چکیدههدف کلی این پژوهش شناسایی موانع بازاریابی ورزشی ایران از دیدگاه مدیران ورزش کشور بود. جامعۀ آماری پژوهش را مسئولان ستادی وزارت ورزش و جوانان، مسئولان کمیتة ملی المپیک و رؤسای فدراسیونهای ورزشی (80 نفر) تشکیل میدادند. نمونه با جامعۀ آماری برابر بود و 67 پرسشنامه بهدرستی برگشت داده شد. ابزار اندازهگیری، پرسشنامۀ محققساخته بود که موانع بازاریابی ورزشی را با 40 سؤال در پنج حیطۀ موانع اقتصادی، حقوقی، مدیریتی، ساختاری و محیطی میسنجید. روایی پرسشنامه توسط 10 نفر از متخصصان تأیید شد و پایایی آن در یک مطالعۀ مقدماتی 86/0 بهدست آمد. نتایج تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد که موانع بازاریابی ورزشی بهترتیب حقوقی، ساختاری، مدیریتی، محیطی و اقتصادی بودند. سیاستگذارانصنعتورزشکشورمیتوانندچنینموانعیرا قبلازتدوینراهبردهایتوسعۀبازاریابی ورزشیو تعیین اولویتهایآنمدنظرقراردهند.
شناسایی موانع بازاریابی ورزشی ایران از دیدگاه مدیران ورزشی کشور