بخشی از مطالب پروژه
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی استان هرمزگان
استان هرمزگان از لحاظ تاریخی دیرینه گی زیادی دارد. بندرها و جزیره های هرمزگان، در دوران های گوناگون پیش از اسلام اهمیت داشته و از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده اند. دریای پارس (دریای عمان و خلیج فارس)، که استان هرمزگان نیز در کنار آن قرار گرفته، از کهن ترین دریاهایی است که انسان شناخته است. ساکنان پیرامون آن، ازجمله مردم باستان هرمزگان، نخستین انسان هایی بوده اند که با فن دریا نوردی آشنا شده و به کشتی رانی پرداخته اند. دراین منطقه، دریانوردی و چیره گی بر راه آبی سبب پیدایش و رشد فرهنگ، بازرگانی دریایی و ایجاد دولت های با فرهنگ ازجمله ایلام شد. ایلامیان از هزاره سوم پیش از میلاد صدها سال بر خلیج فارس و جزیره های استان هرمزگان، به ویژه جزیره های قشم، کیش، لارک، لنگه، و جاسک حکم رانی داشته و از آن ها به عنوان راه ارتباطی برای بازرگانی با هند باختری و درّه نیل استفاده می کرده اند. مادهای آریایی نژاد، در آغاز سده 8هشتم پیش از میلاد، حکومت «ماد» را به وجود آوردند. این حکومت، در روزگار پادشاهی هووخشتره گسترش یافته توانمند شد و مرز جنوبی آن را کرانه های جنوبی دریای پارس تشکیل می داد. در این زمان هرمزگان تابع ساتراپی (استان) درنگیانه و بخشی از کرمان بوده است. در روزگار هخامنشی، به ویژه داریوش بزرگ، ایرانیان اندک اندک در کرانه ها و آب های دریاهای سیاه و سرخ نیز رخنه کردند. داریوش بزرگ، دریا سالار یونانی خود، اسکولاخ (اسکیلاس) را مأمور بررسی کناره های دریای پارس کرد. اسکولاخ و همراهانش تمامی جزیره ها و کرانه های دریای مکران، خلیج فارس، دریای سرخ و دریای باختر را در نوردیده و آگاهی های ارزنده ای به دست آوردند. این سفر دریایی از نظر بازرگانی و نظامی برای ایران سودمند بود، و باعث برقراری وابسته گی بازرگانی میان هندوستان و دریای باختر گردید. اشکانیان پس از چیره گی بر جانشینان اسکندر (سلوکی ها)، کرانه های خلیج فارس از جمله استان هرمزگان را بر قلمرو خود افزودند و در برابر رومیان، از دریای پارس و بین النهرین پاسداری کردند. در زمان ساسانیان، هرمزگان از مراکز مهم داد و ستد و پیوند بازرگانی به شمار می رفته است. چند سکّه نقره از این دوران در اثر کاوش هایی که در اسکله سازی «سورو» انجام گرفت، به دست آمده است. در نخستین سال های حکومت اسلامی، کرانه های هر دو سوی دریای پارس، از جمله استان هرمزگان به دست مسلمانان افتاد. ابوهوریره، از یاران پیامبر (ص) در روزگار عمر- خلیفه دوم - بر بحرین و کرانه های باختری خلیج فارس دست یافت و از آن جا به کرانه های خاوری آن یورش برد و تمامی دریای پارس و بندرها و جزیره های آن را بر قلمرو مسلمانان افزود. پس از چیره گی عرب ها، دیلمیان نخستین دودمان ایرانی بودند، که بار دیگر بر سراسر جزیره ها، بندرها و آب های استان هرمزگان و دیگر نقاط خلیج فارس چیره شدند.
استان هرمزگان در یک نگاه
استان هرمزگان با وسعت 8/68475 کیلومتر در جنوب ایران مابین مختصات جغرافیایی 25 درجه و 23 دقیقه تا 28 درجه و 57 دقیقه عرض شمالی ، و 52درجه و 41 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ واقع شده است . این استان از شمال و شمال شرقی با استان کرمان ، از جنول با خلیج فارس و دریای عمان ،*از جنوب شرقی با استان سیستان و بلوچستان ،*و از غرب با استانهای فارس و بوشهر همسایه است . تنگه هرمز یکی از حساسترین و حیاتی ترین گزرگاههای آبی عصر حاضر ، در قلمرو سیاسی این استان قراردارد . این تنگه هلالی شکل 187 کیلومتر طول دارد .
در آبان ماه 1375 ، استان هرمزگان 1062155 نفر جمعیت داشته است که از این تعداد 41/80 درصد در نقاط شهری و 57/74 درصد در نقاط روستایی سکونت داشته و بقیه غیر ساکن بوده‌اند. نسبت جنسی جمعیت استان 106 است. بخش عمده استان هرمزگان را مناطق کوهستانی در بر گرفته است. رشته کوه زاگرس از سمت شمال شرقی به جنوب شرقی استان امتداد یافته و به تپه ماهورهای آهکی، شنی و به زمین‌های پست ساحلی موازی خلیج‌فارس و دریای عمان منتهی می‌گردد.
پروژه روستای پاتل ایسین بندرعباس
