گندم احتمالاً یکی از اولین گیاهانی است که به وسیله ی انسان زراعت شده و به همین دلیل مهمترین گیاه زراعی به شمار می آید، زیرا زراعت آن از تمامی گیاهان ساده تر، تطابق آن در مناطق مختلف که دارای شرائط آب و هوایی متفاوت باشند بیشتر و از طرف دیگر غذای اولیه و اصلی اغلب مردم جهان را تشکیل می دهد.
مهم ترین بخش که کیفیت نانوایی گندم را تعیین می کند گلوتن است که به طور عمده از پروتئین های دانه از قبیل گلیادین و گلوتنین تشکیل یافته است و در آندوسپرم دانه یافت می شود.
معیار کیفیت پروتئین به گلوتن آن بستگی دارد، لذا مقدار گلوتن فاکتور مهمی در ارزیابی کیفیت آرد می باشد(Pormeranz, 1988). گلوتن بر اساس ماده خشک شامل 86 – 75 درصد پروتئین و همچنین کربوهیدارت و چربی است که این دو ماده در داخل ماتریکس پروتئین گلوتن قرار گرفته اند(Pormeranz., 1988 ). پروتئین های گندم بر اساس درجه حلالیشان به چهار گروه آلبومین – گلوبولین – پرولامین و گلوتنین طبقه بندی شده اند.
پرولامین موجود در گندم( گلایدین ) در الکل 70 درصد محلول است در حالی که گلوتنین، پروتئینی است که قسمتی از آن در اسید رقیق محلول می باشد اصولاً گلیادنین در گندم با وزن مولکولی متفاوت ظاهر می شوند
یکی از مهم ترین محدودیت های تحقیق عملکرد بالقوه گیاهان زراعی و دستیابی به عملکردهای بالا تأمین عناصر غذایی کافی است که در میان عناصر غذایی تأمین نیتروژن از نقش بالایی برخوردار است. قیمت بالای کودهای نیتروژن و فاصله رو به تزاید عرضه و تقاضای این کودها، همچنین قدرت خرید پایین کشاورزان خرده پا و اثرات نامطلوب زیست محیطی این قبیل کودها، متخصصان کشاورزی را وادار به جست و جو برای راهبردهای جایگزین ساخته است. با چنین نگرشی استفاده از ریز جانداران خاکزی که قادر به تثبیت نیتروژن اتمسفر، حل کردن فسفر خاک یا تحریک رشد گیاه از طریق تولید مواد تحریک کننده رشد گیاهی به عنوان کود یا مواد حاصلخیز کننده هستند، تحت عنوان کودهای زیستی شناخته شده اند و به عنوان تلقیح کننده های زیستی یا زنده سویه های فعال ریز جانداران بیشتر از نوع باکتری های بسیار متنوع توسعه یافته است.
امروزه با درک بیشتر عوارض جدی زیست محیطی ناشی از به کارگیری بی رویه و نا متعادل کودهای شیمیایی و اهمیت استفاده از کودهای زیستی در بهبود حاصلخیزی خاک و تولید پایدار محصولات کشاورزی، تولید و کاربرد این کودها توسعه بیشتری یافته و کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بسیاری اقدام به تولید و مصرف کودهای زیستی نموده اند.
بررسی تاثیر جداگانه وتلفیقی کود بیولوژیک با کود شیمیایی نیتروژن، با تاکید بر ثبات عملکرد و به منظور بهینه سازی مصرف کود شیمیایی نیتروژن.
2- کاهش اثرات سوء زیست محیطی ناشی از مصرف کود شیمیایی نیتروژنه، حفظ یا بهبود شاخص های کمی و کیفی .
امید که با این تحقیق و تحقیقات مشابه دیگر بتوان به اهداف مذکور دست یافت.
اهمیت کودهای بیولوژیک و جلوگیری از آلودگی محیط زیست
تثبیت بیولوژیک نیتروژن به مکانیزمی گفته می شود که طی آن نیتروژن مولکولی هوا (N2) به آمونیاک تبدیل می‌شود که توسط میکروارگانیسم های خاصی انجام می‌شود. این ارگانیسم‌ها به دو دسته همزیست و آزاد تقسیم میشوند. شدت فعالیت میکروارگانیسم‌هایی که به طور آزاد نیتروژن هوا را تثبیت می‌کنند، شدیدا به مقدار هیدرات‌های کربن آسان تجزیه شونده در خاک، pH و فشارکم اکسیژنی بستگی دارد و آنها معمولاً این شرایط را در ریزوسفر و به ویژه در سطح ریشه‌ها به آسانی پیدا می‌کنند(Werner, 1980).
در سالهای اخیر سیستم بیولوژیک تثبیت کننده نیتروژن مولکولی به عنوان بخش مهمی از برنامه‌های کشاورزی پایدار محسوب میشوند.
امروزه رایج ترین کودهای میکروبی عرضه شده در سطح وسیع تجارتی مربوط به باکتری های تثبیت کننده نیتروژن آزوسپریلیوم و ازتوباکتر برای غلات و شالیزارهاست. بخش عمده بررسی‌ها و پژوهش‌های علمی در بیوتکنولوژی خاک نیز بر روی این باکتری صورت گرفته که از نظر تنوع متابولیک، فیزیولوژیک و اکولوژیک در بین سایر باکتری‌ها بسیار جالب و شگفت انگیز است.
پدیده دی‌ازتروفی با توان تغذیه از نیتروژن مولکولی (2 N) به عنوان تنها منبع نیتروژنی، شاهکار گروه خاصی از باکتری‌های خاکزی است که همه اکوسیستم‌های طبیعی دست نخورده، تعادل نیتروژنی خود را مرهون چنین موهبتی هستند. برآورد رقمی حدود 175 میلیون تن نیتروژن در سال برای مقدار کل تثبیت بیولوژیک در سطح جهانی، نشانگر برتری فعالیت دی ازوتروف‌ها در مقایسه با توان تولیدی کارخانه‌های کود شیمیایی است. این برتری کمی به مزیت‌های کیفی آنها که مرتبط با عرضه نیتروژن به فرم ترکیب‌های آلی به خاک است، افزوده می‌گردد (Ishizuka, 1992). این حالت نوعی همزیستی باکتری‌های دی‌ازتروف با گیاهان است که به صورت تماس فیزیکی دو همزیست با هم و بدون تشکیل اندام ساختمانی خاصی برای محدود کردن مکان همزیستی صورت می‌گیرد.
باکتری‌های این گروه معمولاً در ریزوسفر، روی سطح ریشه و اندوریزسفر یا فضاهای بین سلول‌های پوست ریشه فعالیت دارند و در موارد مختلف حتی در اندام‌های درونی گیاه مانند سیستم آوندی، ساقه و گاهی در بین سلول‌های برگ نیز مشاهده شده‌اند
آزوسپریلیوم یکی از مهمترین میکرو‌ارگانیسم‌های تثبیت‌کننده نیتروژن در مناطق گرمسیر میباشد. این باکتری با گیاهان تک‌لپه‌ای مختلفی از جمله غلات مهم زراعی مانند گندم، برنج، ذرت و گیاهان دیگر مانند سورگوم، نیشکر، ارزن، چاودار و گراس‌های علفی مانند دیجیتاریا و کالار گراس به صورت همیاری زیست می‌کند
ازتوباکتر یکی از جنس های مهم هتروتروف آزادزی است. سلول های ازتوباکتر نسبتاً درشت با قطر متوسط 5/1 تا 2 میکرون هستند و ازتوباکتر ها دارای حالت چند شکلی از میله ای با طول 3 تا 7 میکرون تا سلول های بیضی شکل یا کروی می باشند که به صورت منفرد، زوج با دسته های نامنظم، گاهی به صورت زنجیره هایی با طول های مختلف مشاهده می شوند
شامل 54 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت تاثیر کود بیولوژیک حاوی باکتری آزسپیریلوم و ازتو باکتر و مقادیر نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم
