عنوان:راههای پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس
نوع فایل:ورد قابل ویرایش
تعداد صفحه:95
فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده 5
مقدمه: 7
تعریف آسیب اجتماعی: 8
الف. عوامل شخصیتی 16
ب. عوامل فردی 18
ج. عوامل اجتماعی 20
1. عدم پای بندی خانواده ها به آموزه های دینی 20
2. آشفتگی کانون خانواده 20
3. طرد اجتماعی 23
4. نوع شغل 23
5. بی کاری و عدم اشتغال 25
6. فقر و مشکلات معیشتی 25
7. دوستان ناباب 27
8. محیط 30
9. فقر فرهنگی و تربیت نادرست 30
10. رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی 32
آموزش خانواده و پیشگیری از آسیب های فرهنگی واجتماعی
33
پیشگیری از اعتیاد و آسیب های اجتماعی 43
نقش معلم در پیشگیری از آسیب های اجتماعی
46
آسیب ها اجتماعی دانش آموزان
66
پیشنهادها 68
الف. اقدامات پیشگیرانه 68
ب. راهکارهای شناسایی مشکلات نوجوان و جوانان 69
ج. وظایف خانواده 70
د. وظایف سایر نهادها 71
اقدامات مهم و اساسی: 74
الف- در حوزه پیشگیری سطح اول: اطلاع رسانی و آگاه سازی: 75
ب- در حوزه پیشگیری سطح دوم: ارائه خدمات (مداخلات): 78
ج- در حوزه پیشگیری سطح سوم: بازتوانی و توانمندسازی: 81
د: فرابخشی و ملی و بین المللی: 82
ه: امور حقوقی و قضایی: 83
و: نظارت و ارزشیابی: 83
ز: سایر موارد: 84
ح: منابع مالی: 84
سیاست های اجرایی: 85
راهبردها: 86
چالشها و تنگناها 87
چالشها در سطح کلان: 88
اقدامات اولویت¬دار: 88
اقدامات اولویت¬دار در برنامه¬ها و سیاست¬های اجرایی: 89
تأکید بر رویکرد علمی در تدوین برنامه¬ها از طریق: 91
پیشنهادات و راهکارهای کنترل و کاهش آسیب¬های اجتماعی: 91
پیشنهادات (راههای ا رتقای مها رتهای اجتماعی دانش آموزان ) 96
نتیجه گیری: 97
منابع 98
چکیده:
نوجوانی و جوانی یکی از مهم ترین مراحل زندگی آدمی محسوب می شود و آخرین مرحله تحوّل شناختی و گذار از مرحله «پیرو دیگران بودن» به دوره «مستقل بودن» است; دوره ای که نوجوان به هویّت واقعی خویش دست می یابد. نوجوان با خود می گوید: «اکنون من دیگر کودک نیستم، یک بزرگ سالم.» در این مرحله، دیگر والدین نمی توانند به او کمک چندانی بکنند; چه اینکه وی الگوهای خود را در جای دیگری جستوجو می کند. میل به اظهار وجود و اثبات خود یکی از طبیعی ترین حالات روانی دوره نوجوانی و جوانی است.
نوجوان و جوانی که دوره کودکی را پشت سر گذارده، باید خود را برای زندگی مستقل اجتماعی آماده نماید. تحقق این موضوع، پیش از هر چیز، مستلزم یافتن هویّت خویشتن است. اینک او خود را یافته است. اگر بزرگ سالان ویژگی های این دوره زندگی او را بشناسند و با آنان برخوردی مناسب داشته باشند، هم نوجوانان به هویّت خویش دست می یابند و هم بزرگ سالان کمتر احساس نگرانی می کنند. از این رو، می توان گفت: بیشتر انحرافات نوجوانان و جوانان ریشه در ناکامی های اولیه زندگی دارد.
امام صادق(علیه السلام) با بیان حکیمانه ای به این دوره از زندگی نوجوان اشاره می کنند و می فرمایند: «اَلْوَلَدُ سَیِّدٌ سَبْعَ سنین وَ عَبْدٌ سَبْعَ سنین وَ وَزیرٌ سَبْعَ سنین.» کودک هفت سال اول، سیّد و فرمان رواست. او را آزاد بگذارید تا استقلال در عمل پیدا کند. در هفت سال دوم، آمادگی خاصی برای الگوپذیری دارد; چه اینکه هنوز در مرحله دیگر پیروی قرار دارد و الگوپذیر است. از این رو، سعی کنید در این دوره، الگوهای مناسبی در اختیارش قرار دهید و محیط تعلیم و تربیت او را هرچه بیشتر غنی و اصلاح کنید تا از طریق مشاهده الگوهای مفید و جذّاب، رشد کند. اما در مورد دوره نوجوانی می فرماید: «وزیرٌ سبع سنین»; یعنی دوره «پیروی دیگران بودن» او سپری شده و با آغاز نوجوانی، دوره دست یابی به هویّت خویشتن آغاز شده است. او را آزاد بگذارید تا خود انتخاب کند و حتی در مورد مسائل گوناگون زندگی با او مشورت کنید و از او نظرخواه باشید.
اگر با نوجوان این گونه برخورد شود و به او شخصیت و هویت و اعتبار اعطا شود، طبیعی است که هم اعتماد به نفس او تقویت می شود و هم احساس امنیت و آرامش می کند. این اساسی ترین راه برای تربیت نوجوان است.
بنابراین، هر رفتاری که از آدمی سر می زند، نشئت گرفته و متأثر از مجموعه ای از عوامل است که هرگز نمی توان نوجوان و یا جوان را یکسره مقصر و مجرم اصلی دانست و دیگران را بی گناه. با نگاه فوق، اساساً زمینه پیدایش جرم از بین می رود. از این رو، در پیدایش بزهکاری و رفتارهای نابهنجار و آسیب زا عوامل متعددی به عنوان عوامل پیدایش و زمینه ساز مؤثر هستند که فرد مرتکب شونده، تنها بخشی از قضیه می باشد.
کلیدواژه ها: آسیب های اجتماعی، دانش آموزان، مدارس
راههای پیشگیری ازآسیب های اجتماعی در مدا رس