لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه14
فهرست مطالب
سازمان همکاری اقتصادی آسیا ـ اقیانوسیه؛ اپک [1][1] (APEC)
الف ـ پیدایش و شکل گیری
ب ـ اهداف
د ـ اقدامات
ـ اجلاس رهبران اقتصادی
نخستین نشست رهبران اقتصادی کشورهای عضو APEC در نوامبر 1993 در سیاتل آمریکا صورت گرفت. اعضای این سازمان در نخستین نشست، اهداف خود را در راستای همگرایی بیشتر اقتصاد منطقه تبیین کردند. در این اجلاس کشورهای آمریکا، مکزیک و پاپوآ گینه نو به عضویت این سازمان درآمدند.
در دومین اجلاس اپک که در بوگور (اندونزی) در سال 1994 برگزار شد، توافقی
در مورد طرح بلندپروازانه حذف کامل موانع تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای (آزادسازی تجارت و سرمایه گذاری) تا سال 2010 برای کشورهای صنعتی و تا سال 2020 برای سایر کشورها ، حاصل شد. بیانیه اجلاس بوگور از سوی بیشتر کشورهای عضو اپک حمایت گردید، اما چین و مالزی همچنان در مورد دستیابی به اهداف فوق ابراز تردید می‌کردند. در این اجلاس شیلی به عضویت اپک درآمد.
در جریان اجلاس‌های اوزاکا (ژاپن) در سال 1995 و خلیج سوییک (فیلیپین) در سال 1996 (اجلاس سوم و چهارم) اعضای اپک بخشی از برنامه زمان‌بندی شده این طرح را تصویب کردند و نیز آزادسازی تجارت و سرمایه‌گذاری و ایجاد تسهیلات تجاری و همکاریهای فنی واقتصادی را در دستور کار این اجلاس قرار دادند و همچنین مقرر گردید تامین هزینه‌های اجرایی نیز از محل صندوق مرکزی این اتحادیه صورت پذیرد.
در سال 1995 رهبران اپک شورای مشورتی بازرگانان اپک را تشکیل دادند، این شورا از نمایندگان (تا حداکثر سه نماینده) شرکت ها و کارخانجات هر کشور عضو ، تشکیل شده است. این شرکتها توصیه‌های خود را در مورد اجرای اهداف گوناگون و حائز اهمیت برای محافل تجاری ارایه می‌کنند.
اما بحران آسیایی سال 1997 در عمل باعث گردید تا بسیاری از کشورهای عضو اپک در رابطه با آزادسازی‌های اقتصادی با احتیاط بیشتری عمل نمایند.
عدم عملکرد هماهنگ اپک، باعث بروز مباحثی پیرامون "کاپیتالیزم توام با پارتی‌بازی"[2][5] گردید. در ابتدای وقوع بحران در تایلند، این بحران به عنوان "بحران تایلند" تلقی می‌گردید. سرایت بحران، از اواخر سال 1997 به اندونزی و کره جنوبی، کشوری که به حد کشورهای پیشرفته صنعتی رسیده بود و در سازمان همکاری اقتصادی
تحقیق در مورد سازمان اپک