تکنولوژی نسبتاً جدیدی که برای مهار آبهای سطحی به کار گرفته شده است تکنولوژی ساخت سدهای لاستیکی می باشد . قبل از این نوع سدها برای مهار و هدایت آب به سوی زمینهای وسیع و آبروها ، از دریچه های فولادی و تخته های چوبی استفاده می شد که در جلوی دریچه ها قرار می گرفت تا آب با فشار بیشتری جریان داشته باشد . در این کار نیز به نیروی انسانی نیاز بود و اگر در باز کردن این دریچه ها تأخیری روی می داد سیل ایجاد می شد و دریچه را با خود می برد .
ایدة استفاده از سدهای لاستیکی اولین بار در سال 1950 توسط «ایمبرسون» مطرح شد . در سال 1965 اولین سد لاستیکی بادی در ژاپن برای ذخیره سازی آب به بهره برداری رسید .
هم اکنون در حدود 100 سد لاستیکی در آمریکای شمالی ، بیش از 1000 سد لاستیکی در ژاپن و خاور دور ، و در مجموع 2600 سد در نقاط مختلف جهان به طور موفقیت آمیز در دست بهره برداری میباشند
اساس کار سدهای لاستیکی ، استفاده از یک تیوپ بزرگ با فضای بسته که با دمیدن هوا یا آب به درون تیوپ ، لاستیک متورم می شود و به صورت ایستاده در می آید.
در این حالت ، لاستیک شبیه یک سازند صلب و به عنوان یک سد یا بند عمل می کند . سدهای بادی به علت سهولت در عملیات پر و خالی کردن توسط دمنده های هوا ، سرعت عمل در تخلیه و یا باد کردن آنها و کاهش هزینه نسبت به سدهایی که با آب پر می شود ،ارجحیت دارد. محدودیت هایی از جمله کمبود آب صاف در محل ، آلوده بودن آب ، نبودن آب زیرزمینی برای استفاده در تیوپ سدهای لاستیکی آبی ، در سدهای لاستیکی بادی وجود ندارد واز این رو حدود 70 درصد سدهای لاستیکی جهان از نوع بادی است.
ذخیره موقت دبی پایه آب رودخانه ها و کاهش هزینه پمپاژ آب به اراضی کشاورزی
جداسازی آب های آلوده یا شور از آب شیرین
استفاده از سدهای لاستیکی برای افزایش ارتفاع سدهای بتونی موجود به منظور ازدیاد حجم ذخیره آب
استفاده از تیوپ لاستیکی به جای دریچه های فولادی
کاهش فرسایش در رودخانه پرشیب
تولید الکتریسته توسط نیروگا ه های آبی کوچک.
فایل پاورپوینت 11 اسلاید
دانلود پاورپوینت سدهای لاستیکی
