دانلود پاورپوینت غلات جو

اختصاصی از فی لوو دانلود پاورپوینت غلات جو دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اهمیت جو:

جو :

یکی از غلات مهم در جهان است که به عنوان غذا مورد استفاده بشر و حیوانات قرار می گیردجو (Hordeum vulgare L.emend.Bowden) نیز مانند گندم یکی از گیاهان مهم تیره غلات Gramineae ، از جنس Hordeum و گونه Sativum یا Vulgare می باشد و دارای انواع زراعی و وحشی می‌‌باشد.

جو زراعی گیاهی دیپلوئید با 7 عدد کروموزوم پایه است.

ریشه جو مانند سایر غلات افشان و سطحی است و اکثر ریشه های آن تا فاصله 40 سانتیمتری در اطراف پراکنده می شوند. حدود 61درصد ریشه آن در عمق 25 سانتیمتری اول خاک گسترش می یابد و به ندرت ریشه جو تا عمق 120 سانتیمتری خاک فرو می رود.

جو در ابتدای رشد شبیه یک گیاه علفی است و به تدریج که رشد می کند ساقه و برگ های آن به وجود می آیند.ساقه جو ماشوره ای،شبیه ساقه گندم و گره دار است.برگ های جو باریک و به رنگ سبز روشن و دارای انتهای گرد(مدور) است،در صورتی که انتهای برگ های گندم تیز می باشد. از محل هر گره ساقه یک برگ خارج شده ونیام هر برگ قسمتی از ساقه را در برمی گیرد.

در محل برخورد برگ به ساقه دو زائده بزرگ به نام گوشوارک (Stipule) و یک زائده بی رنگ و نیمه کروی به طول 2تا3میلیمتر به نام زبانک (Ligule) وجود دارد. زبانک در جو بلندتر از گندم می باشد.

معمولاً هر بوته 3 تا 6 ساقه تولید می کند که طول آن ها از 10سانتیمتر تا بیش از 150 سانتیمتر در بلندترین انواع متفاوت است. ساقه های جو از میان گره های استوانه ای توخالی تشکیل شده اند. طول میان گره ها از قاعده بطرف ساقه بتدریج زیاد می ‌شود طول ساقه در اکثر واریته ها حدود 150-120 سانتیمتر است ثابت شده است که بین ارتفاع ساقه و توسعه ریشه همبستگی مثبت وجود دارد.

جو نیز مانند گندم دارای گل  آزین سنبله است.طول سنبله یا محور اصلی آن حدود 7 تا 15 سانتیمتر است.سنبله از سنبلک هایی تشکیل شده است که به گره های محور زیگزاگی سنبله متصل اند. هر سنبلک یک گل دارد که دارای دو پوشه و یک گلچه است. به هر گره محور سنبله سه سنبلک چسبیده است. هر سنبله از یک گل که مستقیما بر روی گره های اتصال دارند تشکیل شده است. پس بر روی هر بند سه گل و در دو طرف سنبله 6 گل وجود دارد.

دانه ی جو متشکل از میوه ی گندمه،پوشینه ی داخلی،پوشینه ی خارجی و محور سنبلک است. میوه ی گندمه از فرابر،پوشش های تخمک،اندوسپرم(توده نشاسته) و رویان تشکیل شده است. در بیشتر انواع جو پوشینه های خارجی و داخلی به میوه ی گندمه می چسبند ؛  اما در بعضی از جوها مانند گندم، میوه ی گندمه از پوست بیرون می زند. این ارقام جو لخت،برهنه یا پوست کنده نامیده می شوند عمدتاً مورد مصرف انسان قرار می گیرند.

وزن هزار دانه در جوهای مختلف بین 35 تا 57 گرم متفاوت است. طول یا اندازه دانه جو به طور متوسط 8 و ضخامت آن 3 تا 5/3 میلیمتر است.

تاریخچه جو:

منشاء واقعی جو هنوز ناشناخته است. اما بسیاری از محققین، خاستگاه این گیاه را کوه های زاگرس در غرب ایران، آناتولی جنوبی و فلسطین می دانند. بر پایه نظریه والیوف، مبداء جوی ریشک دار و غلاف دار، کشور اتیوپی و شمال آفریقا و مبداء نوع بدون ریشک، ریشک کوتاه و کلاهک دار، آسیای جنوب شرقی، به ویژه چین، ژاپن و تبت است.

جو برای تعداد زیادی از مردمان نواحی سردسیر و خشک (به خصوص خاور میانه و شمال آفریقا) منبع غذایی مهمی به شمار می رود. البته امروزه بیشتر برای خوراک دام و تهیه ی فراورده های تخمیری از این گیاه استفاده می کنند.
ساختمان شیمیایی دانه جو :

ساختمان شیمیایی دانه جو به عوامل متعددی همچون رقم و نوع گیاه و شرایط محیطی بستگی داشته و بطورکلی شامل قند ها، پروتین، چربی و خاکستر می باشد .

کربوهیدراتها :کربوهیدراتها ترکیب اصلی دانه جو می باشد که بیش از 80 درصد وزن خشک گیاه را تشکیل می دهند .
عمده کربوهیدراتهای موجوددرجو لخت را نشاسته تشکیل داده و سایرکربوهیدراتها شامل پنتوزان، بتاگلوکان، سلولز، و میزان کمی از تک قندی ها و دو قندی ها می باشد . جو لخت از نظر میزان بتاگلوکان درسطح پایین تری قرار داشته وحداکثر مقدارآن به حدود 16 درصد می رسد. در حالیکه میزان آن درجو های معمولی بین 30 -35 درصد می باشد. میزان بتاگلوکان در جو بسیارمهم بوده زیرا مقدار آن که آبدوست می باشد نیز باعث افزایش حلالیت و در نتیجه افزایش چسبندگی و ایجاد مشکل ویسکوزیته گوارشی در جانوران تک معده ای و کاهش قابلیت هضم مواد غذایی می شود. بخش اعظم سلولز در دانه و پوسته جو قرار داشته که بوسیله آسیاب نمودن کاهش می یابد. جو لخت در هنگام خرمنکوبی نیز دارای میزان سلولز پایین تری از جو معمولی می باشد. 

چربی : دانه جو معمولا بین 2-4 درصد چربی داشته که مهمترین آن تری گلیسیرید ها هستندکه به میزان 79-1/73 درصد ازکل چربی ها را شامل می شود. 77% چربی ها درآندوسپرم ذخیره شده اند.

پروتئین : میزان پروتئین درجو متفاوت بوده که از 8 % در جو های معمولی تا 20 % در جو لخت است. پروتئین ذخیره موجود در جو هیدروژن بوده که مقدارآن از اسیدآمینه لیزین کمتر می باشد. با افزایش پروتئین کاهش اسید آمینه لیزین همراه خواهد بود. 

شامل 27 اسلاید powerpoint