تعریف ارتباط:
ارتباط به معنی عمومی کردن یا در معرض عموم قرار دادن می باشد. یعنی مفهومی از درون فردی برخاسته و به میان دیگران راه یافته. در واقع ارتباطات برخی از مفاهیم و تفکرات و معانی و پیامها را به دیگران و یا عموم گسترش می دهد و به عبارتی ارتباط یعنی انتقال معانی. ارتباطات تسهیم تجارت است یعنی هر موجود زنده آنچه تجارب در درون خود دارد با دیگران در میان می گذارد. ارتباطات واژه بسیار پیچیده و سریعی می باشد که حیات و ترقی انسان به آن بستگی دارد.
اجزاء عناصر ارتباطات:
- منبعی که پیام را می فرستد.
- پیام: چیزی که به دیگران باید منتقل شود.
- مجرا یا وسیله ای که این پیام بایستی ارسال گردد چون پیام خود به خود ارسال
نمی گردد. - گیرنده پیام که پیام به آن فرستاده می شود.
نظام ارتباطی بین افراد:
عبارت است از ارتباط یک انسان با تمام پیچیدگی هایش در ارتباط با دیگران و
پیوستگی هایش با آنان که در ابعاد جسمی، روانی مورد توجه قرار می گیرد. این اجزاء و عناصر جسمی و روانی سازمان یافته بوده و مبتنی بر روش می باشد. نظامی را که در ارتباطات بیشتر با آن مواجه هستیم نظام اجتماعی است که فراگرد ارتباطی در آن شکل گرفته و انجام می پذیرد. مانند نظام اجتماعی ازدواج، خانواده یا سازمانی که در آن فعالیت می نماییم.
تحقیق ارتباطات 15 ص - ورد