کنند و سعی کنند سطح انتظارات مشتری را افزایش دهند که این تنها از طریق ارتباط موثر و مناسب با مشتریان ممکن است. در عین حال، بسیاری از مدیران کسب و کار بر این باورند که انتخاب محصولات باید بر اساس عامل مهمی مانند فناوری اطلاعات باشد. امروزه، فن آوری کسب و کارها، سیستم هایی فراهم آورده که می تواند به شرکت ها در ردیابی تعاملات مشتریان با شرکت ها کمک کند و به کارکنان شرکت ها اجازه دهد به سرعت همه اطلاعات در مورد مشتریان را بازیابی نمایند. این مفهوم، سیستم مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) نامیده می شود. CRM یک فلسفه قدیمی و تجاری است که دوباره با توسعه و پیشرفت در فناوری اطلاعات متولد شده است. بازسازی سیستم کسب و کار، کار بسیار پیچیده ای در محیط دیجیتال است، نیاز به برنامه ریزی دقیق و مدل سازی و پیاده سازی یک رویکرد مشتری مداری دارد. اتخاذ یک استراتژی مشتری محور به مدیریت ارتباط با مشتری یا CRM اشاره دارد.
فناوری اطلاعات به عنوان یک ابزار بهبود برای مدیریت ارتباط با مشتری (CRM)