فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 19 صفحه
مقاله پذیرفته شده شفاهی در اولین همایش ملی بحران آب در دانشگاه آزاد اسلامی
مقدمه :
زاینده رود از رودخانه های تاریخی ، بزرگ ، دیدنی و گردشگری ایران است که در سالهای اخیر باخشکسالی مواجه شده است.
براساس اعلام مدیریت بحران استان اصفهان درسال 91، دراثر بحران خشکسالی 7000 میلیارد ریال خسارت به کشاورزان استان اصفهان وارد شده است . تنها راهکارعملی برای نجات از این وضعیت اجرای سه رویکرد آبخیزداری درحوضه های آبخیز طبیعی حوضه های شهری و حوضه های روستایی وابسته به آب زاینده رود ، زاینده رود احیاء خواهد می باشد . اجرای این طرحها با توجه به عرصه وسیع و از سوی دیگر محدودیت ها تنها در بخش دولتی ، در صورت همکاری و مشارکت دستگاههای دولتی ، غیر دولتی و مردم به سه شکل مدیریتی مذکور قابل اجراخواهد بود. سالانه حدود بیش از 1میلیارد مترمکعب آب از 9 کلان حوضه آبخیزدر استانهای اصفهان وچهارمحال وارد زاینده رود می شود که مابقی آب ورودی بمیزان 300 الی 500 میلیون مترمکعب آن از تونلهای اول و دوم کوهرنگ می باشد.
بخش اعظم آب ورودی به زاینده رود از حوضه های طبیعی می باشد که تنها 20 درصد از آب استحصالی از این حوضه هاوارد زاینده رود می شود ، که در صورت اجرای طرحهای آبخیزداری ، 20 درصد آب ورودی به زاینده رود به حدود 70 درصد افزایش خواهد یافت که همین مقدار موجب احیاء زاینده رود خواهد شد ، ضمن اینکه مقادیر زیادی از آب حاصل از بارندگی در مجاری خروجی وورودی شهرها وروستاهای وابسته به زاینده رود با ایجاد خسارت از دسترس خارج میشود که اگر آب ناشی از بارندگی ها وسیلاب ها در شهرها وروستاها بصورت علمی و اصولی جمع آوری و استحصال شود نه تنها زاینده رود احیاء خواهد شد بلکه آب مازاد حاصل از حوضه های طبیعی که آب شیرین و گوارا می باشد ، آب شرب مورد نیاز بخشی از استانهای کشور نیازمند به آب را نیز تامین خواهدکرد. بطور کلی آب شیرین در کره زمین کمیاب و دغدغه انسانها برای دسترسی به آن است و لزومی ندارد آبی که شیرین وگوارا است و بدست آوردن آن حتی در کره خاکی سخت است به مصارف کشاورزی ، فضای سبز و صنایع برسد ، بنابراین طرح مذکور با مدیریت صحیح آب در سه حوضه آبخیز ضمن تامین آب شرب از حوضه های طبیعی ، آب مورد نیاز بخش کشاورزی وابسته به آب زاینده رود از آب حاصله از آبخیزداری روستایی ، تامین آب مورد نیاز فضای سبز شهری و صنایع وابسته به آب زاینده رود از آب حاصله از آبخیزداری شهری که درجه کیفی کمتری نسبت به آب روستایی دارد ، تامین خواهد شد ، لذا مشکلات در پیش رو در تامین آب وخشکیدگی زاینده رود میتواند گویای بی توجهی و کفران نعمت در نوع بهره برداری آب باشد . بسیاری از کشورهای توسعه یافته بین دهه های 1965 تا 1975 برای تامین آب غیر شرب از روش آبخیزداری شهری وروستایی بهره برده اند واز این لحاظ هیچ مشکلی ندارند در صورتیکه بعضی از آن کشورها در تامین آب شرب طبیعی هنوز مشکل دارند.
مقاله بررسی احیاء زاینده رود و مقابله با خشکسالی با سه رویکرد آبخیزداری در حوزه های طبیعی شهری و روستایی