مقدمه:
این پرسشنامه در سال 1938 تا 1957 توسط کارال را جرز به منظور سنجش میزان خویشتن پنداری افراد تهیه شده است.این آزمون شامل دو فرم است که در هر دو آنها مجموعه ای یکسان از 25 زوج صفت شخصیتی متضاد ارائه شده است که آزمودنی در پاسخ گویی به فرم اول بر اساس اینکه خود را چگونه میبیند. و در فرم دوم چگونه میخواهد باشد. توصیف کند.در این آزمون بالا بودن خودپنداره به معنای تطابق نداشتن بین خود واقعی و خود آرمانی است. ضریب پایایی این آزمون در پژوهش آقاحانی 83% و پایایی آن به روش کرونباخ برابر 81% گزارش شده است . همچنین برای بررسی روایی آن از پرسشنامه ی خودپنداره بک استفاده شده است.
توصیف پرسشنامه خود پنداره:
پرسشنامه خود پنداره دارای شش بعد جداگانه است. یعنی خود پنداره، جسمانی، اجتماعی، عقلانی، اخلاقی، آموزشی و خلق و خو. همچنین از مجموع آنها نمره خود پنداره کلی بدست می آید.
تعاریف عملیاتی ابعاد خودپنداره که در این پرسشنامه اندازه گیری می شوند عبارتند از:
- جسمانی : تصور فرد از بدن، سلامت، ظاهر جسمانی و قدرت بدنی خودش.
- اجتماعی : احساس ارزش شخصی در تعامل های اجتماعی.
- خلق و خو : تصور فرد از حالت عاطفی معمول یا تسلط نوع خاصی از واکنش عاطفی.
- آموزشی: تصور فرد از خود در ارتباط با مدرسه، معلمان و فعالیت های فوق برنامه.
- اخلاقی : تخمین فرد از ارزش اخلاقی فرد، کارهای درست و نادرست.
- عقلانی : آگاهی فرد از هوش و استعداد حل مسئله و داوری های خودش.
دستورالعمل اجرای پرسشنامه
دستورالعمل هایی برای آزمودنی ها:
روش نمره گذاری:
پایایی:
پرسشنامه خود پنداره راج کمار ساراسوت (SCQ)
