ینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:5
فهرست:
برای پختن محصولات کوزه گر و کاشیساز انواع زیادی کوره (تنور ـ بریز ـ شاخور ـ قورن ـ داش ـ دم و داشت) وجود دارد . اندازه و ساختمان این کوره ها بستگی دارد به اندازه و سرشت سفالها . بزرگترین این کوره ها برای پختن (طبخ کردن) کَوَلهای چاه کن و کارهای سفالی سفالگر فتیله ساز است . هیزم را به کوره می اندازند و شعلهٔ آتش از زیر تاق کوره از در آتش وارد اتاق می شود و از یک رشته زنبورک های تاق کوره گذشته به اتاق کوره می رسد . شعله ها خوب پخش شده و از سفالها گذشته و به سوی تاق بالا رفته آنگاه به اطراف به سوی پنج یا شش سوراخ دودکشی بر می گردند و از آنجا خارج می شود . سوخت این کوره چار (خار) و به ویژه درمنه است ولی امروز نفت جای آن را گرفته است.
ساده ترین نوع کوره ها در گیلان موجود است . تاقی به شکل کندو که بلندی آن ۷۵/۱ و قطر آن ۷۵/۲ متر است این کوره را تشکیل می دهد ، در ورودی به پهنای ۷۵/۰ متر در زیر و سوراخی به قطر ۳۰ سانتیمتر در بالای تاق قرار دارد . این کوره برای دیگهای سادهٔ دست ساز به نام گمج به کار می رفت . پس از اینکه کوره را می چیدند در ورودی را تیغه می کردند و از سه چهار دریچه ای که در سطح زمین بود دائماً شاخهٔ چوب در آن می نهادند ، تا آتش و شعله پیوسته باشد . چون اینگونه سوخت در گیلان فراوان است کارآیی کم کوره زیاد اهمیت ندارد .
در شهرضا که یکی از مراکز سفالسازی نزدیک اصفهان است کوره ها جور دیگری است . در آنجا دو اتاقک پخت دایره ای به نام فلکه که هر کدام ۳ متر قطر و ۷۵/۳ متر بلندی دارند در کنار هم ساخته می شود . هر کدام از این اتاقها ، زیر کوره ای دارد و گازهای سوخته از آتش خانه (چال) که در بیرون کوره است از میان سوراخ بزرگی که در کف اتاق است گذشته وارد اتاق پخت می شود .
بام هر اتاق گنبدی است و سوراخی (حلقه ای) در وسط آنست که قطرش ۷۰ سانتیمتر است . ویژگی عجیب این کوره اتاق بزرگی است که روی دو اتاق پخت است و یک تاق بلندی در بالای آنهاست . این اتاق بالایی که سر کوره ها نامیده می شود اتاق خشک کن است . گازهای سوخته شده که از اتاق پخت بر می خیزد از میان سفالهای چیده شده گذاشته و سرانجام از طریق دودکشی که در اتاق خشک کن است به خارج می رود .
تحقیق در مورد پختن کوزه‌ها و کاشی‌ها