نخستین موزه ترکیه در اواسط قرن نوزدهم احداث شد. تا آن زمان آثار ارزشمند قدیمی در خزانة اندرون، در دائرة خرقه سعادت و دایره امانات قدس (واقع در توپقاپی سرای) نگهداری می شدند. در سال 1846 احمد فتحی پاشا، فرمانده توپخانه عامره، با گردآوری سلاحهای باستانی، به احداث نخستین موزه عثمانی در محل کلیسای ”آیا ایرینی“ دست زد. در سال 1869 این موزه کوچک به نام ”موزه همایون“ نامیده شد. با حفریات متعدد باستانشناسی که در جریان سالهای بعد به عمل آمد تعداد زیادی اثر باستانی کشف شد. کشف این آثار، ضرورت احداث موزه های دیگری را پیش آورد. با استقرار جمهوریت توجهی بیشتر به موزه ها معطوف شد. از میان دیگر موزه هایی که در دوره جمهوریت شروع به فعالیت کردند می توان به موز های ”آثار ترک- اسلامی“، ”ایاصوفیه“ (که در سال 1934به صورت موزه درآمد)، ”مردمشناسی آنکارا“ (1928) و ”مولانا“ (1927) اشاره کرد. موزههای ترکیه را می توان براساس نوع مواد موجود به پنج دسته تقسیم کرد:
1- موزه های باستانشناسی که در اغلب شهرها نظیر آنکارا، استانبول، ازمیر، قونیه، آنتالیا، آداناو بورسه فعالیت می کنند.
2- موزه های تاریخ، تاریخ هنر و مردمشناسی که بیشتر آثار فرهنگی- هنری دوره های سلاجقه آسیای صغیر و عثمانیان را در احتوا دارند. از این قبیلند موزه های ”توپقاپی سرای“، ”آثار ترک- اسلامی“ (هردو در استانبول)، ”مولانا“ (قونیه) و ”مردمشناسی“(آنکارا).
3- بناهای یادبود که از نقطه تاریخی حائز اهمیت می باشند، مانند ”بناهای یادبود شهید“ (در چاناق قلعه)
4- موزه هایی خاطرات حوادث بزرگ و بزرگان ترک را زنده نگه می دارند، مانند موزه های ”جمهوریت“ و ” جنگ استقلال“ (آنکارا)، ”موزه ضیاء گوک آلپ“ (دیاربکر) و ”آشیان توفیق فکر“ (استانبول)
5- خانه های موزه ای که از نقطه نظر معماری و تاریخی حائز اهمیت هستند، مانند ”خانه مراد“ (بورسه)
شامل 14 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله موزه های ترکیه
