30 ص
موقعیت جغرافیایی
استان یزد با مساحت 73240 کیلومتر مربع در طول جغرافیایی 52 درجه و 50 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 56درجه و 40 دقیقه شمالی در مرکز کشور قرار گرفته است. بلندترین ارتفاع آن قله شیرکوه با ارتفاع 4300 متر وپائین ترین نقطه ان کویر سیاه کوه با ارتفاع حدود 1000 متر می باشد
جغرافیاى طبیعى
استان یزد در قلمرو سلسله جبال مرکزى ایران واقع شده و از پستى و بلندى و چاله‌‌ها و کفه‌‌هاى کویرى متعدد تشکیل شده است. این ناهموارى‌ها عمدتاً به پنج گروه کوه‌‌ها و تپه‌هاى پاى‌کوه، دشت‌ها و جلگه‌ها، بیابان‌ها، مناطق شور و کویرها و تپه‌هاى ماسه‌اى تقسیم مى‌شوند.
در سطح استان یزد، دو رشته کوه متمایز از هم وجود دارد. یکى بخشى از کوه‌هایى است که در جهت شمال غربى - جنوب شرقى از مرکز ایران عبور مى‌کنند و به کوه‌هاى مرکزى ایران معروف هستند و دومى شامل رشته‌کوه‌هایى است که در مناطق مرکزى، شمالى و شرقى استان قرار دارند.
رشته‌کوه شیرکوه، مانند دیوارى، قسمت‌هاى مرکزى استان یزد را از بخش غربى استان (چالهٔ ابرقو) جدا مى‌کند. این ارتفاعات که همواره از برف و یخ پوشیده شده‌‌اند، در ادامه حیات شهرهاى بزرگ یزد، تفت و مهریز نقش مهم و اساسى دارند. از ارتفاعات دیگر استان یزد، به کوه خرانق در مرکز استان یزد نیز مى‌توان اشاره کرد.
جغرافیاى تاریخى استان
سرزمین یزد، صاحب یکى از شکوهمندترین و درخشان‌ترین میراث‌هاى فرهنگ و تمدن کهن ادوار مختلف تاریخى ایران است. تاریخ سکونت انسان در این خطه، از هزارهٔ سوم پیش از میلاد فراتر رفته است، به طورى که در عهد پیشدادیان، طایفه‌هاى در حال کوچ از بلخ به پارس، این سرزمین را یزدان نامیدند و از آن زمان به بعد، یزد محل عبادت شد. از مهم‌‌ترین مراکز اسکان اولیه در این سرزمین، به مهرپادین (مهریز)، فهرشان، پهره (فهرج)، خورمیش، ارد (اردکان)، شواز، قلاع موبدان (میبد)، طرنج، عقدا و اشکدز مى‌توان اشاره کرد. شهر یزد به عنوان محلى پاک و مقدس در رأس همهٔ این آبادى‌ها قرار داشته است.
یزد به معناى پاک و مقدس و یزدگرد به معنى داده خدایى است. شهر یزد نیز به مفهوم شهر خدا و سرزمین مقدس است. در دورهٔ اسلامى، شهر یزد را دارالعباده مى‌نامیدند. اهمیت دینى شهر یزد تا پیش از اسلام به حدى بود که از اطراف و اکناف به ویژه در ایام بهار براى عبادت به این مکان سفر مى‌‌کردند. یزد نگین کویر است و اولین بار نام آن در کنار اسم «چیترتخمه» یکى از همرزمان داریوش آورده شد. مورخان یونانى، شهر کهن و باستانى یزد را «ایساتیس» مى‌خواندند. بعدها بر ویرانه‌هاى «ایساتیس»، «کثه» به‌وجود آمد. این شهر، هستهٔ اولیهٔ شهر کنونى و مرکز حکومتى و اقتصادى در قرون اسلامى بوده است. جغرافى‌دانان بعد از اسلام، نام یزد را همراه نام «کثه» ذکر کرده‌‌اند.
تحقیق در مورد یزد واقلیم شناسی یزد - همراه عکس 30 صفحه