دانلود پاورپوینت پی کنی و پی ریزی
فرمت :پاورپوینت
تعداد اسلاید :۳۹
فهرست :
تعریف پی
پی های سطحی یا شالوده ها
تعیین ضخامت پی
انواع پی های سطحی
پی منفرد یا تکی single footing
پی مرکب combed footing
پی نواری strip footing
پی شبکه ای
پی باسکولی cantilever footing
پی گسترده mat footing
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 49
چاه کنی
در شهرها و اماکنی که سیستم جمع آوری آب های سطحی، آب باران و فاضلاب بوسیله لوله و تصفیه و هدایت پساب آنها به رودخانه، مزارع مانند اینها پیش بینی و اجرا نشده ناگریز از چاه های جذبی استفاده می شود.
بهره برداری از چاه های جذبی در مناطق امکان پذیر است که سطح آب های زیرزمینی حداقل 5 متر از زمین طبیعی، پایین تر باشد در محل هایی که چاه های جذبی حفر میگردد بدلیل نفوذ فضولات انسانی و مانند آن نباید در پیرامون آن چاهی برای مصارف آشامیدنی حفر شود.
در مناطقی که سفره آب زیرزمینی بالاست استفاده از چاه جذبی مناسب نبوده و باید به روشهای دیگر نظیر احداث سپتیک تانک و یا لوله کشی و ایجاد تصفیه خانه عمل نمود. از داخل کردن روغن و مواد حل نشدنی به داخل چاه باید خودداری نمود زیرا این قبیل مواد چشمه های چاه را پر کرده و پس از مدتی عدم نفوذ فاضلاب موجب پرشدن انبارها، ریزش سقف انباره ها و فروکش کردن چاه خواهد شد.
محل احداث چاه
چاه نباید در زیر و نزدیک ستون ها و یا دیوارهای بابر قرار گیرد چاه باید در محل مناسب حفر گردد بطوریکه بعداً بازرسی و بازنگری احتمالی چاه به سهولت امکان پذیر باشد. حفر انبارهای چاه نیز باید به نحوی صورت گیرد که حتی المقدور در زیر دیوارها و ستونها قرار نگرفته و به حریم الرضی مجاور و غیر نیز تجاوز نشود. چاه های آب و فاضلاب باید حتی المقدور در محوطه های باز حفر شوند.
تقویت سطوح ریزشی
چنانچه میله چاه ریزشی باشد باید توجه کرد که یک رگه با ضخامت معین ریزش میکند و یا میله در تمام عمق ریزشی است، در هر حال باید با تهیه و نصف کول بتنی، سفالی و یا آجر چینی ریزش را مهار نمود.
تهویه در حین بهره برداری
برای جلوگیری از تجمع گازهای مختلف در داخل چاه باید از روی گلدان و طوقه چینی، بوسیله لوله ای چاه را تهویه نمود. در محل هاییکه لوله های آب باران به چاه وارد میشود عمل تهویه توسط این لوله ها انجام می شود در سایر موارد باید بوسیله لوله جداگانه ای که تا مرتفع ترین قسمت ساختمان ادامه می یابد نسبت به تهویه چاه اقدام شود، باید با نصب زانویی در بالای لوله های تهویه از ورود اجسام به داخل لوله جلوگیری شود.
اجرای چاه
میله زنی
قطر میله معمولاً 80 تا 100 سانتیمتر انتخاب می شود هنگام حفر میله باید جای پا در جداره چاه پیش بینی شود تا بتوان وارد چاه شود و یا از آن خارج شد. در صورت امکان بهتر است عمق میله چاه بین 10 تا 20 متر اختیار شود تا چاه هنگام ایجاد انبار در تحمیل نیروهای وارده مقاوم تر بوده و در صورت ریزش احتمالی موضعی خطر کمتری را ایجاد نماید میله باید کاملاً قائم و شاقولی بوده و انحراف نداشته باشد.
چنانچه چاه مرطوب بوده و دم یا گاز داشته باشد به وسیله دستگاههای هوادهی و لوله کشی در حین کار، هوای لازم را به درون چاه دمید تا مقنی بتواند به سهولت بکار خود ادامه دهد.
انبارکنی
انبار باید بصورت مخروطی حفر شود بطوریکه قاعده مخروط پایین و راس آن بالا باشد هرگز نباید انبار مقطع مربع یا مستطیل حفر شود. کف انبار باید تراز و تخت باشد.
انبار را میتوان در جهات مختلف حفر کرد. طول انبار را میتوان به هر میزان انتخاب نمود ولی معمولاً در طول های زیاد حمل و خروج خاک های حاصله از آن مقرون به صرفه نمیباشد.
محوطه سازی
منظور از محوطه سازی تسطیح و آماده سازی محوطه ساختمان های پروژه سیستم های ارتباطی شامل خیابان سازی، پیاده سازی، شبکه های جمع آوری آب و فاضلابع آبرسانی، شبکه های توزیع نیروی برق و گاز و بالاخره ایجاد فضای سبز می باشد پیمانکار موظف است باتوجه به نقشه های اجرایی و برنامه زمانبندی اجرای عملیات نسبت به اجرای مرحله به مرحله کار اقدام نماید تقدم و تأخر اجرای قسمت های مختلف کار و هماهنگی آن با سایر پیمانکاران پروژه که زیر نظر دستگاه نظات صورت می گیرد باید توسط پیمانکار رعایت شود تا از دوباره کاری ها و بوجود آمدن اشکالات بعدی جلوگیری شود در صورت عدم رعایت نکات لازم در اجرای مرحله، پیمانکار مسئول بروز اشکالات بعدی خواهد و برای رفع این مشکلات باید بخرج خود و زیر نظر دستگاه نظارت عمل نماید.
رفع گیاهان و کندن اشجار
تمامی سطوحی که عملیات خاکی بر روی آنها صورت می گیرد یا مناطقی که بعنوان منابع قرضه مورد استفاده واقع می شود باید از وجود خاک های نباتی، نباتات و درختان کاملاً پاک شود.
چاه ها و قنوات
چنانچه در محوطه تأسیسات، چاه های قدیمی فاضلاب وجود داشته باشد که پر کردن آنها ضروری باشد این کار با مصالح مناسب نظیر خاک، شفته و سنگ لاشه انجام شود. در صورتی که پرکردن چاه مقرون به صرفه نباشد می توان نسبت به طوقه چینی و مسدود نمودن آن اقدام نمود.
تسطیح محوطه
منظور از تسطیح محوطه رفع پستی ها، بلندی ها و ناهمواری های موجود محوطه تا رسیدن به تراز مورد نظر برای شروع کارهای ساختمانی است.
برای اینکار ابتدا اقدام به خاک نباتی نموده و در صورت لزوم خاک های نباتی را در محلهای مورد نظر برای مصارف بعدی و به منظور ایجاد فضای سبز ذخیره و نگهداری نماید. پرکردن نقط گود برای اینکار ابتدا اقدام به خاک نباتی نموده و در صورت لزوم خاکهای نباتی را در محل های مورد نظر برای مصارف بعدی و به منظور ایجاد فضای سبز ذخیره و نگهداری نماید. پرکردن نقاط گود فسیل ها، شیارها و نظایر آنها باید با خاک های حاصل از خاکبرداری نقاط بلند و تپه و ماهور صورت گیرد، حمل خاک از خارج کارگاه برای تسطیح محوطه مجاز نمی باشد مگر با تأیید دستگاه نظارت و عدم تکافو و نامناسب بودن خاک حاصل از خاکبرداری ها، عملیات تسطیح باید براساس نقشه های اجرایی و دستورات دستگاه نظارت صورت گیرد.
جدول گذاری و آبروسازی
جدول گذاری و آبروسازی به منظور تقسیم محوطه به خیابان های اصلی و فرعی، پیاده روها، فضاهای سبز و بالاخره جمع آوری آب های سطحی صورت میگیرد در هر مورد جزئیات اجرایی و نحوه اجرای عملیات باید در نقشه های اجرایی و مشخصات فنی خصوصی ذکر گردد، پیمانکار موظفه است پس از تسطیح و رسیدن به رقوم های مورد نظر نسبت به جدول گذاری و آبروسازی اقدام نماید.
مصالح برای جدول گذاری
برای جدول گذاری عموماً از قطعات بتن پیش ساخته و در پاره ای موارد باتوجه به شرایط کار از بتن استفاده می شود باتوجه به ارتفاع کم جداول بتنی، عموماً این جداول بدون آرماتور بوده و چنانچه ارتفاع کارگذاری جدول زیاد و رانش خاک قابل توجه باشد باید از جداول بتن مسلح استفاده نمود. برای جمع آوری کانیز با مقطع V یا نیم دایره آبهای سطحی راه های ارتباطی و خیابان ها می توان کانیو با مقاطع V شکل یا نیم دایره از بتن پیش ساخته و یا در جا استفاده نمود چنانچه از جدول گذاری بصورت سرپوشیده به منظور جمع آوری آب های سطحی استفاده شود باید در فواصل معین و براساس نقشه های اجرایی دریچه های تخلیه و جمع آوری آب های حاصل از شستشوی خیابان و آبهای باران بصورت دریچه های افقی، عمودی یا ترکیبی از این دو پیش بینی نمود.
روش جدول گذاری
پس از انجام عملیات تسطحی ابتدا محور خیابان ها و پیاده روها را میخ کوبی نموده و پس از ترازیابی و برداشت نیمرخ طولی با توجه به خط پروژه و رقوم میخ های برداشت شده رقوم کف تمام شده جدول گذاری را مشخص و براساس رقوم های خواسته شده اقدام به خاکبرداری محل جداول نماید. مسیر دقیق جدول گذاری در خطوط مستقیم و قوس ها باید با رنگ کاملاً مشخص گردد. جدول گذاری باید روی پی مستحکم و یکنواخت صورت گیرد در نقاطی که بعلت تراز زمین و نامناسب بودن خاک زیر پی خاکبرداری اجتناب ناپذیر باشد پس از خاکبرداری باید تا تراز مورد نظر با مصالح مناسب نظیر سنگ و ملات یا شفته زیرسازی انجام شود در صورتیکه بدلایلی و براساس نقشه های اجرایی ارتفاع جدول گذاری یکنواخت نباشد و نتوان از جداول پیش ساخته استفاده نمود باید جدول سازی با بتن درجا انجام شود جدول های پیش ساخته باید پس از تراز و نصب بندی کشی و کامل شود چنانچه طول ساخته باید پس از تراز و نصب بندکشی و کامل شود چنانچه طول جدول گذاری زیاد باشد باید درزهای انبساط بعرض حداقل 10 الی 15 میلیمتر پیش بینی شود، فاصله درزهای انبساط نباید از 6 متر بیشتر باشد درزهای انبساط باید با مواد مناسب نظیر آسفالت پر شود.
پیاده رو سازی
به تمامی راه های ارتباطی کنار محوطه ساختمان ها و راه های ارتباطی دسترسی که عبور ماشین آلات بر روی آن مجاز نباشد پیاده رو می گویند بسته به عرض، تقسیم بندی پیاده روها مطابق جدول زیر می باشد.
عملیات پیاده روسازی شامل دو قسمت زیر سازی و روسازی می باشد.
آماده سازی بستر و زیرسازی آن
برای زیرسازی ابتدا باید عملیات خاکبرداری و خاکریزی انجام شود و در صورتیکه برای رسیدن به تراز مورد نظر تنها به عملیات خاکبرداری نیاز باشد باید خاکبرداری محل تا رسیدن به زمین با مقاومت کافی ادامه یابد و خاکبرداری اضافه بر نقشه ها صورت مجلس گردد. اضافه خاکبردرای تا رسیدن به تراز زیر پی بلامصالح مناسب نظیر شفته آهکی، سنگ چین و سایر مصالح مورد تأیید ساخته و آماده می شود در صورتیکه برای رسیدن به تراز مورد نیاز به خاکریزی باشد ابتدا باید هخاک های نباتی تا عمق های لازم برداشته و سپس عملیات خاکریزی ضخامت با ویبراتورهای دستی تا تراکم 90% کوبیده شود. شیب عرضی سطح تمام شده بستر پیاده رو باید به نحوی باشد که آب های سطحی پیاده روها براحتی در داخل جوی ها، مجاری و لوله های جمع کننده تخلیه شود شیب عرضی مطابق نقشه های اجرایی خواهد بود در صورت نبود این اطلاعات حداقل شیب عرضی 2% اختیار میشود.
زیرسازی با شفته آهکی
از شفته آهکی به عنوان زیرسازی پیاده روها با قشر زیر اساس استفاده می شو شفته آهکی از خاک محل و از مصالح موجود حاصل از خاکبرداری ساخته می شود باتوجه به نوع خاک محل، دانه بندی و میزان رس موجود در آن آهک به مقدار و کیفیت مناسب به مخلوط اضافه می شود در نتیجه این اختلاط یون های کلسیم موجود در آهک توسط ذرات رس جذب شده و این ذرات به ذرات بزرگتر بدل می شوند و در نتیجه میزان حد خمیری خاک رس افزایش می یابد و در مرحله بعدی سخت شدن با تشکیل آلومینات و سیلیکات کلسیم شفته آهکی حاصل می شود هر چه درجه حرارت بیشتر باشد سخت شدن شفته آهکی سریع تر صورت می گیرد از اینرو توصیه می شود شفته آهکی در مناطق گرم بکار گرفته میشود.
خاک
خاک مورد مصرف در شفته آهکی می تواند از خاک محل یا قرضه مناسب، بسته به مورد و مشخصات، با نظر و تأیید دستگاه نظارت تهیه شود. مصالح خاکی مورد مصرف باید عاری از هر گونه مواد آلی، لجن و سایر آلودگی ها بوده و اندازه بزرگترین دانه آن نباید از 63 میلیمتر بیشتر باشد.مناسب ترین خاک برای ساخته شفته آهکی خاک مخلوط رس و شن است.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
45 صفحه
پی کنی در ساختمان به دو منظور انجام می شود :
پی کنی در زمینهای متفاوت از حیث جنس و مقاومت زمین ، وجود آبهای سطحی ، فرق می کند ابعاد پی کنی به ابعاد پی و عمق پی کنی به ارتفاع پی و شرایط اقلیمی بستگی دارد . به هر حال در هر نوع آب و هوایی عمق پی کنی نباید از 50 سانتی متر کمتر شود .
پی سازی و هدف آن :
بارهای وارد از سقف ساختمان به ستونها و یا دیوارها ونهایتا به پی ساختمان وارد می شود . پی نیز بارهای وارده را به زمین منتقل می کند . پس پی عمل انتقال کلیه ی بارهای ساختمان به زمین است . پس باید به گونه ای اجرا شود که بتواند صدها تن وزن ساختمان و اشیایی که درآن قرار دارد را تحمل کند . غیر از طرح و اجرا باید به جنس مصالح پی توجه کرد که مصالح از مرغوبتری آن نوع باشد و نحوه ی ساخت آن کاملا اصولی وو فنی باشد . ابعاد پی بستگی به مقاومت زمین و نیروهای وارد بر پی و جنس و مقاومت مصالح آن دارد.
آماده سازی پی :
قبل از پی سازی باید کف پی را آماده کرد بدین صورت که کف پی باید کاملا مسطح و عاری از هر گونه مواد زاید باشد . همچنین نباید با خاک دستی یا با مصالح غیر مقاوم پر شده باشد . برای تسطیح و آماده سازی نهایی کف پی آن را با بتن سبک (مگر) یعنی با بتونی که در هر متر مکعب ساخته شده ی آن حدود 150 کیلوگرم سیمان باشد ، تسطیح می کنیم . وظیفه ی بتن مگر پر کردن حفره هایی است که هنگام پی کنی در زمین به وجود آمده است و همچنین یه وجود آوردن سطح کاملا تراز ،برای انجام عملیات پی سازی است .
دو اصل اساسی در طراحی شالوده ها باید رعایت شود:
در عمل برای معدود کردن نشست ،نیروهای ناشی از سازه را باید به لایه هایی منتقل کنیم که دارای مقاومت کافی باشد و برای کاهش تنش فشاری ، نیروهای وارده را در سطح وسیعی گسترده کرده به پی وارد می کنیم .
پی سازی در ساختمانهای فلزی :
در ساختمانهای فلزی بیشتر از پی نقطه ای استفاده می شود ودرزمین های سست و ساختمانهای بسیار سنگین از پی های سراسری(پی رادیه ژنرال) هم استفاده می کنند .
پی های نقطه ای :
پی های نقطه ای برای ساختمان هایی که بار آن به طور متمرکز به زمین منتقل می شود ساخته میگردد . مانند ساختمانهای فلزی ویا ساختمانهای بتنی .
لایه های پی های تکی و نقطه ای به شرح زیر است :
پی های تکی معمولا با ابعادی که به وسیله ی مهندس محاسب با توجه به قدرت مجاز تحملی زمین وبار ستون تعیین می گردد ساخته می شود این گونه پی ها را اغلب با بتن مسلح می سازند .
بتنی را مسلح می گویند که داخل آن قطعات فولادی به کار رفته باشد . این قطعات معمولا میلگرد آجدار ویا ساده می باشد .
نوع فایل : WORD
تعداد صفحه : 45
فرمت فایل: word
تعداد صفحه:69
گودبرداری و پی کنی
طبقه بندی زمینها
زمینها رابر حسب مورد می توان بر حسب نوع (اندازه) مصالح متشکله، برحسب وضعیت طبیعی، و یا برحسب میزان نشست و قابلیت تراکم طبقه بندی نمود.
الف). طبقه بندی زمینها بر حسب نوع مصالح متشکله
مصالح تشکیل دهندة انواع زمینها، به غیر از زمینهای سنگی، عبارتند از شن، ماسه، سیلت، رس و مواد آلی یا ارگانیکی حاصله از گیاهان.
ب) طبقه بندی زمینها بر حسب وضعیت طبیعی
زمینها را بر حسب وضعیت طبیعی به دو دسته زمینهای خاکریزی شده یا مصنوعی و زمینهای طبیعی تقسیم می کنند.
ج) طبقه بندی زمینها بر حسب میزان نشست
زمینهای غیر قابل تراکم
زمینهای با قابلیت تراکم کم
زمینهائی با قابلیت تراکم زیاد
تعیین مقاومت مجاز زمین
تعیین ابعاد پی به میزان زیاد بستگی به قابلیت زمین برای تحمل فشار دارد. لذا تعیین مقاومت مجاز زمین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زمینهائی که قبلاً در آنها ساختمان و یا سازه ای ساخته شده است و وضعیت آنها مشخص است ممکن است احتیاج به آزمایشهای مجدد نداشته باشد.
موضوع تعیین مقاومت و سایر مشخصات زمین در مواقعی که زمین ناشناخته بوده و ساختمان و پروژه ایکه قرار است برروی آن ساخته شود بزرگ و قابل اهمیت باشد بسیار حائز اهمیت است.
پیاده کردن نقشه
پیاده کردن نقشه روی زمین قبل از گودبرداری و یا هر نوع عملیات اجرائی بجز برداشتن خاکهای سطحی و گیاهی و کندن بوته ها، غالباً به عمق 15 تا 25 سانتیمتر، صورت می گیرد. برای پیاده کردن نقشه روی زمین دو مشخصه بر و کف باید معین باشد.
روشهای گودبرداری و پی کنی
الف) گودبرداری در زمینهای خوب و خشک
ب) گودبرداری در زمینهای خشک نسبتاً سست
ج) گودبرداری در زمینهای سست و خشک
گودبرداری وسیع و عمیق
در مواقعی که پی ها نزدیک بهم بوده و در عمق نسبتاً زیادی باید ساخته شوند و یا در مواقعی که ساختمان دارای زیرزمین بوده و طبعاً پی ها پائین تر از کف تمام شده آن باید بنا شوند و زمین سست و ریزشی باشد، گودبرداری به یکی از طرق ترانشه محیطی، تیرهای شیب دار، فرازبندی، و دیوارهای پرده ای انجام می گیرد.
روش ترانشه محیطی
در این روش قبلاً ترانشه ای در پیرامون محل مورد نظر، نظیر زیرزمین که قرار است گودبرداری شود حفر می کنند. عرض ترانشه باید برای استقرار چوب بست، ساختن دیوار حائل و فضای لازم بریا کارگران به اندازة کافی در نظر گرفته شود. ترانشه را به یکی از طرقی که قبلاً گفته شد حفر کرده و کف آنرا به ضخامت 5 تا 10 سانتیمتر با بتن مگر پوشانده بصورت کاملاً افقی درمی آورند تا سطح مناسبی برای پی سازی و ساختن دیوار زیرزمین بوجود می آید. موقعی که دیوار اطراف کامل شد قسمت میانی را حفر کرده و خاکهای حاصله را خارج می کنند سپس کف سازی را انجام می دهند.
روش تیرهای مایل
از این روش در مواقعی استفاده می کنند که امکان حفر محل در پشت خط محیطی، بدون نیاز به چوب بست، میسر باشد و لذا اینکار فقط در مواردی که زمین به اندازة کافی مقاوم باشد امکانپذیر خواهد بود. پس از حفاری دامنه دیوارهای گودبرداری را صاف کرده و برای جلوگیری از ریزش احتمالی زمین آنرا چوب بست می کنند. دیوار حائل بتدریج و به دفعات ساخته می شود و چوب بست را به سمت بالا انتقال می دهند.
روش سدهای جعبه ای
این روش با استفاده از صندوقچه هائی که معمولاً از طریق قفل و بست کردن صفحات فلزی به یکدیگر و آب بندی کردن آنها ساخته می شوند صورت می گیرد. هرگونه نفوذ مختصر آب به داخل صندوقچه ها به وسیلة پمپ خارج می شود.
روش دیوارهای پرده ای
در این روش یک دیوار نسبتاً نازک بتنی در اطراف محل گودبرداری برای جلوگیری از ریزش خاک و قبل از گودبرداری می سازند. این روش مواقعی که محل گودبرداری نزدیک جریان آبی نظیر رودخانه واقع شده باشد و خطر نفوذ آب و ریزش زمین تواماً وجود داشته باشد نیز بکار می رود.
زه کشی افقی
زه کشی از طریق قرار دادن لوله های PVC به قطر 10 سانتیمتر، که با فیلتر نایلونی افقی برای جلوگیری از ورود ذرات دانه های خاک، مجهزند و استفاده از پمپ برای خارج کردن آبهای سطحی صورت می گیرد.
پی
کلیه سازه هائی نظیر سدها، ساختمانها و پلها که بر روی زمین قرار می گیرند دارای دو قسمت‌اند تحتانی یا پی. پی در حقیقت رابط بین سازه اصلی و زمین بوده و وظیفه اصلی آن انتقال وزن سازه اصلی آن انتقال وزن سازه اصلی و بارهای وارده بر آن به اضافة وزن خود به زمین است. پی را نمی توان مجزا از زمینی که سازه پی برروی آن قرار می گیرد بحساب آورد، بهمین علت است که خرابی پی ناشی از نشست و یا حرکت زمین را معمولاً به خرابی و یا عدم استقامت پی به حساب می آورند.
انواع پی
پی ها را می توان بطور کلی به سه گروه پی های گسترده، پی های شمعی و پیرها تقسیم کرد.
پی های گسترده:
ساده ترین و معمولترین انواع پی ها، پی های گسترده اند. نوع پی معمولاً شامل تاوه ای است از بتن مسلح به شکل مربع یا مربع مستطیل که وظیفه انتقال و توزیع بارهای وارده از ساختمان به زمین را بعهده دارد.
سطح پی باید به اندازه ای باشد که فشار وارده بر زمین بستر پی از مقاومت مجاز زمین تجاوز ننماید.
وضعیت مطلوب پی موقعی است که به شکل مربع ساخته شده و ستون درست در مرکز آن قرار داشته باشد.
پی های منفرد
پی های منفرد به پی هائی گفته می شود که بصورت مجزا و مستقل بار وارده از یک ستون یا دیوار را تحمل کرده به زمین منتقل سازد.
پی های گسترده مرکب
پی های گسترده مرکب به پی هائی اطلاق می شود که بارهای وارده از یک دیوار با یک یا چند ستون و یا بارهای وارده از چند ستون را تحمل می کند.
پی های شناور
پی شناور نوعی پی ترکیبی گسترده است که وزن خاک حاصله از گودبرداری محل آن تقریباً برابر وزن سازه ایست که ایجاد می شود. لذا، از لحاظ تئوری، ایجاد سازه هیچگونه تغییری در میزان بار وارده روی زمین را باعث نمی شود و بنابراین نشستی ایجاد نخواهد شد.
پی های شمعی
شمع چیزی جز یک ستون مستقر شده در زمین، برای تحمل بارهای وارده از طرف سازه و انتقال آن به لایه های مقاوم تر زمین، که در عمق زیاد قرار دارند، نیست. استفاده از شمع از صدها سال قبل، گرچه در پاره ای موارد بصورت ابتدائی، رایج بوده است.
انوع شمع ها
شمعها را ممکن است از لحاظ نوع جنس آنها و یا بر اساس نحوه انتقال بار به زمین و یا روش ساخت دسته بندی کرد.
از لحاظ جنس شمعها را به شمعهای چوبی، بتنی و فلزی تقسیم می کنند. از لحاظ نحوه انتقال بار به زمین شمعها به شمعهای انتها مقاومتی و شمعهای اصطکاکی تقسیم بندی می شوند و بالاخره از لحاظ روش ساخت شمعها را می توان به شمعهای پیش ساخته و ساخته شده در محل تقسیم کرد.
پی سازی روی شمع
بجز موارد ساده، نظیر ساختمانهای مسکونی و یا در مواقعی که قطر شمعها فوق العاده زیاد است، در کلیه موارد قبل از پی سازی روی شمع باید شمع ها را بطریقی بصورت گروهی بهم اتصال داد. این کار معمولاً از طریق کلاهک بتنی مسلح برروی شمعها صورت می گیرد. انتهای شمع ها باید از تراز زمین در حدود 50 سانتیمتر (اگر در آب قرار داشته باشد) و در حدود 15 سانتیمتر، در مورد زمینهای خشک، بالاتر قرار گیرد.
پایه ستونها
پایه ستونها را معمولاً در مواقعی که پی در عمق قرار گرفته و قسمتی از ستون اجباراً باید پایین تر زمین طبیعی، و در داخل زمین قرار گیرد ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند.
دیوارها
سهم مهمی از هر ساختمان را دیوارها تشکیل می دهند. دیوارها که بر حسب مورد ممکن است از سنگ، آجر، بتن و یا چوب ساخته شوند به منظورهای مختلف نظیر تحمل و انتقال بار، جلوگیری از نفوذ عوامل جوی، جلوگیری از انتقال حرارت و یا صوت، تقسیم فضاهای داخلی و یا نگهداری شیروانیهای خاکریز و خاکبرداری، ساخته و بکار گرفته میشوند. یک دیوار ممکن است یک یا چند وظیفه را تواماً انجام دهد. برحسب آنکه دیوار به چه منظوری ساخته شده و یا در چه محلی قرار گیرد به اسامی مختلف نامیده می شود. دیواری که مستقیماً با فضای خارج ارتباط داشته باشد دیوار خارجی یا جبهه، دیواری که به منظور تقسیم فضاهای داخلی ساخته میشود دیوار تقسیم و دیواری که برای نگهداری شیروانیهای خاکریز و خاکبرداری ساخته می شود دیوار حائل یا ضامن نامیده می شود.
دیوارها را بر حسب نوع مصالحی که برای ساختن آنها مصرف شده است نیز نامگذاری میکنند، نظیر دیوارهای آجری، دیوارهای بتنی، دیوارهای سنگی و دیوارهای چوبی.
دیوارهای آجری
آجر یکی از پر مصرف ترین و قدیمی ترین مصالح ساختمانی است که از زمانهای بسیار قدیم مورد استفاده قرار گرفته است. قدمت مصرف آجر در ایران به چند هزار سال بالغ می شود و هم اکنون نیز از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی در کشور است. آجر را میتوان تقریباً در همه مناطق و شرایط اقلیمی مصرف کرد. مصرف آجر نه فقط در ایران رایج بوده و همچنان رونق خود را حفظ کرده است. بلکه در اکثر کشورهای جهان نیز یکی از پر مصرف ترین مصالح ساختمانی است.
آجر را به اشکال و ابعاد مختلف بصورت توپر ویا توخالی (مجوف) می سازند. آجرهای توپر را معمولاً برای ساختن دیوارهای باربر، حمال، و آجرهای توخالی و یا مجوف را برای دیوارهای غیر باربر، که معمولاً باری جز وزن خود را تحمل نمی کنند، نظیر دیوارهای تقسیم و یا دیوارهائی که در ساختمانهای اسکلت فلزی و یا بتنی ساخته می شوند، به کار می برند.
دیوار با آجرهای مجوف آجرهای مجوف یا توخالی
آجرهای مجوف یا توخالی سفالی را به اشکال و اندازه های مختلف می سازند. این آجرها که از خاک رس نسبتاً مرغوب. در کارخانه های آجرپزی نیمه اتوماتیک و یا تمام اتوماتیک، تولید می شود برای ساختن دیوارهای سبک تقسیم، که وظیفه ای جر تقسیم فضاها و یا جلوگیری از نفوذ عوامل جوی نداشته و باری جز وزن خود را تحمل نمی کنند، مصرف می شوند. مصرف آجرهای مجوف در ساختمانهائی که اسکلت آنها بصورت سازه های بتن آرمه و یا فلزی است و دیوارها باید حتی المقدور سبک باشند بیشتر است.
از مزایای دیگر دیوارهائی که با آجرهای مجوف ساخته می شوند مقاومت خوب آنها، نسبت به آجرهای توپر، در مقابل صوت و حرارت است. به علاوه به علت سبکی و بزرگی نسبی آنها، نسبت به آجرهای توپر معمولی، استفاده از آنها سهل تر و سرعت پیشرفت کار با آنها بیشتر است.
دیوارهای سنگی:
شاید سنگ اولین مصالح ساختمانی باشد که بشر برای ساختمان استفاده کرده است. شواهد تاریخی نشان می دهد که بشر اولیه برای ساختن پناهگاه و محلهای سکونت خود از سنگ استفاده کرده است.
هنوز هم سنگ، بعنوان یکی از مصالح ساختمانی پر مصرف، موقعیت خود را حفظ کرده است، امروزه سنگ، بعنوان یکی از مصالح ساختمانی، مصارف متعددی، نظیر ساختن دیوارهای سنگی، نماسازی، زیرسازی جاده ها و کف سازی ساختمانها، دارد. استفاده از سنگ برای ساختن دیوار در مناطقی که دسترسی به سنگهای مناسب آسان و تهیه سنگ از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است، نظیر مناطق کوهستانی، و بخصوص در مناطقی که دسترسی به آجر و یا سایر مصالح ساختمانی دشوار و گران تمام می شود، رایج است.
دیوارهای سنگی را که به انواع و صور گوناگون ساخته می شوند به دو منظور کلی می سازند، یا بعنوان دیوار حمال، که وظیفه تحمل بارهای وارده را دارد، و یا برای زیبائی و نماسازی. در پاره ای موارد هر دو منظور فوق ممکن است مد نظر باشد.