نظری به تاریخچه‌ی کاداستر:
نه‌تنها در ایران, بلکه در بسیاری از کشورها, چه شرقی و چه غربی, از دیرباز اختلاطی شبهه‌آمیز بین دو واژه و عنوانِ ثبت (Registration) و کاداستر (Cadastre) و نقشه‌برداری‌های کاداستری (Cadastral Surveyings-Cadastral Mapping), وجود داشته است؛ هرچند که هر دو عنوان, رشته‌ها و پیوندهای محکم و ناگسستنی دارند. این ابهام در مدت چنددهه در سطح جهانی, بر محیط‌های بحث کلاسیک, آکادمیک و شوراهای فنی و اداریِ دست‌اندرکار در امور املاک و زمین یا نهادها و سازمان‌هایی که به نحوی با ثبت اسناد و املاک از یک‌سو, و نقشه‌ها و نقشه‌برداری‌ها از سوی دیگر سروکار داشته‌اند و دارند, سایه‌افکن بوده است. در کشور ما نیز فراهم نبودن نقشه‌های جامع و کاملِ کاداستر در مقیاس‌های مختلف, چه برای مقاصد "فیسکال و مالیاتی" و چه برای مقاصد "لگال و حقوقی", تأثیر منفی و بازدارنده‌ای بر روند حرکت و استحکام ثبت اسناد و املاک و صدور اسناد ملکی, طی این 87 سال (تا سال 1376) که از قانون ثبت اسناد, و در تمام این مدت 74 سال که از تغییر آن به قانون ثبت اسناد و املاک (غیرمنقول) می‌گذرد, نداشته است. دلیل آن هم روشن است. ادارات ثبت اسناد واملاک و مهندسان ثبت در سطح کشور بدون این‌که از نام «کاداستر» استفاده کنند, اغلب با بیان تقریری و توصیفیِ ابعاد و محدوده‌های املاک مسکونی و مزروعی که در پاره‌ای از مناطق ذکر واحدهای محلی طول و مساحت نیز لازم می‌شده‌است, این امر را "فیصله" داده‌اند. و باز بدون عنوان‌کردن کلمه و اصطلاح "کاداستر" هرچند به‌صورت پراکنده, نقشه‌برداری‌های دقیقی را شخصاً به انجام رسانده‌اند و یا از نقشه‌های بزرگ مقیاسِ سازمان نقشه‌برداری کشور به‌عنوان نقشه اندکس کار خود بهره‌برده‌اند. تعداد اسناد ملکیِ دفترچه‌ای که معاونت وزارت عدلیه یا قوه‌ی قضاییه و ادارات ثبت طی این دوره‌ی 70ساله صادر نموده‌اند, گواهی بر این مدعا است.
قبلاً اشاره‌شد که استفاده‌نکردن از اصطلاح و نام «کاداستر» در یک قرن اخیر, منحصر به ایران نبوده و به استثنای چند کشور اروپای غربی, در بسیاری از کشورها از عناوین و اصطلاحاتی همچون مهندسی زمین, معماران زمین‌سنج, مهندسی ثبت و نظایر آن استفاده می‌شده‌است. هم‌اکنون در تمام ادارات ثبت اسناد و املاک ایران, کمتر نقل و انتقالی بدون بازنگری‌ها و اندازه‌گیری‌های نقشه‌برداری صورت می‌گیرد و کمتر سندی است که با وضع موجود انطباق داده نشود و مهندسان ثبت نقشی در Registration آن نداشته باشند.
از طرفی, چون برنامه‌ریزی‌ها, و مدیریت‌ها وارد صحنه‌ی کاملاً فعال و جدیدی شده‌اند؛ دیگر مهندسان ثبت, با شمار بسیار اندکشان نسبت به نیازهای کشور, و با امکانات فنی محدود مناطق و شهرستان‌ها, حتی اگر همه را از تمام سطح کشور در یک استان کوچک ایران, گردهم آوریم, احتمالاً در مدت چندین سال از عهده‌ی تمام کار نقشه‌های کاداستر آن استان کوچک هم برنخواهند آمد. بنابراین, همان بهتر که این مهندسان ثبت باتجربه و کارآمد که بعضاً نقشه‌های ثبتی مربوط به قطعات ملکیِ منطقه خود را در سینه دارند و تاریخچه‌ی افرازها, دعاوی مهم ملکی و نقش معامله‌گرانِ زمین و ساخت‌وسازها را بیش‌از هرکس می‌دانند ـ یعنی همین مهندسان نقشه‌بردار ثبت کل ـ به‌عنوان مشاور امور کاداستر در هر محل که سابقه‌ی خدمت بیشتری دارند, بمانند و خدمات ارزشمند خود را ارائه دهند.
بی‌مورد نیست اگر به بازسازی خرمشهر پس از جنگ تحمیلی اشاره کنیم و نقش ثبتی‌ها و مهندسان ثبت منطقه را در ساده‌کردن مشکلات و همکاریِ مؤثر با مهندسان سازمان نقشه‌برداری و مهندسان مشاور به یاد آوریم, که امر بازشناسی‌های ملکی و واگذاری حقوق ذوی‌الحقوق در خرمشهر, که با موفقیت نسبی به پایان آمده‌است, تا حد زیادی متکی بر اطلاعات و زحمات همین گروه مهندسان بوده است.
به تاریخچه برگردیم؛ در کرونولوژی و زمان‌نگاری تاریخ ایران چنین می‌خوانیم:
دولت انقلابی مشروطه, پس از تسلط بر اوضاع به انتخابات مجلس دوم پرداخت که در فروردین‌ماه سال 1289 هـ . ش و ذیقعده‌ی سال 1327 هـ . ق با حق تجدید‌نظر در نظامنامه‌ی انتخابات گشایش یافت و نظامنامه‌ی تازه‌ای برای انتخابات وضع کرد که ترجمه‌ای از آیین‌نامه‌ی انتخابات فرانسه و بلژیک بود و تا سال‌ها مبنای انتخابات پارلمانی ایران بود. از قوانین مهم دیگری که مجلس دوم وضع کرد, قانون حفظ‌الصحه و آبله‌کوبی و قانون ثبت اسناد بود ... مجلس دوم در دوره‌ی عمر کوتاه خود با بحران‌های سخت مواجه بود و ... .
شامل 8 صفحه word
دانلود تحقیق نظری به تاریخچه‌ی کاداستر