بهنگام طراحی یک جاده و متعلقات آن. طراحان باید با بکارگیری ضوابط طرح هندسی راه و در نظر گرفتن کلیه شرایط، احتمال خارج شدن اشتباهی وسایل نقلیه از مسیر اصلی را به حداقل برسانند و در چنین حالتی، سخن از اینکه در دو سوی راه، چه موانع و خطراتی وجود دارد مطرح نیست و تنها باید خود جاده را بی‌خطر و ایمن نگاهداشت. اما باید دانست که حتی با بکارگیری عالی ترین استانداردها هم نمی توان بطور کامل از خارج شدن سهوی وسیله نقلیه جلوگیری کرد. رانندگان وسایل نقلیه بدلایل مختلف از جمله حواس پرتی، خواب آلوده بودن، بی‌توجهی به جلو، استفاده از مشروبات الکلی و داروهای خواب‌آور، سرعت زیاد (اشتباهات انسانی)، عوامل طبیعی نابسامانی طرح هندسی راه و عیوب و نواقص وسیلة نقلیه، کنترل وسایل خود را از دست می‌دهند و وسیلة نقلیه آنها از مسیر اصلی منحرف می‌شود.
یک راه ایمن شامل محدوده‌ای ایمن و عاری از اشیاء و نقاط خطرناک برای عبور راه بر اساس سرعت، حجم عبور و شرایط هندسی محل میباشد که برای این امر، ایجاد یک محدودة حفاظت شده ایمن با توجه به ضوابط و معیارهای استاندارد ایمنی در کنار راه و مسیر اصلی، امری حیاتی و ضروری است تا وسیلة نقلیه منحرف شده از مسیر اصلی، بتواند در محدوده‌ای با امنیت مناسب متوقف شود و یا به مسیر اصلی بازگردد. پس از تعیین محدودة حفاظت شده و مرزهای آن در گام بعدی، باید موانع و نقاط خطر را در این محدوده معین کرد و سپس جهت ایمن‌سازی آن اقدام نمود. در این راستا گزینه های زیر در دسترس هستند:
1- برداشتن عامل خطر یا طرحی مجدد شیب بگونه ای که قابل پیمایش باشد.
2- جابجا کردن عامل خطر به نقطه‌ای که احتمال تصادف کمتری وجود دارد، مانند بالای شیب، پشت حفاظهای ایمنی، پشت دیواره‌ها
3- کاهش شدت برخورد با عامل خطر با استفاده از یک وسیلة شکست پذیر
4- جهت دهی دوباره به وسیلة نقلیه توسط سپر کردن عامل خطر با یک حفاظ طولی و یا ضربه گیر.
5- دادن آگاهی لازم به راننده از وجود خطر توسط تابلو و علائم هشداردهنده.
سیستمهای ایمنی ترافیک جاده‌ها در اصل جهت جلوگیری از تصادفات شدید زنجیره ای، جلوگیری از عبور وسایل نقلیه حفاظتهای میانی و سرعت‌گیری از وسایل نقلیه منحرف شده و جهت دهی دوباره به آنها طراحی شده‌اند. استانداردهای سیستمهای ایمنی ترافیک به مرور زمان توسعه یافته و با تکنولوژی جدید و تغییرات در طرح و سرعت وسایل نقلیه، دائماً در حال تغییرند و به همین دلیل، تعداد زیادی از سیستمهای ایمنی ترافیک موجود با استانداردهای جدید مطابقت نمی‌کنند. علاوه بر این. تغییر و ارتقاء دادن بر اساس هر استاندارد جدید مقرون به صرفه و اقتصادی نمی‌باشد. تأسیسات قدیمی را باید نسبت به استانداردهای جدید مورد بازبینی قرار داده و آنهایی را که مقرون به صرفه هستند ارتقاء داد. همچنین در مواردی که امکان تعمیر و بازسازی وجود دارد در صورت سازگاری باید سیستمهای ایمنی ترافیک را همزمان به استانداردهای مطلوب رسانید از میان آنها می‌توان از حفاظهای کناری و میانی، ضربه گیرها، استفاده از پایه‌های قابل شکست برای علائم کنار جاده و چراغهای راهنمایی را نام برد.
موانع کنار راه
- خاکریزها و شیبهای کنار جاده
شدت تصادف محدودة بازیابی
روشهای ایمن کردن محدودة بازیابی
حفاظهای ایمنی
بررسی استانداردهای موجود (در ایران و سایر کشورها)
نحوة نصب نرده‌های محافظ
استاندارد
( تجدید نظر شده در آوریل 1998)استانداردها و ضوابط مودر استفاده در آمریکا
آیین نامه
بهره مندی از سیستم
انجمن مسئولین راه و ترابری ایالتی آمریکا
نگهداری منطقه بازیابی
حفاظتهای فلزی
ارتفاع حفاظهای فلزی
بخش انتقالی
مهار انتهایی
حفاظتهای بتنی
کاربردها
انواع ضربه گیر
نصب ضربه گیرها
کلیات
اتصالات و پایه‌های حفاظتهای فلزی
حفاظتهای میانی
ضربه گیرها
معیارهای قابل قبول آشتو برای آزمایش برخورد
ضربه گیرها
عملکرد سیستم هنگام وارد آمده ضربه
سیستم دیواره ضربه گیر (
)
Break-master
سیستم ضربه گیر ماسه ای (
)
سیستم ضربه گیر لاستیکی (
)
نرده محافظ
سیستم مهار انتهایی
حفاظ نیمه صلب
حفاظ
شکل ( با پایه های ضعیف )
حفاظ میانی
شکل ( با پایه های قوی )
حفاظ میانی سپری سه موج ( با پایه های قوی )
بررسی وضعیت موجود حفاظتهای فلزی
حفاظ های میانی بتنی
نواحی انتقالی حفاظهای میانی
قرارگیری حفاظ در میانه های شیبدار
ضربه گیرها
کاربردهای ضربه گیر
شامل 124 صفحه فایل word
دانلود پایان نامه کاربرد حفاظها و ضربه گیرها در راهها