فی لوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی لوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان

اختصاصی از فی لوو دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان


دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان

مقدمه:

ورزش‌ یک‌ اصل‌ مهم‌ در زندگی‌ اغلب‌زنان‌ است‌. گر چه‌ نگرانی‌هایی‌ در موردانجام‌ برخی‌ از انواع‌ تمرینات‌ ورزشی‌در طی‌ دوران‌ حاملگی‌ وجود دارد، امابطور کلی‌ ایجاد محدودیت‌ در انجام‌تمرینات‌ ورزشی‌ ضرورتی‌ ندارد.انجام‌ تمرینات‌ ورزشی‌ مناسب‌ دردوران‌ حاملگی‌ سبب‌ می‌شود بارداری‌و زایمان‌ برای‌ زن‌ به‌ صورت‌ یک‌تجربه‌ خوب‌ درآمده‌ و وحشت‌ اززایمان‌ را کاهش‌ می‌دهد.

آنچه اهمیت دارد، تغییراتی است که طی چند دهه اخیر در مراقبت های دوران بارداری به وجود آمده است. در گذشته، مادران را از هر نوع ورزش و تحرکی منع می کردند و حرکات نرمشی و پیاده روی را باعث سقط یا زایمان زودرس   می دانستند. امروز با تشکیل کلاسهای آمادگی برای زایمان و آموزش تمرین های تنفسی و آماده سازی بدن برای زایمان، بیش از پیش اهمیت ورزش مشخص شده است.
 
گذشته از مساله آمادگی برای زایمان، اعتقاد بعضی مردم بر این است که بارداری تناسب اندام را خراب نمی کند. افزایش وزن، تغییر رفتارهای جسمانی، تغییر وزن بدن، کاهش نسبی شکم و بزرگی سینه ها موقتی است و مادر عاقل کسی است که این تغییرات را به عنوان یک پدیده موقتی بپذیرد و با ورزش و نرمشهای مناسب در دوران بارداری و پس از زایمان در رفع‌ آن بکوشد.
 
در دوران بارداری، مرکز ثقل بدن تغییرمی کند و به جلوی ستون فقرات متمایل می شود. به این علت مادر باردار تمایل دارد شانه های خود را به عقب بکشد و در نتیجه حالت فرورفتگی بیش از اندازه ای در ستون فقرات او به وجود می آید که موجب دردهایی در کمر خواهد شد. کم تحرکی، تاثیرهورمون های مثمر ثمر جفت، تغییر در نحوه خوابیدن و برخاستن، این کمردرد را تشدید  می کند.
 
قرارگیری صحیح بدن، جلوگیری از افزایش وزن، نرمش های مداوم روزانه از عواملی است که به برقراری و تناسب اندام کمک می کند.








فواید نرمش در دوران بارداری:

برای تأمین اکسیژن اضافی مورد نیاز جنین ضربان قلب و تعداد تنفس مادر افزایش می‌یابد. نیم‌ساعت پیاده‌روی در محیطی آرام و هوای تمیز سبب می‌شود که این میزان اکسیژن اضافی راحت‌تر جذب شود. به‌دلیل تأثیر هورمون‌های جفت، کم‌تحرکی و فشار رحم حامله بر روی دستگاه گوارش، یبوست نیز یکی دیگر از مشکلات بارداری است که با نرمش، پیاده‌روی و تغذیه مناسب می‌توان از آن پیشگیری نمود.

نرمش در دوران بارداری چه فایده‌ای برای مادر باردار دارد؟
 
شاید بتوان در یک جمله گفت که هدف از تمرین‌های بدنی در دوران بارداری حفظ حالت و وضع عضلات بدن و زیبائی اندام مادر است تا بتواند از نظر جسمی و روحی برای زایمان آماده شود.
نرمش‌های صحیح سه امتیاز بارز به همراه دارند:
نخست آن‌که نرمش باعث می‌شود که دوران بارداری روند بهتری داشته باشد. گردش خون و اکسیژن‌گیری را تسریع می‌نماید و بدن را در وضعیتی قرار می‌دهد که قادر باشد جنین را با خستگی کمتری حمل کند. از نظر سلامت اعصاب نیز اثرات ورزش غیرقابل انکار است.دلیل دیگر آن‌که نرمش با نیرومند کردن ماهیچه‌هائی که در موقع زایمان نقش عمده‌ای برعهده خواهند داشت و نرم کردن مفصل‌های باسن بدن را برای زایمان سریع‌تر و راحت‌تر آماده می‌سازد. مادری‌که در دوران بارداری به‌طور مرتب نرمش می‌کند به داروی مسکن کمتری به هنگام تولد نوزادش نیاز دارد.و بالاخره نرمش به قسمت‌های مختلف بدن اجازه می‌دهد که پس از زایمان زودتر شکل طبیعی و عادی خود را بازیابند، شکم دوباره تو برود، بدن لاغر شود، سینه‌ها از شکل نیفتد و غیره...و همان‌طور که قبلاً گفتیم نرمش و تحرک سبب فعال شدن بهتر دستگاه تنفس و گوارش و رفع مشکل یبوست و تسریع گردش خون در تمام قسمت‌های بدن به‌خصوص در ناحیه پاها خواهد شد. حفظ و ترجیحاً بهبود تناسب به‌عنوان یک هدف در دوران حاملگی در نظر گرفته می‌شود.
حفظ و تقویت میزان قوای عاطفی و جسمانی در طی حاملگی دارای اهمیت بسیاری است . ورزش به شما کمک می کند قبل و بعد از زایمان از نظر جسمی در وضعیت مناسبی باقی بمانید .

در طی ورزش ، گردش خون بسیار مناسب می شود : بنابراین جنین به طور مرتب می تواند باعث رضایت خاطر روحی و همچنین جسمی شما باشد . ورزش راه لذت بخشی برای آماده شدن برای تغییرات دوران بارداری است .

ورزش :

موجب افزایش آزاد شدن هورمونهایی به نام اندورفین ها شده که باعث کمتر شدن احساس خستگی و افسردگی می شود.
موجب کاهش درد پشت ، گرفتگی ساق پا ، یبوست و تنگی نفس می شود .
موجب افزایش میزان انرژی شده و شما را برای دوره زایمان آماده می نماید .
موجب بدست آوردن زودتر شکل مناسب و طبیعی بدن پس از زایمان می شود .
ورزش ، گردش خون را افزایش می دهد که در نتیجه به تنظیم فشار خون کمک می کند . در صورتیکه عضلات ورزیده داشته باشید دوره درد و زایمان را راحت تر پشت سر خواهید گذاشت . با توجه به اینکه توانایی های بدنی هر فرد با فرد دیگر متفاوت است ، قبل از شروع با پزشک خود مشورت نمائید .
ورزش بیماریهای دوران بارداری را کاهش می دهد
با توجه به اینکه بسیاری از زنان در دوران بارداری مبتلا به عفونتها و مشکلات دستگاه ادراری می شوند ، بنابراین ورزش یکی از موثرترین راه ها برای جلوگیری از این گونه عوارض است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، محققان اعلام کرده اند، زنان در دوران بارداری نسبت به فشار خون بالا ، اختلالات گوارشی و دستگاه ادراری آسیب پذیرترند، زیرا فشار خون بالا منجر به فشار بیشتر به کلیه ها شده و مشکلاتی را ایجاد می کند.
بررسی ها نشان می دهد، ورزشهای منظم ، مانع بالارفتن فشار خون و صدمه به کلیه ها و مجاری ادراری می شود. افرادی که در خانواده سابقه فشار خون بالا و مشکلات کلیوی دارند ، بیشتر در معرض خطر هستند و باید مراقبت بیشتری نمایند.

کارشناسان  توصیه می کنند، ورزش از قبل از بارداری شروع شود و در بارداری به طور سبک و منظم ادامه پیدا کند ، همچنین از شروع ورزشهای سنگین و طولانی در دوران بارداری خودداری شود زیرا در این صورت ممکن است با عوارضی همراه باشد.
متخصصان معتقدند، زنان ورزشکار هنگامی که اقدام به باردار شدن می کنند با مشکلات کمتری روبرو می شوند و به علت داشتن وزن مناسب در دوران بارداری نیز، از عوارضی مانند فشار خون بالا و اختلالات گوارشی کمتر رنج می برند.

ورزش در دوران بارداری به‌طور مستقیم بر سلامت جنین تاثیر می‌گذارد

اکثر خانم‌ها می‌دانند که ورزش برای خانم‌ها مفید است اما هنگامی که باردار می‌شوند نگرانی‌های زیادی برای سلامت خود و جنین در انجام ورزش دارند.
این مساله برای خانم‌ها مهم است که حتما قبل از بارداری به طور مرتب ورزش کنند و حتی به شدت توصیه می‌شود که خانم‌ها ورزش خود را در  بارداری هم ادامه دهند البته تمام خانم‌ها اعم از باردار و غیرباردار قبل از شروع فعالیت ورزشی باید با پزشک خود مشورت کنند. نشان داده شده است که مادرانی که در دوران بارداری ورزش می‌کنند چون از سلامت خوبی برخوردارند مسلما جنین آنها هم از سلامت خوبی برخوردار خواهد بود و این ورزش در دوران بارداری به‌طور مستقیم بر سلامت جنین تاثیر می‌گذارد. مثلا اگر مادران در طول بارداری به طور منظم ورزش کنند بچه‌های آنها هنگام تولد قوی‌تر از مادرانی هستند که در دوران بارداری ورزش نکرده‌اند، حتی بچه‌هایی که از مادرانی که در دوران بارداری ورزش می‌کردند، به دنیا می‌آیند 5 درصد وزن بیشتری نسبت به سایرین دارند.
ورزش علاوه بر جنین، اثرات بسیار مفیدی بر روی سلامت مادران دارد. به‌ این ترتیب که مادران می‌توانند از اضافه وزن بیش از حد در دوران بارداری جلوگیری کنند. ورزش باعث می‌شود که مادران زایمان را هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ روحی بهتر تحمل کنند. همچنین به علت قوی شدن عضلات تحمل این وزن سنگین در دوران بارداری راحت‌تر می‌شود.
علاوه بر این مادران بعد از زایمان سریعا به وزن قبلی خود برمی‌گردند و به علت اثرات مفید ورزش، احتمال ابتلا به عوارضی مثل واریس، همورویید، کمردرد و خستگی کمتر می‌شود. البته با تمام اثرات مفیدی که برای ورزش در دوران بارداری ذکر کردیم، انجام آن در بعضی مواقع  توصیه نمی‌شود. از جمله این شرایط عبارتند از مادرانی که به فشارخون بالا مبتلا هستند یا دیابت دارند، وزن زیر حد استاندارد دارند، ضربان قلبی آنها نامنظم است، سابقه زایمان زودرس دارند یا به شدت چاق هستند، بیماری قلبی دارند و...
به همین دلیل توصیه می‌شود که برای انجام فعالیت ورزشی حتما خانم‌های باردار با پزشک خود مشورت کنند.

تاثیر ورزش در کاهش‌ افسردگی دوران‌ بارداری

در حالی که تحقیقات علمی ثابت کرده است ورزش و فعالیت بدنی تاثیر زیادی برسلامت جسمانی زنان باردار دارد, بررسی های جدید نشان می دهد ورزش عامل بسیار مهمی در تامین سلا‌مت روانی و کاستن از افسردگی زنان باردار است.
بررسی محققان نشان می‌دهد 30 دقیقه ورزش در روز به ویژه ورزش آرام تا حدود بسیار زیادی از افسردگی دوران بارداری می‌کاهد.

 

شامل 20 صفحه word


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان

دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان

اختصاصی از فی لوو دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان


دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان

ورزش‌ یک‌ اصل‌ مهم‌ در زندگی‌ اغلب‌زنان‌ است‌. گر چه‌ نگرانی‌هایی‌ در موردانجام‌ برخی‌ از انواع‌ تمرینات‌ ورزشی‌در طی‌ دوران‌ حاملگی‌ وجود دارد، امابطور کلی‌ ایجاد محدودیت‌ در انجام‌تمرینات‌ ورزشی‌ ضرورتی‌ ندارد.انجام‌ تمرینات‌ ورزشی‌ مناسب‌ دردوران‌ حاملگی‌ سبب‌ می‌شود بارداری‌و زایمان‌ برای‌ زن‌ به‌ صورت‌ یک‌تجربه‌ خوب‌ درآمده‌ و وحشت‌ اززایمان‌ را کاهش‌ می‌دهد.

آنچه اهمیت دارد، تغییراتی است که طی چند دهه اخیر در مراقبت های دوران بارداری به وجود آمده است. در گذشته، مادران را از هر نوع ورزش و تحرکی منع می کردند و حرکات نرمشی و پیاده روی را باعث سقط یا زایمان زودرس   می دانستند. امروز با تشکیل کلاسهای آمادگی برای زایمان و آموزش تمرین های تنفسی و آماده سازی بدن برای زایمان، بیش از پیش اهمیت ورزش مشخص شده است.

گذشته از مساله آمادگی برای زایمان، اعتقاد بعضی مردم بر این است که بارداری تناسب اندام را خراب نمی کند. افزایش وزن، تغییر رفتارهای جسمانی، تغییر وزن بدن، کاهش نسبی شکم و بزرگی سینه ها موقتی است و مادر عاقل کسی است که این تغییرات را به عنوان یک پدیده موقتی بپذیرد و با ورزش و نرمشهای مناسب در دوران بارداری و پس از زایمان در رفع‌ آن بکوشد.

در دوران بارداری، مرکز ثقل بدن تغییرمی کند و به جلوی ستون فقرات متمایل می شود. به این علت مادر باردار تمایل دارد شانه های خود را به عقب بکشد و در نتیجه حالت فرورفتگی بیش از اندازه ای در ستون فقرات او به وجود می آید که موجب دردهایی در کمر خواهد شد. کم تحرکی، تاثیرهورمون های مثمر ثمر جفت، تغییر در نحوه خوابیدن و برخاستن، این کمردرد را تشدید  می کند.

شامل 20 صفحه فایل word قابل ویرایش

قرارگیری صحیح بدن، جلوگیری از افزایش وزن، نرمش های مداوم روزانه از عواملی است که به برقراری و تناسب اندام کمک می کند.


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله ورزش در دوران بارداری و پس از زایمان

کارافرینی افسردگی پس از زایمان

اختصاصی از فی لوو کارافرینی افسردگی پس از زایمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کارافرینی افسردگی پس از زایمان


مقاله افسردگی پس از زایمان

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:11

فهرست و توضیحات:

مقدمه

افسردگی پس از زایمان

.دلایل انتخاب موضوع :

افسردگی پس از زایمان کلی دیگر از اختلالات خلقی است که معمولاً در عرض 2-3 ماه اول پس از زایمان ایجاد می شود . اما ممکن است شروع آن به صورت خفیف افسردگی در دوران بارداری توسط مادر گزارش شده است احساس ناراحتی یا خلق افسرده و تمایل به گریه کردن از علائم عمومی این بیماری هستند و مادران اغلب از خستگی دائمی مشکلات خواب و تعغییرات اشتها شکایت دارند روی هم رفته این حالت تفاوتی خاصی با افسردگی که در دوره های دیگر زندگی فرد اتفاق می افتد ندارد و بیمار حالت هایی از قبیل احساس گناه و بی لیاقتی ، لذت نبردن از فعالیت های روزانه اختلال تمرکز و حتی گاهی افکار خود کشی را تجربه می کند در مواردی هم ممکن است اضطراب و حمله های وحشت با خود بیمار انگاری برای 1000 مورد تولد است و در نیمی موارد پس از اولین زایمان اتفاق می افتد در موارد نادری هم ممکن است و در نیمی موارد پس از اولین زایمان اتفاق می افتد در مواردی نادری هم ممکن است این حالت در پدر نوزاد اتفاق بیفتد در این صورت پدر که غالباً از قبل نیز یک اختلال خلفی داشته است از این که فرزند جدید جای او را گرفته و عشق و توجه مادر فقط صرف کودکش می گردد ، دچار احساس ناراحتی شدید و ابتلا به مایکوز می شود . لایکوز پس از زایمان 48 -72 ساعت پس از زایمان با علائم عمومی مثل خستگی بی خوابی ، بی قراری و تمایل به گریه کردن شروع شود و در مراحل بعدی مادر دچار شک و بدگمانی ،ناسازگاری و افکار وسواسی نسبت به سلامت  نوزاد می شود نیمی از مادران حالت های توهم و هذیان را نیز تجربه می کنند یا توهمانی مثل این که بچه مرده یا ناقص به دنیا آمده یا اینکه آن ها اصلاً ازدواج نکرده و بچه دار شده اند . بعضی از مادران نیز گزارش کرده اند که صدایی به آنها گفته خود یا فرزند خود را بکشد .

 

 

تعریف سلامت روانی به مفهوم بهداشتی آن و تغییر نگرش  به بهداشتی جامع از سلامت روانی به جای نگرش سنتی (سلامت روانی در مقابل بیمار روانی ) از موضوعات مورد توجه محافل روان پزشکی در دهه های اخیر بوده است و جهت گیری پ‍وهش های مربوط به اپید هیولو‍ی بیمار روانی در سال های اخیر بیشتر بر مبنای این تعریف جدید می باشد .

 

 

 

 

 

 

 

 


دانلود با لینک مستقیم


کارافرینی افسردگی پس از زایمان

مقاله ای کامل در باره زایمان

اختصاصی از فی لوو مقاله ای کامل در باره زایمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله ای کامل در باره زایمان


مقاله ای کامل  در باره زایمان

مقاله کامل درباره زایمان

فرمت فایل : قابل ویرایش word

تعداد صفحه : 18

عناوین فایل :

زایمان

فرآیند زایمان معمولاً به سه مرحل تقسیم می شود :

* مرحله اول

مرحله اول نیز سه قسمت دارد

دردهای ابتدایی

درد های فعال

مرحلۀ انتقالی :

* جنین در این مرحله چگونه است ؟

* مرحلۀ دوم : تولد نوزاد

* فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )

* مرحلۀ سوم : خروج جفت

* مراقبتهای پس از زایمان:

* علائم خطر پس از زایمان:

مرور وقایع زایمان :

فاز ابتدایی

چه می توان کرد؟

فاز فعال

چه می توان کرد؟

فاز انتقالی یا مرحله گذر

چه می توان کرد؟

مرحله دوم یا تولد نوزاد

چه می توان کرد؟

مرحله سوم یا خروج جفت

چه می توان کرد؟

مزایای زایمان طبیعی بر سزارین:

زایمان طبیعی بدون درد

بی حسی اپیدورال چیست؟

چگونه این کار انجام می‌شود؟
چه زمانی می‌توان از اپی دورال در طی زایمان طبیعی استفاده کرد؟

آیا داروهای بی حسی اپیدورال بر جنین اثر می‌گذارند؟

مزایای استفاده از بی حسی اپیدورال

معایب استفاده از روش اپیدورال

هشدارها
منبع
:


دانلود با لینک مستقیم


مقاله ای کامل در باره زایمان

دانلود مقاله زایمان سزارین

اختصاصی از فی لوو دانلود مقاله زایمان سزارین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 

 تعریف زایمان سزارین
زایمان سزارین به تولد جنین از طریق برش دیواره شکم (لاپاروتومی) و برش دیواره رحم(هیستروتومی) گفته می شود. این تعریف خارج کردن جنین از حفره شکم در موارد پارگی رحم یا موارد حاملگی شکمی را در بر نمی گیرد.
در برخی موارد، و غالباً به علت عوارض اورژانس مانند خونریزی غیرقابل کنترل، هیستروکتومی شکمی، به دنبال زایمان ضرورت می یابد. در صورتی که هیستروکتومی در زمان سزارین انجام شود، به آن سزارین هیسترکتومی و چنان چه طی مدت کوتاهی پس از زایمان واژینال انجام شود، هیستروکتومی بعد از زایمان خوانده می شود.
روش زایمان سزارین
روش جراحی سزارین در تمام جهان با تغییرات جزئی مشابه هم است.
برش های شکمی
معمولا برش عمودی خط وسط یا برش افقی سوپراپوبیک انجام می شود. تنها در موارد خاص برش پارامدیان یا عرضی میانی انجام می شود.

برش عمودی
ایجاد برش عمودی خط وسط در پایین ناف از همه سریع تر امکان پذیر است. این برش باید طول کافی داشته باشد تا وضع حمل جنین را بدون مشکل امکان پذیر کند. بنابراین طول برش باید مطابق با جثه تخمینی جنین باشد.
دیسکسیون تیز تا سطح غلاف رکتوس قدامی ادامه می یابد و باید آن را از چربی زیر جلد آزاد کرد تا نواری از فاسیای خط وسط به عرض 2 سانتی متر قابل مشاهده شود.
بعضی جراحان ترجیحمی دهند غلاف رکتوس را با اسکالپل در سراسر طول برش ایجاد شده باز کنند.
برخی دیگر ترجیح می دهند منفذ کوچکی ایجاد کنند و بعد لایه فاسیا را با قیچی ببرند. عضلات رکتوس و پیرامیدال ار در خط وسط با دیسکسیون و تیز و کند جدا می شوند تا فاسیای عرضی و پریتوئن در معرض مشاهده قرار گیرند.
فاسیای عرضی و چربی جلوی پریتوئن به دقت دیسکسیون می شوند تا به پریتوئن زیر آن برسند. پریتوئن نزدیک انتهای فوقانی خط برش به دقت باز می شود. بعضی جراحان، پریتوئن را با دو هموستاز با فاصله 2 سانتی متر از هم بالا می آورند. سپس لایه چین پریتوئن بین کلامپ ها را مشاهده و لمس می کنند تا مطمئن شوند اُمنتوم، روده یا مثانه مجاور ان نباشند.
در زنانی که قبلاً جراحی داخل شکم( از جمله سزارین) داشته اند، ممکن است اُمنتوم یا حتی روده به سطح زیر پریتوئن چسبیده باشد. در این صورت پریتوئن از بالا تا قطب فوقانی محل برش و از پایین کاملا تا بالای برگشت پریتوئن به روی مثانه، بریده می شود.
برش های عرضی
در برش تعدیل یافته فانن اشتایل، در پوست و بافت زیرجلد یک برش عرضی پایین با قوس مختصر ایجاد می شود. این برش در سطح خط رویش موی پوبیس داده می شود و مقداری بیشتر از لبه های جانبی عضلات رکتوس امتداد می یابد. پس از جدا کردن بافت زیرجلد از فاسیای زیر آن به اندازه حدود 1 سانتی متر در هر طرف، فاسیا به طور عرضی در تمامی طول برش، قطع می شود. لبه های فوقانی و تحتانی فاسیا با کلامپ های مناسب گرفته می شود و دستیار آنها را بالا می آورد تا جراح غلاف فاسیا را با دیسکسیون کند یا تیز از عضلات رکتوس زیر آن جدا کند.
عروق خونی بین عضلات و فاسیا کلامپ، بریده و لیگاتور و یابا الکتروکوتری تخریب می شوند. رعایت دقیق هموستاز الزامی است. برش در حد کافی به سمت ناف امتداد می یابد تا برش طولی خط وسط پریتوئن در حد کافی امکان پذیر باشد.
عضلات رکتوس در خط وسط جدا می شوند تا پریتوئن زیر آنها قابل مشاهده شود. پریتوئن به نحوی که شرح داده شد باز می شود.
مزیت برش عرضی پوست از لحاظ زیبایی، واضح است. در حالی که اکثراً معتقدند این انسیزیون قوی تر، و احتمال باز شدن آن کمتر است، اخیراً شواهدی ارائه شده که این ادعا را رد می کند.
ایراداتی نیز در استفاده از آن وجود دارند. در بعضی از زنان، رحم باردار و ضمایم آن به اندازه برش عمودی به خوبی در معرض دید قرار نمی گیرد. هرگاه به ویژه در زنان چاق، نیاز به فضای بیشتری باشد برش عمودی را می توان به سرعت امتداد داد، اما این کار در برش فانن اشتیل امکان ندارد.
هنگام تکرار سزارین، ورود مجدد به برش فانن اشتیل به علت اسکار آن خیلی وقت گیر خواهد بود.
اگر برش عرضی را مورد نظر باشد و فضای بیشتری لازم باشد، برش میلارد انتخاب مطمئنی است. در این برش، عضلات رکتوس به صورت تیز و یا با الکتروکوتر جدا می شوند. این برش به ویژه در زنان دچار اسکار شدید ناشی از برش فانن اشتیل قبلی نیز مفید است.

برش های رحم
در غالب موارد برش عرضی در سگمان تحتانی رحم همان گونه که به وسیله Kerr در سال 1926 شرح داده شد، ایجاد می شود. گاهی برش عمودی سگمان تحتانی رحم (کرونیگ) به کار می رود. برش کلاسیک به برش عمودی تنه رحم در قسمت بالاتر از سگمان تحتانی گفته می شود که به فوندوس نیز می رسد. امروزه این برش به ندرت به کار می رود. در اکثر موارد زایمان سزارین، برش عرضی روش انتخابی است.
فواید این برش شامل موارد زیر است :
1) ترمیم آسان تر
2) قرار داشتن در ناحیه ای که احتمال پارگی طی بارداری بعدی حداقل است.
3) عدم چسبندگی روده یا امنتوم به محل برش.
در صورتی که نمایش جنین ورتکس نباشد، در چندقلویی و در مواردی که نوزاد بسیار نارس است و مادر لیبر نیست، برش عمودی سگمان تحتانی یا برش کلاسیک می توانند سودمند واقع شوند.

روش برش عرضی در سزارین
اغلب مشاهده می شود رحم چرخش به راست (دکستروروتاسیون) دارد به طوری که لیگامان گرد سمت چپ نسبت به سمت راست، در موقعیت قدامی تر و نزدیک تر به خط وسط قرار می گیرد. بعضی جراحان در موارد دفع مکونیوم غلیظ یا عفونت مایع آمنیون تجیح می دهند یک پک لاپاراتومی مرطوب را در هر ناودان پریتونئال جانبی قرار دهند تا مایعات و خون خارج شده از رحم باز شده را به خود جذب کند. معمولا لایه نسبتاً سست بازگشت پریتوئن بر روی حاشیه فوقانی مثانه و روی بخش قدامی سگمان تحتانی رحم – مثانه در خط وسط با فورسپس گرفته و به وسیله اسکالپل یا قیچی برش عرض داده می شود.
قیچی بین سروز مثانه ای رحمی و میومتر سگمان تحتانی رحم داخل، و از خط وسط به سمت خارج رانده می شود و همزمان تیغه ها به طور متناوب باز می شوند تا زانو به عرض 2 سانتی متر از سروز جدا (که بعداً بریده می شود) جدا شود.
پس از نزدیک شدن به حاشیه جانبی هر سمت قیچی کمی به سمت کمری متوجه می شود.
فلاپ پایینی پریتوئن را بالا می برند و مثانه را با دیسکسیون کند یا تیز از میومتر زیر ان به آرامی جدا می کنند.
به طور کلی جدا کردن مثانه نباید عمق بیش از 5 سانتی متر داشته باشد و معمولا باید از این هم کمتر باشد. به ویژه در سرویکس های متسع و افاسمان این احتمال وجود دارد که دیسکسیون به پایین عمیق شود و اشتباهاً به جای سگمان تحتانی رحم، واژن را باز کنند و وارد ان شود.
رحم را حدود 1 سانتی متر زیر حاشیه تحتانی باز می شود. یک نکته مهم این است که در زنانی که سرویکس آنها کاملا دیلاته است و یا دیلاتاسیون کامل دارد، برش رحمی نسبتا بالاتر انجام شود، تا خطر گسترش برش به دو طرف و صدمه به شریان های رحمی و ورود اشتباهی به داخل واژن به حداقل برسد. محل برگشت سروز مثانه ای رحمی به عنوان راهنما به کار می رود.
برش رحم را می توان با تکنیک های گوناگون انجام داد. همه این تکنیک ها با برش عرضی سگمان تحتانی رحم به وسیله اسکالپل، به طول حدود 2-1 سانتی متر در قسمت وسط انجام می شوند، این عمل را باید به دقت انجام داد تا جنین زیر آن آسیب نبیند.
در مطالعه چند مرکزی گروهی از محققان در سال 2005، شایع ترین آسیب جنینی گزارش شده در 37110 مود زایمان سزاری، پارگی های پوستی بوده است. استفاده از هموستات یا انگشتان برای ورود دقیق به طور کند (بلانت) و برای جدا کردن عضلات، می تواند مفید باشد. وقتی رحم باز شد، برش را می توان با امتداد در طرفین و سپس مختصری به بالا به وسیله قیچی بانداژ گسترش داد.
اگر سگمان تحتانی رحم نازک باشد می توان برش را با فقط کشیدن محل شکاف از طریق فشار به خارج و بالا به وسیله هر یک از انگشتان اشاره گسترش داد.
محققان نشان داده اند که امتداد دادن برش رحمی اولیه به طریقه کند یا تیز از لحاظ ایمنی و عوارض پس از عمل با هم مشابه اند.
محققان دیگر گزارش کردند که روش تیز احتمال خونریزی و نیاز به انتقال خون را افزایش می دهد.
* نکته بسیار مهم، ایجاد برش رحم برای زایمان سر و تنه جنین است بدون آنکه شریان ها و وریدهای رحمی واقع در حاشیه های جانبی رحم بریده یا پاره شوند.
اگر جفت در مسیر برش قرار داشته باشد باید آن را جدا کرد یا برش داد. وقتی جفت برش داده می شود، خونریزی از جنین مکن است شدید باشد؛ بنابراین در چنین مواردی باید بند ناف را هرچه سریع تر کلامپ کرد.
روش برش کلاسیک سزارین
گاهی استفاده از برش کلاسیک لازم می شود. بعضی از اندیکاسیون های برش مزبور عبارت اند از :
1) وجود مشکل در باز کردن یا ورود بی خطر به سگمان تحتانی رحم به دلیل چسبندگی محکم مثانه ناشی از جراحی قبلی یا وجود میوم در سگمان تحتانی رحم یا کارسینوم مهاجم سرویکس.
2) قرار عرضی جنین بزرگ به ویژه در صورتی که پرده های جنینی پاره شده باشند و شانه در کانال ازیمان گیر کرده بلشد. مخصوصاً ممکن است وضع حمل جنین با نمایش عرضی پشت – پایین از میان برش عرضی مشکل باشد.
3) در بعضی موارد جفت سرراهی توأم با لانه گزینی قدامی به ویژه در موادری که جفت در محل برش قبلی لانه گزینی کرده است (پلاسنتا پرکرتا).
4) در بعضی جنین های بسیار کوچک (به خصوص با نمایش بریچ) که سگمان تحتانی رحم نازک نشده است.
5) در برخی از موارد چاقی مفرط مادر که تنها قسمت فوقانی رحم به سهولت در دسترس است.
بستن شکــم
همه پک ها خارج می شوند، خون و مایع آمنیون موجود در ناودان ها و کولدوساک با ساکشن ملایم تخلیه می شوند. برخی جراحان ناودان ها و کولدوساک را مخصوصاً در صورت وجود عفونت یا مکونیوم شستشو می دهند. مطالعه تصادفی کوچکی که در سال 2003 انجام شد نشان می دهد که این مرحله در زنان گروه کم خطر که مبتلا به آمنیونیت نیستند، ضروری نیست. پس از شمارش صحیح ابزار و گازهای استفاده شده، لایه های بریده شده شکم بخیه می شوند.
همان طور که ذکر شد جراحان از بستن پریتوئن جداری صرف نظر می کنند در صورت وجود روده های متسع، بستن پریتوئن مانع آسیب روده ها در زمان بستن فاسیا می شود. هنگام بستن هر یک از لایه ها، نواحی خونریزی پیدا، کلامپ و لیگاتور می شوند، اجازه داده می شود که عضلات رکتوس در جای خود قرار بگیرند و فضای زیر فاسیا را به دقت از نظر هموستاز کنترل می کنند. در صورت وجود دیاستاز قابل توجهریال عضلات رکتوس را با نخ کرومیک صفر یا 1 با یک یا دو بخیه به شکل & به هم نزدیک می کنند. فاسیای روی رکتوس را با نخ غیرقابل جذب و منقطع شماره صفر در خارج لبه های بریده فاسیا و با حداکثر فاصله 1 سانتی متر از هم، یا با بخیه پیوسته بدون لاکینگ از نخ دائمی یا دارای جذب طولانی بخیه می کنند.
اگر ضخامت بافت زیر جلد 2 سانتی متر یا کمتر باشد، معمولا نیازی به بخیه جداگانه آن نیست، و پوست با بخیه های مترس عمودی و نخ سیلک سه صفر یا چهارصفر (یا مشابه) و یا گیره های مخصوص (کلیپس) بسته می شود.
اگر مقدار بافت چربی حداقل 2 سانتی متر باشد، باید بافت زیر جلد بسته شود.
در یک تحققی آینده نگر تصادفی شده که بر بیش از 1400 زنی که زایمان سزارین شده بودند، مشاهده شد که اگر لایه زیر جلد را بخیه می کردند، باز شدن سطحی زخم خیلی کمتر روی می داد. بر طبق مطالعه مروری که بر روی 6 تحقیق صورت گرفت، زدن بخیه زیر جلد در حین سزارین، در مواردی که ضخامت چربی بیش از 2 سانتی متر است، سبب کاهش خطر باز شدن رحم به میزان 34 درصد می شود.

زایمان سزارین پس از مرگ
گاهی زایمان سزارین در زنی انجام می شود که به تازگی فوت شده یا به زودی خواهد مرد. درباره زایمان سزارین برای کمک به احیاء قلب و ریه در فصل 42 بیشتر توضیح داده شده است.
اندیکاسیون ها
اکثر موارد برای متوقف ساختن خونریزی ناشی از آتونی مقاوم به درمان، خونریزی سگمان تحتانی در ارتباط با انسیزیون رحم یا لانه گزینی جفت، پارگی عوق بزرگ رحم، انجام می شوند.
پلاسنتا اکرتا، اغلب در ارتباط با زایمان سزارین تکراری و آتونی رحم، در حال حاضر شایع ترین اندیکاسیون های سزارین هیسترکتومی یا هیسترکتومی پس از زایمان هستند.
این وضعیت ها، در فصل 53 شرح داده شده اند.
میوم های بزرگ ممکن است مانع بستن مناسب هیستروتومی شوند و درنتیجه هیسترکتومی را اجتناب ناپذیر سازند. اندیکاسیون های هیسترکتومی پری پارتوم انتخابی شامل میوم های بزرگ یا علامت دار و دیس پلازی شدید سرویکس یا کارسینوم درجا هستند.
عوارض اصلی سزارین هیسترکتومی افزایش خونریزی و احتمال آسیب دستگاه ادراری هستند.
یکی از عوامل اصلی در میزان بروز عوارض این است که هیسترکتومی به صورت انتخابی انجام شود یا اورژانس. همان گونه که در جدول 3- 25 دیده می شود، موربیدیته ناشی از هیسترکتومی اورژانس افزایش قابل توجهی یافته است.
کنترل حوالی زمان زایمان
مراقبت های قبل از عمل
در صورت برنامه ریزی برای سزارین، یک داروی آرامبخش مثل 100 میلی گرم سکوباربیتال شب قبل از عمل تجویز می شود. به طور کلی هیچ داروی آرام بخش، نارکوتیک یا مسکنی را تا پس از تولد نوزاد مصرف نمی شود.
مصرف خوراکی حداقل 8 ساعت قبل از جراحی متوقف می شود به طور معمول، زنانی که قرار است مورد سزارین تکراری قرار گیرند، روز جراحی پذیرش و به وسیله متخصصان زنان و مامایی و بیهوشی ویزیت می شوند.

 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 23   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله زایمان سزارین