تاریخچه سازه های فولادی
استفاده از فلز به عنوان مصالح اصلی یک سازه در ابتدای امر کاربرد گسترده ای در پل سازی و کشتی سازی و ساخت بنادر داشته است تا ساخت ساختمان های مسکونی امروزی. استفاده از فلز به عنوان مصالح سازه ای به پل قوسی در انگلستان به دهانه30 متر با استفاده از اعضای چدنی بین سال های 1777 تا 1779 میلادی برمی گردد.
بین ساله های 1780 تا 1820 میلادی پل های متعددی به همین شیوه ساخته شد. حدوداً از سال 1840 به تدریج آهن کم کربن چکش خوار جایگزین چدن معمولی در امر ساختمان سازی شد.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی آهن هایی با کربن بالاتر با عناوین اختصاری 1A و 2A و 3A و 4A و ... با استاندارهای مختلف تولید و در امر ساختمان سازی و ... استفاده می گردد.
محاسن سازه های اسکلت فلزی
سازه های اسکلت فلزی به دلیل داشتن مزایای زیاد، به وفور از آنها استفاده می شود. از آن جمله می توان به استحکام و خواص خوب مکانیکی و مقاومت بالای فولاد در کشش و فشار، همچنین به دلیل تولید فولاد در کارخانه و کنترل کیفیت آن نسبت به بتن و سایر مصالح بنایی اشاره کرد.
معایب سازه های اسکلت فلزی
از جمله معایب فلزات برای استفاده از آنها در سازه مقاومت کم آنها در برابر رطوبت هوا و زنگ زدگی می باشد. برای جلوگیری از این موارد باید آن را توسط ضد زنگ رنگ آمیزی کرد. همچنین باید فولاد را در مقابل آتش سوزی حفاظت کرد.
در ضمن در طراحی سازه های اسکلت فلزی نهایت دقت را مبذول داشت و اتصالات آن نیز باید به شکلی مناسب و با کیفیت صورت گیرد.
قالب بندی فونداسیون
پس از ریختن بتن مگر در فونداسیون نوبت به قالب گذاری اطراف پی قبل از آرماتورگذاری می شود. بسته به نوع طرح مهندس طراح قالب های اطراف پی می تواند از بلوک های 20 سانتی یا 10 سانتی و یا آجر فشاری باشد که روی بتن مگر با احتساب و در نظر گرفتن عرض مفید پی جهت آرماتورگذاری توسط استادکار یا معمار کار گذاشته می شود.
قابل ذکر است که این نوع قالب بندی از نوع آجر پس از بتن ریزی و گرفتن بتن و سخت شدن از اطراف فونداسیون تخریب و جدا می شوند و یا ممکن است باقی بمانند.
تعداد صفحات: 40
سازه های فولادی