نخستین آیت خواب، این است که انسان بفهمد حقیقت او بدنش‌نیست، بلکه حقیقتش غیر از بدنش می‌باشد، یعنی «روح» که به واقع وحقیقتاً شنیدن، دیدن، تعقّل، لذّتها را یافتن، دردها را یافتن و همه چیزاز اوست غیر از بدن می‌باشد. کسی که در «خواب» خوب تأمل کند،می‌فهمد که این «خواب» نشانی از حقیقت آدمی یعنی «روح» دارد،چرا که هنگام خواب، بدن همان نظام قبلی را ـ که با او بوده ـ دارد و ازدست نداده است، هر چند در موقع خواب تغییر اجمالی در آن حاصل‌می‌شود ولی آن نظام وجود دارد. امّا این «روح» است که هنگام«خواب» گرفته می‌شود. تأمل و تدبر در «خواب»، روشن می‌کند که‌حقیقت ما چیزی است که معلوم نیست کجا می‌رود که بدن ما در آن‌وقت نه می‌شنود، نه تعقل می‌کند، نه لذتی می‌برد، نه اراده‌ای دارد وگویا هیچ خبری نمی‌باشد. آن که ما بودیم، نیستیم، آن را بردند ومی‌آورند، حقیقتی که همزمان با خوابیدن‌ِ انسان، معلوم نیست کجامی‌رود، همان «روح» است که شخصیت آدمی با آن پیوندی ناگسستنی‌دارد. برای بهتر و بیشتر روشن شدن این آیت «خواب» در این آیه‌دقت کنید:
«اَللهُ یَتَوَفَّی الاَْنْفُسَ حین‌َ مَوْتِها وَ الَّتی لَم‌ْ تَمُت‌ْ فِی مَنامِهَا فَیُمْسِک‌ُالَّتی قَضَی عَلیْها الْمُوت‌َ وَ یُرْسِل‌ُ الاُخْری اِلی أَجَل‌ٍ مُسَمّی اِن‌َّ فِی‌ذلِک‌َ لاَ´یات‌ٍ لِقَوْم‌ٍ یَتَّفَکَّرُون‌َ»
«خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامی باز می‌ستاند و (نیز)روحی را که در (موقع) خوابش نمرده است (قبض می‌کند)، پس‌آن (نفسی) راکه مرگ را بر او واجب کرده نگاه می‌دارد، و آن‌دیگر (نفسها) راتاهنگامی معیّن (به سوی زندگی دنیا) باز پس‌می‌فرستد. قطعاً دراین‌امربرای‌مردمی‌که‌می‌اندیشندنشانه‌هایی است.»
این فرموده خداوند متعال به خوبی نشان می‌دهد که خواب نیز«قبض روح» است، امّا قبض روحی ناقص؛ امّا قبض روح در هنگام‌مرگ، قبض کامل است. خداوند منّان در پاسخ به کسانی که منکرمعادند و مدعی‌اند که چگونه می‌شود هنگامی که مردیم و خاک شدیم‌و بدن ما کاملاً فرسوده شد، دوباره زنده می‌شویم، می‌فرماید:
«قُل‌ْیَتَوفّاکُم‌ْ مَلَک‌ُالْمُوت‌ِ الَّذی وُ کِّل‌َ بِکُم‌ْ ثُم‌َّ اِلی رَبِّکُم‌ْ تُرْجَعُون‌َ»
«بگو: فرشته مرگی که بر شما گمارده شده، جانتان را می‌ستاند،آنگاه به سوی پروردگارتان باز گردانیده می‌شوید.»
نشانه های خواب
