مقاله ی ترجمه شده ی مدیریت تنوع شرکت و ارزش آن در دوران چرخه تجاری

اختصاصی از فی لوو مقاله ی ترجمه شده ی مدیریت تنوع شرکت و ارزش آن در دوران چرخه تجاری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 دانلود مقاله ی ترجمه شده ی مدیریت تنوع شرکت و ارزش آن در دوران چرخه تجاری Corporate diversification and firm value during economic downturns فایل ترجمه به صورت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 27

برای دریافت رایگان اصل مقاله اینجا کلیک کنید

تنوع شرکت و ارزش آن در دوران چرخه تجاری

این مقاله به بررسی اثر تنوع شرکت برارزش آن در طول دوره ی چرخه تجاری می پردازد. تجزیه و تحلیل ارزش گذاری شرکت های متنوع در طول دوره رکود افزایش قابل توجهی درارزش نسبی این شرکت ها نشان می دهد. بهبود مشاهده شده در ارزش گذاری نسبی، رویدادی موقتی است که در چهارسه ماهه  پس از چرخه تجاری از بین می رود. ما نمی توانیم از این فرضیه حمایت کنیم که بهبود در ارزش گذاری نسبی شرکت های متنوع در طول چرخه تجاری به توانایی این شرکت ها برای استفاده از بازارهای گسترده تر سرمایه گذاری خارجی ، نسبت داده می شود و نشان می دهیم که بهبود در ارزش گذاری نسبی تا حد زیادی حاصل از شرکت های متنوعی است که از لحاظ مالی محدود می باشند ، و بنابراین، بهبود مشاهده شده را به تخصیص موثرتر سرمایه داخلی در طول چرخه تجاری نسبت می دهیم. کلمات کلیدی: تنوع شرکت ، چرخه تجاری ، ارزش شرکت  مقدمه اثرات تنوع شرکت های بزرگ، هم تنوع در سطح جهانی و هم صنعتی، بر ارزش این شرکت ها به طور گسترده درآثار چند دهه گذشته مورد تحقیق قرار گرفته است. در ابتدا،  دیدگاه غالب درمحافل دانشگاهی این بود که تنوع شرکت ، ارزش آن را افزایش داده و در نتیجه به سهامداران شرکت لولن (1971) ، سود می رساند.تحقیقات تجربی اولیه نتایجی را ارائه می دهند که تردید در مورد ارتباط بین تنوع و مزایای ارزش گذاری را از بین می برد . Berger  و OFEK (1995) ،Lang وStulz (1994) ، Servaes (1996)  و Denis,Denis,Yost (2002) از این به بعد DDY ، همه به طور خاصی وجود تخفیف قابل توجهی را در ارتباط با شرکت های متنوع در مقایسه با شرکت های یک بخشی خالص داخلی بیان کرده اند . مطالعات دیگر، که از روش های مختلف ا ستفاده می کنند هیچ تخفیف، و یا حتی مزیت نسبتا کمی را در ارتباط با تنوع نشان نمی دهند(به عنوان مثال به Kuppuswamy و Villalonga، 2010، از این به بعد KV، و Campa و Kedia، نگاه کنید2002). در این مطالعه، ما بر تجزیه و تحلیل ارزش گذاری نسبی شرکت های متنوع در سطح جهانی و صنعتی در طول چرخه تجاری در مقایسه با شرکت های داخلی تک بخشی ، تمرکز می کنیم. به طور خاص، ما به بررسی دوره های رکود تعریف شده توسط اداره ملی تحقیقات اقتصادی (NBER) ، و دوره های یک سال پس از رکود برای شناسایی تغییر در ارزش نسبی شرکت های متنوع می پردازیم و این فرضیه را که ارزش نسبی شرکت های متنوع در طول رکود افزایش می یابد ، مورد آزمون قرار می دهیم و بیان می کنیم که بهبود در ارزش نسبی ، منسوب به توانایی شرکت های متنوع برای دسترسی به بازا رهای گسترده تر سرمایه و به بهبود بهره وری ازتخصیص سرمایه داخلی می باشد1 . دلایل این بهبود در ارزش نسبی شرکت های متنوع ممکن است در انواع (دامنه)  تنوعی که شرکت در آن درگیر است، متفاوت باشد.بر خلاف شرکت های متنوع صنعتی ، شرکت های متنوع در سطح جهانی و هم در سطح جهانی و صنعتی دسترسی گسترده تری به بازارهای بین المللی سرمایه دارند ، که اغلب به دلایل عملیاتی مورد استفاده قرار می دهند (به عنوان مثال به Bartram، براون و Minton،  2010نگاه کنید). شرکت های متنوع در سطح جهانی ممکن است از دسترسی خود به بازارهای سرمایه خارجی در طول دوره های شرایط اعتباری استفاده کنند و با استفاده ازسرمایه به دست آمده در بازار محدود به بخش های خود کمک مالی نمایند. علاوه بر این از دیدگاه عملیاتی، اثر چرخه تجاری داخلی به احتمال زیاد برای شرکت های تک بخشی و بخش های داخلی شرکت های متنوع یکسان است. شرکت هایی که در خارج از بازار داخلی عمل می کنند ، گزینه ای برای تخصیص بودجه به پروژه های مناطق جغرافیایی دارند که کمتر تحت تاثیر قرار گرفته اند . با استفاده از نمونه ای از داده های سه ماهه از سال 1999تا2011، افزایش قابل توجهی در ارزش نسبی شرکت  در طول رکود برای شرکت های متنوع درانوع تنوع هم درسطح جهانی وهم جهانی و صنعتی بیان می کنیم. بهبود درارزش نسبی هم از نظر آماری و هم از نظراقتصادی دریک شرکت جهانی  تقریبا با 6٪  افزایش ودر شرکت های متنوع در سطح جهانی و صنعتی به طور متوسط با 8.8٪ افزایش ، قابل توجه است . علاوه بر این، نشان می دهیم که بهبود درارزش نسبی شرکت پدیده ای موقتی است. چهار فصل  پس از چرخه تجاری، ارزش نسبی شرکت های متنوع به توازن  پیش از چرخه تجاری برمی گردد2. ما نشان می دهیم که، در طول چرخه تجاری، شرکت های متنوع اهرم مالی خود را نسبت به شرکت های تک بخشی افزایش نمی دهند، که دلالت بر این دارد که آنها توانایی برتر خود را برای دسترسی به بازارهای گسترده تر سرمایه جهت کمک مالی به بخش های خود در طول دوره رکود استفاده نمی کنند. برعکس نشان می دهیم به طور متوسط اهرم مالی نسبی شرکت های متنوع در طول دوره های چرخه تجاری سقوط می کند. این یافته با این فرضیه سازگار است که در طول رکود ریسک عملیاتی شرکت ها افزایش می یابد و در نتیجه، برای کاهش ریسک  کلی شرکت های متنوع ممکن است استفاده از اهرم مالی کاهش یابد. مشاهده ی جالب توجه این است، که شرکت های متنوع اهرم مالی نسبی خود را پس از چرخه تجاری سال 2001، افزایش دادند اما افزایش در اهرم مالی  به افت ارزش گذاری نسبی شرکت های متنوع مرتبط است. علی رغم سازگاری با این فرضیه که شرکت های متنوع از دسترسی به بازار های گسترده ترسرمایه بهره مند می شوند ، این یافته ها به ما اجازه رد این فرضیه را می دهد که بهبود در ارزش گذاری نسبی به استفاده ی بهتر از سرمایه خارجی تو سط شرکت های متنوع در دوران چرخه تجاری نسبت داده می شود. ما نشان می دهیم که بخش بزرگی از بهبود در ارزش نسبی شرکت ، به شرکت هایی نسبت داده می شود که در شروع بحران از لحاظ مالی محدود بوده اند. (Hovakimian (2011 هنگام بررسی نمونه ای از شرکت ها در طول بحران مالی جهانی (GFC)) نسان می دهد، که کارایی بازار سرمایه داخلی به طور قابل توجهی برای شرکت هایی که در شروع بحران محدودیت های مالی را تجربه کرده اند، بهبود می یابد. یافته های ما نشان می دهد که بهبود ، حداقل در بخشی از ارزش گذاری نسبی ، به بهبود در بهره وری از تخصیص سرمایه های داخلی در طول دوره ی چرخه تجاری نسبت داده می شود3. مطالعه حاضر با چند روش به تحقیقات موجود در مورد موضوع تنوع شرکت کمک می کند. اول اینکه ، ارزش نسبی شرکت، برای دو نوع از سه تنوع شرکت،  به طور قابل توجهی در طول دوران چرخه تجاری ، بهبود می یابد. دوم اینکه ، ارزش گذاری بهبود یافته ، به دوران پس از رکود محدود نمی شود ، بلکه به توازن خود در 4 فصل قبل از چرخه تجاری برمی گردد.سوم اینکه که دسترسی به بازارهای گسترده تر سرمایه منسوب به بهبود در ارزش گذاری نسبی شرکت های متنوع نیست. در نهایت،  نشان می دهیم که بهبود در ارزش گذاری نسبی تا حد زیادی به شرکت هایی نسبت داده می شود که در شروع چرخه تجاری محدودیت داشته اند، یافته ای که از این فرضیه که بهبود در تخصیص سرمایه داخلی یکی از محرک های اصلی کاهش مشاهده شده در تنزیل تنوع در طول رکود است، حمایت می کند. ادامه این مقاله به شرح زیر سازماندهی می شود: بخش 2به بررسی آثار موجود می پردازد، بخش 3 فرضیه اصلی را پوشش می دهد ، بخش 4 روند جمع آوری داده ها و روش مطالعه را توضیح می دهد، بخش 5 نتایج را مورد بحث قرار می دهد و بخش 6 نتیجه گیری را بیان می کند. 1- نگاه کنید به Scharfstein and Stein (2000)و Hovakimian (2011) . 2-نتایج برای استفاده از  داده های سالانه قوی می باشند وبا چرخه تجاری تحت پوشش این نمونه سازگار هستند. 3- بهبود مشاهده شده درارزش نسبی ممکن است حاصل از شرکت های مختلط و یا تک بخشی باشد. ابتدا ارزش شرکت متنوع در طول بحران ممکن است بهبود یابد. دوم اینکه ، ارزش شرکت های خالص ممکن است در طول چرخه تجاری کاهش بیشتری داشته باشد . به این دلیل به پدیده ی مشاهده شده به عنوان تغییر در ارزش گذاری نسبی شرکت های متنوع در این مقاله اشاره می کنیم.