پایان نامه کارشناسی ارشد الهیات
گرایش دین شناسی
187 صفحه
چکیده
اعتماد به نفس از مفاهیم برجسته در روانشناسی و از مفاهیم نوظهور در اخلاق اسلامی است. اکنون این پرسش به ذهن میرسد که با توجه به تعریف آنها از اعتماد به نفس، الگوی پیشنهادی آنها چه نسبتی با هم دارند؟ الگوی روانشناسی مبتنی بر عناصر خودباوری، خودآگاهی، خودپندارة مثبت، مثبت اندیشی، احترام به خود، ارادة قوی، پشتکار، شکست ناپذیری، هدفداری، کسب دانش و بردباری بوده و الگوی اخلاقی مبتنی بر عناصر خودآگاهی و بصیرت، احترام به خود، کرامت انسانی، مثبت اندیشی، امیدواری، همت و اراده، مسئولیت پذیری، استقلال روحی و روانی است. با مقایسة دو الگو روشن میشود که در مؤلفه های خودآگاهی، کسب دانش و تجربه، مثبت اندیشی و احترام به خود همپوشانی داشته و در سایر موارد، متفاوت اند. رویکرد خدامحورانه در الگوی اخلاقی اعتماد به نفس، وجه تمایز آن با رویکرد روانشناختی است که ناظر به رفتارگرایی و عملگرایی است. این رساله به روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی پژوهش شده و در چهار فصل (کلیات، اعتماد به نفس در روانشناسی دین، اعتماد به نفس در اخلاق اسلامی، مقایسه و تطبیق) و بخش خاتمه به سرانجام رسیده است.
الگوی اعتماد به نفس در روان شناسی دین و اخلاق اسلامی