در رفتگی یا نیم دررفتگی عبارت است از آسیب به مفصل به طوری که استخوان هایی که در آن مفصل در حالت طبیعی رو به روی هم قرار دارند از هم جدا شوند.
در نوع خفیف تر این حالت (نیم درفتگی )، سطوح مفصلی انتهای استخوان ها هنوز با هم در تماس هستند ولی در جای طبیعی خود قرار ندارند. این مشکل برای مفاصل فک ، شانه ، زانو، و ستون فقرات بیشتر پیش می آید. بعضی از شیرخواران نیز با در رفتگی مفصل ران متولد می شوند.
علایم شایع
درد، تورم ، و بدشکلی شدن ناگهانی یک مفصل پس از آسیب
محدودیت حرکت یا اصولاً عدم تحرک در اطراف مفصل در رفته
علل
وارد آمدن آسیبی که باعث کش آمدن یا پاره شده رباط های اطراف مفصل که استخوان ها را در کنار هم نگاه می دارند شود.
کم عمق یا غیرطبیعی بودن مادرزادی سطوح مفصلی
آرتریت روماتویید یا سایر بیماری های رباط ها و بافت اطراف مفصل .
کشیدن ناگهانی دست یا پای کودکان
عوامل افزایش دهنده خطر
آرتریت روماتویید
سابقه خانوادگی در رفتگی مادرزادی مفصل ران
وارد آمدن آسیب مکرر به مفصل
پیشگیری
اگر کار شما سنگین است یا ورزش های سنگین انجام می دهید، روش محافظت از مفاصل مربوطه را فرا بگیرید. از وسایل محافظتی مثل باند الاستیک ، زانوبند یا شانه بند، و جوراب های محافظتی مخصوص استفاده کنید.
شیرخواران باید از نظر در رفتگی مادرزادی مفصل ران در زمان تولد و در معاینات دوره ای بعدی مورد بررسی قرار گیرند.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان زودهنگام قابل معالجه است . پس از جا انداختن دررفتگی ، شاید نیاز باشد مفصل با گچ یا آویزان کردن دست از گردن به مدت ۸-۲ هفته بی حرکت شود.
عوارض احتمالی
آسیب به رشته های عصبی یا رگ های خونی مهمی که از نزدیکی مفصل می گذرند، که ممکن است علایمی مثل بی حسی ، سردی ، و رنگ پریدگی ایجاد کنند.
درمان
اصول کلی
بلافاصله پس از آسیب :
- کیسه یخ روی مفصل آسیب دیده بگذارید تا متورم نشود.
- فردی که آموزش ندیده نباید سعی کند مفصل را جا بیاندازد.
- به هنگام انتقال فرد آسیب دیده به پزشک ، مفصل آسیب دیده را آتل ببندید یا از گردن آویزان کنید تا حرکت نداشته باشد.
- بررسی تشخیصی شامل عکسبرداری از مفصل و استخوان های اطراف می شود.
- درمان امکان دارد شامل جا انداختن مفصل باشد.
- گاهی برای جا انداختن مفصل از جراحی استفاده می شود.
- پس از جا انداختن چه بدون جراحی و چه با جراحی ، معمولاً مفصل با آتل یا گچ بی حرکت می شود تا در روند بهبود خلالی وارد نشود.
- در صورت بروز مکرر دررفتگی ، ممکن است نیاز به بازسازی یا تعویض مفصل وجود داشته باشد.
داروها
بیهوشی عمومی یا شل کننده های عضلانی برای جا انداختن مفصل
استامینوفن یا آسپیرین برای رفع درد خفیف
ضددردهای مخدری برای رفع درد شدید
فعالیت
پس از درمان ، فعالیت های خود را تدریجاً از سر گیرید
رژیم غذایی
پیش از جا انداختن مفصل چه بدون جراحی و چه با جراحی ، تنها آب بنوشید. خوردن غذاهای جامد بیهوشی عمومی را مخاطره آمیز می کند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما در حرکت دادن مفصل خود پس از وارد آمدن آسیب مشکل دارید.
اگر هر کدام از اندام ها پس از آسیب ، بی حس ، رنگ پریده ، یا سرد شود. این یک مورد اورژانس است !
اگر در رفتگی به طور مکرر رخ دهد طوری که شما خودتان هر دفعه می توانید آن را جا بیاندازید.
ضرب دیدگی یا پیچ خوردگی: ضرب دیدگی یا پیچ خوردگی از انواع دیگر آسیب های شایع در ورزش است. این حالت پیچیدگی و کشش ماهیچه یا تاندون است که گاهی به پارگی آنها می انجامد. تاندون ها بافت های محکمی هستند که پیوند دهنده ماهیچه ها به استخوان ها هستند. التهاب تاندون و یا التهاب یکی از محفظه های کوچک پر از مایعی که موجب حرکت روان تاندون بر روی استخوان می شوند در اثر تکرار بیش از حد حرکاتی که موجب وارد شدن فشار بر مفاصل می شوند به وجود می آید.
- آسیب های استخوانی: شکستگی استخوان 5 تا 6 درصد کل آسیب های ورزشی را تشکیل میدهد. استخوان های بازو و پا بیش از همه در معرض شکستگی قرار دارند. شکستگی ستون فقرات یا جمجمه در حین حرکات ورزشی بسیار نادر است. استخوان های پا از ران تا کف آن بسیار مستعد شکستگی در اثر فشار هستند و زمانی رخ می دهند که ماهیچه ها دچار پیچیدگی شده یا در اثر انقباض بیش از حد موجب خم شدن و شکستن استخوان می شوند. این نوع شکستگی بخصوص در میان رقصندگان باله، دوندگان استقامت و افرادی که استخوان های باریک دارند شایع است. شکستگی ساق پا با دردناک شدن و تورم جلو، داخل و پشت ساق پا همراه است که در هنگام حرکت بسیار دردناک شده و درد آن مدام شدت پیدا می کند. این آسیب در اثر حرکات پر فشار یا کوبیدن های مداوم پا بر روی زمین در ورزش هایی چون ایروبیک، دو استقامت، بسکتبال و والیبال عارض می شود.
آرتریت
...
8 ص فایل WORD
دانلود مقاله در رفتگی یا نیم دررفتگی