دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
تعداد صفحات : 18 صفحه -
قالب بندی : word
نتایج به کارگیری آنتن پیوسته
1-مطابق با Ruze، تشعشع کاذب گلبرگ فرعی، متناسب با مجذور خطای متوسط می باشد. مثلاً در یک آرایه مجزا، افزایش تشعشع کاذب، متناسب با مجذور وابستگی فاصله اندازه گیری شده به طول موجها می باشد. آقای Bates این وابستگی فاصله را به طور متفاوتی از Ruze مشخص می کند و یک وابستگی برای توان اولیه و برای این دلیل پیدا می کند.
2-اگر خطاها در سطح یک آنتن انعکاسی، اجتناب ناپذیر باشند باید به همان صورت کوچک نگهداشته شوند. یعنی برای یک مقاومت مکانیکی یکسان، آنتنی با وابستگی فاصله کوچکتر (سطح ناهموارتر) نسبت به آنتن با وابستگی فاصله بزرگتر، گلبرگهای فرعی کمتری ایجاد خواهد کرد. خطایی که در طول آنتن ادامه پیدا می کند، نسبت به ضربه موضعی یا فرورفتگی، تأثیر بسیار بدتری دارد. بنابراین اختلالات کوچک نظیر وجود پیچها و پرچها برروی سطح منعکس کننده، تأثیر کمی بر روی پترن تشعشعی آنتن خواهد داشت.
3-با افزایش فرکانس، هم خطای فاز و هم وابستگی فاصله در مقادیر طول موج افزایش می یابند. بنابراین، بهره یک آنتن با سطح ثابت، با همان سرعت افزایش مجذور فرکانس، افزایش نمی یابد. برای منعکس کننده هایی با بهره یکسان (قطر یکسان در طول موجها) سطح گلبرگ فرعی از خطایی که با توان چهارم فرکانس افزایش می یابند، ناشی می شود. یک نتیجه گیری مهم که مربوط به جزئیات پترن تشعشعی می شود، این است که محاسبه معیارهای دقیق در ساخت آنتن، در مقایسه با روش روشنایی دهانه، مناسب تر می باشد. بنابراین مهندسین مکانیک، ماشین ساز ماهر و تکنسین. همگی مانند طراح آنتن در به دست اوردن پترنی مطلوب، نقش بسزایی را ایفا می نمایند.
تأثیرات کوانتیره کردن شیفت دهنده فاز
میزان مجزای شیفت فاز که از کاربرد شیفت دهنده های فاز کوانتیزه شده. ناشی می شود، یک خطا در روشنایی شکاف مطلوب ایجاد می کند. کوانتیزاسیون فاز می تواند موجب ایجاد افت در بهره آنتن شود، سطح گلبرگ فرعی موثر را افزایش دهد، گلبرگهای فرعی کاذب تولید کند و بریم اصلی را از موقعیت خود جابجا نماید.
تأثیر شیفت دهنده های فاز کوانتیزه شده برروی پترن تشعشعی، شبیه تأثیر خطاهای تصادفی می باشد. بهره یک آنتان ارایه ای با یک خطای فاز مربعی ناچیز در روشنایی شکافش تقریباً برابر است با:
(30-3)
که = بهره در حالت بدون خطا
این معادله از رابطه (28-3) پیروی می کند با و و کوچک. برای یک شیفت دهنده فاز کوانتیزه، شامل B بیت، خطای فاز توسط یک تابع چگالی احتمال یکنواخت در بازه ، توصیف می شود. خطای فاز مربعی ناچیز برای تابع چگالی احتمال یکنواخت برابر است با:
با جایگذاری در مطالعه (30-3) افت بهره برای یک شیفت دهنده فاز دو بیتی dB1 و dB23/0 برای یک شیفت دهنده فاز سه بیتی و dB06/0 برای چهار بیتی به دست می آید. بر مبنای افت بهره، یک شیفت دهنده فاز سه بیتی یا چهار بیتی. برای اغلب کاربردها، رضایت بخش می باشند.
خطاهای کوانتیزاسیون فاز، از افزایش سطح گلبرگ فرعی موثر و افزایش سطح گلبرگ فرعی ماکزیمم. ناشی می شوند. با این فرض که (1) انرژی توسط کاهش بهره بیم اصلی، به طور چشمگیری کم می شود، (2) بهره المان برای بیم اصلی و گلبرگهای فرعی، یکسان می باشد (در محدوده فضای مرور شده توسط آرایه) (3) کاهشی معادل dB1 برای کاستن از بهره، متناسب با روشنایی شکاف، (4) dB1 به منظور کاهش دادن مرود. در آن صورت سطح گلبرگ فرعی متناسب با کوانتیزاسیون می تواند به صورت زیر بیان شود.
(31-3) سطح گلبرگ فرعی مؤثر که در آن N = تعداد عناصر آرایه.
برای یک ارایه چهارصد الماله، یک شیفت دهنده فاز سه بیتی، گلبرگهایی فرعی با سطح dB47 زیر بیم اصلی را نتیجه خواهد داد، و یک شیفت دهنده فاز چهار بیتی گلبرگهای فرعی dB53 را نتیجه می دهد. بنابراین. سه یال چهار بیت برای اکثر آرایه های بزرگ، کافی به نظر می رسد. به جز حالتی که گلبرگهای فرعی خیلی ضعیف، مد نظر باشند. گرچه مطالب فوق، یک توزیع تصادفی از خطای فاز را در عرض شکاف و به منظور محاسبه گلبرگ فرعی موثر فرض می کند، توزیع فاز واقعی با شیفت دهنده های فاز کوانتیزه برای متناوب شدن، مناسب می باشد.
