بیماری سرخچه یکی از بیماریهای ویروسی شایع کودکان می‌باشد. مشخصات این بیماری پیدایش دانه‌هایی در پوست صورت و بدن می‌باشد. شیرخواران به علت ایمنی مادری معمولا تا شش ماهگی به این بیماری مبتلا نمی‌شوند. سپس در هر سنی آمادگی دارند، ولی اغلب در سنین 5 تا 14 سالگی به بیماری سرخچه مبتلا می‌گردند. علائم بیماری سرخچه در کودکان در مقایسه با بیماری سرخک خفیف است.
بیماری سرخچه از این نظر اهمیت دارد که اگر خانم بارداری قبلا به سرخچه مبتلا نشده باشد و در سه ماه اول دوران بارداری مبتلا به سرخچه گردد، ویروس سرخچه بر روی جنین داخل رحم او اثر می‌کند و سبب ناهنجاریهایی از قبیل عقب افتادگی ذهنی ، کوری ، کری ، بیماریهای قلبی ، خونی و مغزی نوزاد می‌گردد.
چطور ویروس سرخچه به دیگران سرایت می‌کند؟
ویروس این بیماری در ترشحات حلق ، دهان ، بینی و همچنین در مدفوع ، ادرار و خون کودکان مبتلا وجود دارد. این ویروس معمولا 7 روز قبل از پیدایش دانه‌ها و 7 تا 8 روز بعد از پیدایش دانه‌ها (جمعا 15 روز) در بینی و حلق کودک مبتلا وجود دارد و به اطراف منتشر می‌شود. بنابراین در این دوران مسری است. اگر کودک سالمی با کودک مبتلا به سرخچه تماس پیدا کند، ویروس سرخچه از راه دستگاه تنفس فوقانی او وارد می‌شود و در بدن او تکثیر می‌یابد و 14 تا 21 روز بعد ، علائم بیماری سرخچه در کودک ظاهر می‌شود.
نشانه‌های بیماری سرخچه
کودک ابتدا کمی تب می‌کند و آب ریزش مختصری از بینی خواهد داشت. سپس دانه‌های صورتی رنگی در بدن او ظاهر می‌شود. مشخصات بیماری سرخچه این است که 24 ساعت قبل از پیدایش دانه‌ها ، غدد لنفاوی پشت گوش و گردن کودک بزرگ و متورم می‌گردد. دانه‌های بیماری سرخچه معمولا ریز ، صورتی رنگ و مختصری برجسته است و ابتدا از صورت شروع می‌شود و در خلال 24 ساعت به تمام بدن منتشر می‌گردد.
دانه‌ها به سرعت پبشرفت می‌نمایند. بطوری که وقتی به پاهای کودک می‌رسد، دانه‌های صورت محو می‌شود و این دانه‌ها معمولا در روز سوم از بین می‌رود. غیر از دانه‌ها ممکن است بعضی از قسمتهای بدن قرمز رنگ شود. بعضی از کودکان ممکن است در دوران بیماری دچار درد و تورم مفاصل مخصوصا مفصل زانو گردد. بیماری سرخچه ممکن است علائم فوق را نداشته باشد یا علائم آنقدر خفیف باشد که پزشک و مادر نتوانند تشخیص دهند.
درمان بیماری سرخچه
کودکی که مبتلا به سرخچه می‌شود معمولا احساس درد آزار دهنده ای ندارد و احتیاج به بستری شدن هم ندارد. کودک در ایام بیماری بهتر است در خانه بماند و احتیاج به بستری شدن ندارد. خوردن آنتی بیوتیک ضرورت ندارد، زیرا علت بیماری سرخچه ویروس است و آنتی بیوتیک هیچ اثری روی ویروس ندارد.
بیماری سرخچه و اهمیت ابتلا آن در دوران آبستنی
علایم بیماری سرخچه در دوران آبستنی ممکن است مانند دوران کودکی بسیار خفیف و زودگذر باشد بطوری که مادر باردار از آن اطلاع پیدا نکند. ولی اگر خانمی قبلا به سرخچه مبتلا نشده باشد و ازدواج کند و حامله گردد و در سه ماه اول آبستنی دچار بیماری سرخچه گردد ویروس سرخچه موجب ناهنجاریهای مختلف در اعضای جنین او خواهد شد.
چطور زن آبستن مبتلا به سرخچه می‌شود و چطور جنین او دچار ناهنجاری می‌گردد؟
اگر زن آبستنی که قبلا به سرخچه مبتلا نشده و واکسن هم نزده باشد با کودک یا بابیمار مبتلا به سرخچه تماس پیدا کند، ویروس سرخچه از راه بینی و حلق او وارد می‌شود و در بدن او تکثیر می‌یابد سپس ویروس از راه جفت به جنین او می‌رسد و جنین او را مبتلا می سازد. سن بارداری به هنگام ابتلا اهمیت دارد، اگر ابتلای مادر به سرخچه در خلال 8 هفتگی دوران آبستنی باشد 50 تا 80 درصد امکان دارد جنین او مبتلا شود.
در سه ماهه دوم دوران بارداری 10 تا 20 درصد و در سه ماهه سوم دوران بارداری ابتلا کمتر می‌باشد. اگر جنین در سه ماهه اول دوران جنینی مبتلا شود چون در این دوران اعضای جنین در حال تشکیل شدن و شکل گرفتن می‌باشد. بنابراین موجب ناهنجاریهای مختلف جنین می‌شود و نوزاد پس از تولد دچار ناهنجاریهای قلبی ، ناهنجاریهای کبد ، عارضه چشم (آب مروارید و آب سیاه) ، عارضه گوش (کری) ، خونی (خونریزی پوست) و بالاخره ویروس مستقیم اعصاب مرکزی را مبتلا می‌سازد و نوزاد پس از تولد دچار عقب افتادگی مغزی و گاهی دچار تشنج می‌گردد.
واکسن سرخچه
واکسن سرخچه‌ای که امروزه در اختیار است واکسنی است که از ویروس سرخچه زنده و ضعیف شده تهیه شده است و واکسن بسیار خوبی است، زیرا نه فقط پادتن آن در سرم خون بلکه در ترشحات بینی و حلق افرادی که واکسن می‌زنند بوجود می‌آید و اثر آن شبیه موقعی است که آن شخص مبتلا به بیماری سرخچه شده باشد. واکسن سرخچه به صورت جداگانه یا توام با واکسن سرخک و اوریون تهیه شده است و می‌توان آن را در 12 تا 15 ماهگی زیر جلد تزریق کرد، مگر در مواقعی که بیماری در مناطق شایع باشد که در این صورت می‌توان در نه ماهگی تزریق نمود.
چون ویروس واکسن در اثر نور و حرارت از بین می‌رود. بنابراین واکسن را باید قبل از مصرف در یخچال و دور از نور نگهداری نمود و در هنگام مصرف زیر جلد تزریق کرد. تحقیقات نشان داده است که تزریق یک نوبت واکسن سرخچه کافی است و بعد از تزریق در 98% موارد ، پادتن ضدسرخچه در خون کودکی که واکسن زده است بوجود می آید. دومین تزریق واکسن سرخچه توام با سرخک و اوریون در 4 تا 6 سالگی توصیه می‌شود. به کودکانی که دومین تزریق انجام نشده است، در بین 6 تا 12 سالگی می‌توان تزریق کرد.
به چه افرادی نباید واکسن سرخچه تزریق شود؟
شامل 6 صفحه فایل word قابل ویرایش به دوزبان فارسی ولاتین
دانلود مقاله بیماری سرخچه