لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه18
شعرای ایران (از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت) به ترتیب اسم
آذربیکه ی:لطفعلی آذربیکه ی متخلص به آذر از جمله شعرای معروف قرن دوازدهم است که در سال 1123 هجری قمری در اصفهان متولد شد او در انواع شعر بخصوص غزل و قصیده مهارت و استادی داشت.
ابن یمین:امیر محمود بن امیر یمین الدین طغه ای در اواخر قرن هفتم در فریومه از ولایات جوین خراسان متولد شد و معاصر ملوک سربداران سبزوار بود و بیشتر عمر خود را در زادگاه خود به گوشه نشینی و قناعت گذرانید چون دوران حیاتش مصادف با اختلاف بین امرای خراسان و قتل و غارت بود، روع شاعر به عزلت و گوشه نشینی خو گرفت.
ابو حفص سعدی: بعضی ها معتقدند که ابوحفص حکیم بن احوص سعدی اولین شاعر پارسی زبان است و ظاهرا سعدی را که به این مناسبت به او نسبت می دهند این است:
آهوی کوهی در دشت چگونه دوزا
او ندارد یاری بی یار چونه بوذا
ولی به هیچ روی نمی توان او را اولین شاعر پارسی زبان دانست.
ابو سلیک گرگانی:عوفی او معاصر عمروبن لیث شمرده است و بنا بر این معاصر فیروز مشرقی بوده منوچهری او را در شمار شعرای قدیم خراسان ذکر کرده و نام وی را هم ردیف استادان بزرگ پیش از خود آورده است ابیات زیر به نام او در تذکره ها ضبط است.
خون خود را گه بریزی بر زمین
به که آب روی ریزی در کنار
ابوشکر ملجنی: نام این شاعر در هیچ یک از مآخذ ذکر نشده و کینه ی او از قدیمی ترین مآخذ یعنی این بیت منوچهری:
از حکیمان خراسان کو شهید و رودکی
بوشکور بلخی و بوالفتح سبتی هکذا
ابوالعلاء گنجوی:از احوال این شاعر نکات مهمی در دست نیست فقط در تذکره ها او را استاد خاقانی خوانده اند. ابوالعلاء پس از ته بیت خاقانی دختر خو را به عقد او در آورد.
اسدی:ابونصر علی بن احمد طوسی مشهور به اسدی از شعرای قرن پنجم است او از جمله کسانی است که مانند فردوسی دست به نظم شاهنامه زد و در این زمینه در برابر استاد گران مایه خود گرشاسب نامه را ساخت.
امیر خسرو:خسروبن امیر سیف الدین محمود دهلوی در سال 650 یا 651 در شهر پتیای هندوستان متولد شد از کودکی راه پدر یعنی کسب علم و دانش و فضیلت را پیشه خود ساخت و به ادبیات و زبان فارسی تسلط کامل یافت.
بابا طاهر: بابا طاهر عریان همدانی از شاعران عارف اواسط قرن پنجم معاصر
طغرل بیک سلجوقی بوده است، ولادت او در اواخر قرن چهارم اتفاق افتاده بود چنانکه در اواسط قرن پنجم یعنی در حدود سال 447 که طغرل بیک سلجوقی به همدان رفته بود او عارفی کامل و صاحب مقامات بود.
جامی: نورالدین عبدالرحمن جامی در روز 23 شعبان سال 817 هجری در
خرجود جام- خراسان متولد شد. نام پدرش نظام الدین دشتی و جدش
شمس الدین دشتی منسوب به حمله دشت اصفهان بود که بعد به ولایت جام مهاجرت کرد.
حافظ: خواجه شمس الدین مصد بهاءالدین حافظ شیرازی در حدود سال 726 هجری قمری در شیراز متولد شد، پدرش بهاءالدین در زمان اتابکان سلغه فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت نمود و مادرش اهل کازرون بود. حافظ تحصیل علوم و کمالات را در زادگاه خود کرده و مجالس درس علماء و فضلای بزرگ زمان خود را که در یکی از آنها قوام الدین عبدالله باشد درک کرد و در علوم به مقامی رفیع رسید. حافظ، قرآن شریف را زیاد مطالعه می کرد و آن را حفظ داشت و تخلصش مشعر به آن است
تحقیق در مورد شعرای ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت)