آنچه گذشت ....؛ نقشی از نیم قرن تکاپو
آنچه گذشت ....؛ نقشی از نیم قرن تکاپو
تعداد صفحه : 6 صفحه {فونت 13 ، فاصله سطور 1/15)
آماده برای پرینت
بسم الله الرحمن الرحیم
همـه مـى دانیم ایران تـنها کشورى است که در میان ممالک و جوامع اسلامى مذهب رسمى آن شیعـه جعـفـرى اثنى عشرى است و مروّجین این طریقه حقه اکثرا از ایران بپا خاسته و در ترویج آن سعى بلیغ مبذول فرموده اند.
نهال تشیّع از خون پاک سالار شهیدان و سرور آزادگان جهان حضرت ابى عبدالله الحسین عـلیه السلام و فـرزندان و برادران و برادرزادگان و خویشاوندان و یاران باوفایش آبیارى و به ثـمـر رسیده و اسلام و مذهب تشیّع به برکت خون حسین و یارانش باقى و پـایدار مـانده و هر روز بر رونق و جلاى آن افزوده مى گردد که اگر قیام حسینى نبود یزیدیان فـاتـحه اسلام را مـى خـواندند و خـوشبخـتـانه مـحقـقـین و مـورخـین از سال وقـوع حادثـه جانگـداز کربلا تـا کنون در هر عصرى و زمانى براى احیاء خون شهیدان فعالیت بسزایى داشته و آثار گرانبهایى از خود به یادگار گذاشته اند، و این حرکت الهى و انقلابى را که علت مبقیه دین و مذهب مقدس است برپا و جاویدان ساخته اند، امـروز مـا به برکت همـین آثار توانسته ایم دست به اقدام نوینى بزنیم و از خدا میخواهیم که اجر آنانرا در خور خدائیش عنایت فرماید لیکن اکثر آثار گذشتگان به زبان عـربى تـدوین یافـتـه که براى پـارسى زبانان کمـتـر قـابل فـهم است و آنچه که به زبان فارسى نوشته شده نوعا مطابق ادبیات عصرى بوده که با ادبیات عـصر مـا تـطبیق نمى کند مخصوصا سبک تاءلیف و تصنیف تغییر یافته ، لذا عده اى از فضلاء و دانش دوستان که کتاب پیغمبر و یاران ما را دیده بودند و سبک تـحریر و سادگى قلم را پسندیده ، پیشنهاد تاءلیف کتابى در زمینه تاریخ حسین بن على علیه السلام اسوه حریت و شهادت و تصویر صحنه جانسوز کربلا را نمودند.
حقـیر هم به امـید اینکه با این اقـدام ناقـابل رشتـه ولایتـم را به ولایت اهل بیت عـصمـت و طهارت استحکام بخشیده و مشمول عنایات خاصه خاندان پیامبر گرامى گـردیده آبروئى نزد آنان کسب کنم از پیشنهادشان که در حقیقت گشودن راه سعادت بود حسن استـقـبال نمـوده و قـلم به دست گـرفـتـه و با اتـکا به فضل و عنایات خاصه پروردگار شروع نمودم .
امـید است که مورد توجه خداى بزرگ و حسین عزیز و جد و پدر و مادر و برادر و اصحاب گرامیش قرار گیرد.
در اینجا لازم میدانم به برخى از امتیازات این کتاب اشاره نمایم .
1 ـ در این تاءلیف از تواریخ معتبر عربى استفاده شده و مدارک هر مطلب با ذکر و شماره صفحه تا آنجا که موجب تطویل نگردد در ذیل صفحات آمده است .
2 ـ براى آنکه خواننده خسته نگردد و مطالب دنباله دار نشود و به تمام موضوعات خیلى آسان دسترسى پیدا کند براى هر مطلبى ولو کوتاه تیتر و عنوانى قرار داده شده است .
3 ـ اشاراتـى از علل و فلسفه قیام حسین علیه السلام بعنوان یادآورى و تذکر ذکر شده است تا سوژه اى براى گویندگان باشد.
4 ـ مـتـن عـربى سخنان امام حسین علیه السلام در مقاطع مختلف بیان شده است تا فضلا و اهل سخن از لطافت و زیبائى عبارات حضرت که ترجمه نمى تواند آن حقایق را بیان کند بهره مند گردند.
5 ـ بیوگرافى یاران امام حسین علیه السلام در ضمن شرح شهادتشان بیان شده است .
6 ـ پـس از بیان کیفـیت شهادت به سایر مطالب و وقایعى که در بین راه اتفاق افتاده اشاره شده ، تا با مراجعه به آن موارد کلیه مطالب شهید مورد استفاده قرار گیرد.
7 ـ در شروع به شرح حال قـسمـتى از زیارت ناحیه مقدسه امام زمان علیه السلام که درباره آن شهید وارد شده ذکر گردیده که ضمن کمک به بیان شهادت بیانگر مقام شهید مى باشد.
8 ـ کلیه منازل بین راه مکه تا کربلا که امام از آنجا عبور کرده یا توقف کوتاه داشته ، ضمـن نظم عـربى و فـارسى بیان شده و به برخـى از قـضایائى که در آن منزل رخ داده ، اشاره شده که میتواند از امتیازات خاص این کتاب باشد.
9 ـ آمـار جالبى در این نوشتـه آمـده مـانند: پـنج نفـر قـبل از بلوغ به شهادت رسیدند، نه نفر از مادران نظاره گر شهادت فرزند بوده اند، سه نفـر از شهداء با خانواده همراه حسین علیه السلام بوده اند، چهار نفر بعد از حسین عـلیه السلام به شهادت رسیدند، سه نفر از زنان جنگیدند، هفت نفر از فرزندان همراه پدر شهید شدند و نظائر اینها.
10 ـ برداشتـهائى از مـطالب کتاب تحت عنوان : نکته ، بیان شده که میتواند روزنه اى براى تـاءمـل و دقـت بیشتـر در تـحلیل مطالب تاریخى باشد، هر چند در این زمینه به حداقـل اکتـفـا شده زیرا در غـیر اینصورت مـطالب اصیل در لابلاى تحلیل ها فراموش مى شد و از حوصله عموم خارج بود.
((سمـنان مـحمد على عالمى دامغانى لیله 23 شهر صیام 1409 ه ق و 20/1/1368 ه ش))
سرگذشت اتحاد استبداد،سلطنت و مذهب در برابر قیام و اصلاحات در ایران،جان مایه تاریخ ایران است.هر دودمانی که سقوط کرده،تا آخرین لحظه دمار از روزگار مردم ایران برآورده و در این جدال،که به بزرگترین قیام های مردمی انجامیده مذهب گاه به همت اندیشه ها و جرقههای نو در درون آن،در کنار مردم بوده و بیش از آن،علیه مردم و در کنار دربار سلطنتی.از میان مردم،رهبرانی برخاستهاند که رسم و آئینی اصلاحی را در قالب مذهب به میدان آورده و در دل مردم جا باز کرده اند،اما در نهایت این نواندیشان دینی نیز یا جذب قدرت شدهاند و یا آن ها نیز با مردم یک سرانجام یافته و سرکوب شده اند.این سرگذشت،یعنی جدال"نو"با"کهنه"هم در مذهب و هم در بطن جامعه ایران عبرت آموز است و عجیب آن که تاریخ قضا و قضاوت در ایران نیز پیش از پیدایش حضرت محمد(ص)و اسلام تا کنون-از هخامنشیان تا جمهوری اسلامی-همین بوده است:دستگاهی در کنار قدرت مستبد!
قیام کاوه آهنگر علیه ضحاک ستمگر گرچه افسانهای تاریخی است ولی این حقیقت را که مردم ایران زمین در برابر جور و ستم زیر درفشی که نمودار رنج و محرومیت تودهً زحمتکش است گرد میآیند و به مبارزه میپردازند،مجسم میکند. تاریخ نویسان ایرانی و بیگانه با تحریف و تغلیط، بیشتر جنبش ها و قیام ها را زیر پرده جانبداری سیاسی و مذهبی خود پنهان کرده،به آن ها زمانی رنگ الحاد و زندقه و گاهی خیانت و فتنه گری زده اند.این قیام ها و جنبش ها را که به پیش از اسلام،بعد از آن تا آغاز قرن بیستم و سرانجام قرن معاصر باز میگردد را،باید از زیر خاکستر قرون و اعصاربیرون کشید و زنگ زمان و پلیدی های تاریخ سازان را از آن ها زدود.