ارزیابی کیفیت
تکرار
سنجش کیفیت
متریکها
زمینه های سازمانی برای RUP
نمونه های اولیه
ریسکها
ارزیابی کیفیت:
اندازه گیری و اجرای فرآیند بررسی کیفیت تولید در تمام طول چرخه حیات پروژه اجرا می گردد، این ارزیابی عمدتاً در موقع تولید یک خروجی یا پایان یافتن یک مرحله از سیستم انجام می شود. ارزیابیهای مختلف که در خلال چرخه حیات انجام می شوند عبارتند از:
مراحل مهم (Milestones)
بازرسی ها( Inspection )
بازنگری ها (Review)
سیر در کد برنامه ها (Walk throughs)
مراحل مهم: در پایان هر چهار فاز RUP اتفاق می افتند و موفقیت در رسیدن به اهداف را بررسی می کنند. این چهار مرحله مهم عبارتند از:
.1مرحله مهم اهداف چرخه حیات (در پایان فاز Inception)
.2مرحله مهم معماری چرخه حیات (در پایان فاز Elaboration)
.3مرحله مهم توانایی های عملیاتی اولیه ( در پایان فاز Construction)
.4مرحله مهم انتشار محصول ( در پایان فاز Transtion)
مراحل مهم کوچکتر ( Minor Milestones) در پایان هر تکرار اتفاق می افتند و روی بررسی اهداف تکرار تمرکز دارند. ارزیابی کیفیت، یک تلاش دوره ای برای تشخیص پیشرفت مداوم در سراسر تکرارها و فازهاست
¨بازرسی: یک تکنیک ارزیابی رسمی است که در آن محصولات و خروجیها بصورت جزیی بوسیله شخص یا گروه دیگری غیر از نویسنده آن آزمایش می شوند. این ارزیابی به منظور تشخیص خطاها، تخلف از استانداردهای تولید و مشکلات دیگر است.
¨بازنگری: یک جلسه رسمی که در آن ، محصول یا خروجی، یا مجموعه ای از محصولات و خروجیها برای کاربرد، مشتری ، یا هر ذی نفع دیگری ارائه می شود. این جلسه به منظور ارائه توضیحات و نهایتاً پذیرش محصول است.
¨سیر در کد برنامه: فرآیند بازنگریی که در آن تولیدکننده یک یا چند نفر از تیم تولید را برای بررسی قسمتهایی از یک محصول که او تهیه کرده است هدایت می کند .در این فرآیند افراد پرسشهایی در رابطه با کد مطرح می کنند، توضیحاتی در مورد تکنیکها، قالبها، اشکالات احتمالی، تخلف از استانداردهای تولید و سایر مشکلات ارائه یا اضافه می کنند.
بطور سنتی پروژه ها طوری سازماندهی می شدند که دیسیپلینها بصورت متوالی و فقط یکبار انجام می شوند. این رویکرد منجر به چرخه حیات آبشاری شد. مشکل اساسی این نوع چرخه حیات این است که مشکلات از ابتدای پروژه تا زمان تست خود را نشان نمی دهند و در اواخر چرخه حیات با انبوهی از مشکلات تشدیده شده و انباشته شده مواجه می شویم که باعث طولانی تر شدن زمان تست سیستم می گردد
روش انعطاف پذیرتر و با ریسک کمتر انجام پروژه ، انجام تکراری دیسپلینهای تولید است که باعث می‌شود فهم بهتری از نیازمندیها حاصل شود و همچنین معماری بهتر و قوی تری شکل گرفته و سازماندهی بهتری از تولید صورت‌گیرد.این روش‌چرخه حیات تکراری نام دارد.هر بار عبورازتوالی‌های دیسیپلینهای فرآیند ، یک تکرار گفته می شود.
از نظر تولید، چرخه حیات نرم افزار یک توالی از تکرارهاست که در طی آنها نرم افزار بصورت تدریجی و افزایشی تولید می شود. هر تکرار منجر به یک نسخه قابل اجرا از محصول
می شود. نتیجه اصلی این روش این است که مجموعه ای از خروجیها،زودتر ارائه می شوند و در طول زمان رشد می کنند و بالغ می شوند.
تکرارها و فازها: هر فاز به نوبه خود می تواند به تکرارهای شکسته شود.
الگوهای تکرار:
چرخه حیات افزایشی: این استراتژی ابتدا نیازمندیهای کاربر و سیستم را تعیین می کند، سپس باقیمانده فرآیند تولید در یک سلسله از ساختها انجام می شود. اولین ساخت، قسمتهایی از قابلیتهای برنامه ریزی شده را بوجود می آورد، ساخت بعدی قابلیتهای بیشتری را اضافه می کند و بهمین ترتیب ادامه می یابد تا سیستم کامل شود.
چرخه حیات تکاملی: این استراتژی از این نظر با استراتژی افزایشی متفاوت است که نیازمندیهای کاربر در آن، بطور کامل مشخص و درک نشده است و همه نیازمندیها از ابتدا تعریف نشده اند، بلکه نیازمندیها در ساختهای متوالی اصلاح می شوند.
این استراتژی زمانی مناسب است که: دامنه مساله،جدید یا ناشناخته باشد، تیم پروژه کم تجربه باشد.
چرخه حیات تحویل افزایشی: در این الگو تحویل محصول به مشتری بصورت فازبندی شده و افزایشی است. این الگو زمانی مورداستفاده قرار می گیرد که از نظر زمان ارائه محصول تحت فشار شدید باشیم و تحویل سریع ویژگیهای کلیدی محصول، از نظر تجاری مهم باشد.
این استراتژی زمانی مناسب است که: دامنه مساله شناخته شده باشد، تیم پروژه باتجربه باشد، نسخهه های افزایشی برای مشتری باارزش باشند.
چرخه حیات طراحی ممتاز: در این روش، فقط یک تکرار Construction وجود دارد( مانند روش آبشاری)ولی در عمل دشوار است که فقط یک تکرار Transition وجود داشته باشد.
این استراتژی زمانی مناسب است که: فقط مقدار کمی از قابلیتهای کاملا مشخص به یک محصول بسیار پایدار اضافه شود، قابلیت جدید به خوبی تعریف شده و به خوبی درک شده باشد، تیم پروژه هم در زمینه دامنه مساله و هم در مورد محصول موجود باتجربه باشد.
استراتژی ترکیبی: در عمل تعداد کمی از پروژه ها بطور کامل از یک استراتژی واحد پیروی می کنند. اغلب کار با یک استراتژی ترکیبی و دورگه به نتیجه می رسد(چندین تکامل در شروع پروژه ، چند ساخت افزایشی و چندین تحویل) از جمله مزایای مدل فازی – تکراری این است که اجازه استفاده از یک روش ترکیبی را می دهد.
شامل 62 اسلاید POWERPOINT
