مقاله در مورد انواع شبکه و امنیت داخلی شبکه

اختصاصی از فی لوو مقاله در مورد انواع شبکه و امنیت داخلی شبکه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه37

مقدمه ای بر انواع شبکه و امنیت داخلی شبکه

برای ایجاد ( راه اندازی ) یک شبکه­ی کامپیوتری از نوع اترنت محلی ابتدا باید سخت افزارهای مورد نیاز برای هر کامپیوتر مانند مودم، adaptorهای شبکه، ( کارت شبکه ) کابل­ها وHub   Switches)) نیز برای کل شبکه داشته باشیم سپس باید کابل­ها را به Hub ها و نیرو به Jackهای تلفن و کامپیوتر وصل کرد. همچنین باید از وصل شدن کامپیوترها به کامپیوتری که gateway روی آن Set شده است اطمینان حاصل کرد، بعد از وصل تمام کامپیوترها بصورت شبکه باید تمام کامپیوترها و وسایل جانبی دیگر مورد اشتراک را بکار انداخت. سپس باید مراحل نرم افزاری ایجاد شبکه­ها را روی کامپیوترها انجام داد. مثلا اینکه شبکه مورد استفاده با اینترنت همراه است یا بدون آن، نام  workgroupای که در روی آن شبکه می­خواهیم داشته باشیم را نیز می­توان وارد کرد. بعداز اینکه شبکه به طور کامل در بین همه کامپیوترهای مورد نظرراه اندازی شد باید برای هریک از کامپیوترهایی که می­خواهیم به این شبکه وصل شوند یک آدرس که توسط آن در شبکه قابل شناسایی باشند در نظر بگیریم که در مباحث شبکه به این آدرس، IP   Address می­گویند که IP مخفف Internet Protocol است. همچنین در هر کامپیوتر آدرس­های دیگری نظیر IP Address نیز باید وجود داشته باشند تا کار رد و بدل اطلاعات در شبکه به درستی انجام بگیرد.

2-  آدرس IP و تنظیمات آن در Windows XP

آدرس IP  وسیله ی شناسایی کامپیوترها در شبکه­های TCP/IS می­باشد. آدرس IP خود میزبان و آدرس شبکه­ای که میزبان در آن قرار دارد را معرفی می­کند. و به کامپیوتر باید آدرس داده شود که در شبکه منحصر به فرد باشد تا دیتاگرام­ها به سیستم­های اشتباه داده نشود.

به طور سنتی طول آدرس IP ، 32 بیت بوده و به صورت چهار مقدار دهدهی 0 تا 255 نشان داده می­شود که هر کدام نشان دهنده­ی هشت بیت است و این چهار مقدار با نقطه از یکدیگر جدا می­شوند. به صورت زیر:

1. 168.250.5=11000000.10101000.11111010.00000101

اگر شبکه به اینترنت وصل نباشد مدیر شبکه می­تواند به همه کامپیوترها آدرس دهد که به شبکه در این حالت شبکه­ی ثبت نشده گویند ولی اگر شبکه به اینترنت وصل باشد یک یا چند ایستگاه در شبکه آدرس ثبت شده دارد. برای پیشگیری از تکراری شدن آدرس­ها در اینترنت باید آدرس­های IP میزبان­های اینترنت نزدیک مسئول اینترنت ثبت شود و معمولاً سیستم­های که سرویسی را می­دهند و سرور می­باشند آدرس ثبت شده دارند و بقیه­ی سیستم­های زیر شبکه از آدرس ثبت نشده استفاده می­کنند و از طریق یک پروکسی سرور به اینترنت متصل می­شوند.

3- ماسک زیر شبکه

ماسک زیر شبکه احتمالا سوءتفاهم برانگیزترین بخش تنظیمات TCP/IP می­باشد. وقتی افراد مقادیر اختصاص داده شده به این تنظیم مثلاً 255.255.255.0  را می­بینند فکر می­کنند که این­ها آدرسIP   می­باشند ماسک زیر شبکه در واقع بر اساس یک مفهوم بسیار ساده است. تنها کاری که ماسک زیر شبکه انجام می­دهد این است که کدام قسمت آدرس IP شبکه­ای که میزبان در آن واقع است و کدام قسمت خود میزبان را نشان می­دهد. برای اینکه فهم ماسک زیر شبکه آسان شود می­بایست فرم باینری آنرا در نظر بگیریم که شامل 32 بیت می­باشد که مقداری از بیت­ها از چپ به راست یک و بقیه صفر می­باشد. به عنوان مثال در زیر نمونه­ای از ماسک زیر شبکه به دو فرم دهدهی و باینری نشان داده شده­اند.

1. 255.255.0
2. 11111111.11111111.00000000

این ماسک در واقع آدرس IP را به دو قسمت آدرس شبکه­ی میزبان و آدرس خود میزبان تقسیم می­نماید و دلیل این طراحی برای آدرس­دهی به اینترنت باز می­گردد در اینترنت نیاز می­باشد تا تمامی آدرس­ها یکتا باشند و این موضوع نیاز به مدیریتی متمرکز در آدرس­دهی به تک تک سیستم­های موجود در اینترنت دارد که مشخص است که کاری دشوار و پرهزینه است به این دلیل سازندگان TCP/IP تصمیم گرفتند تا تنها آدرس شبکه­ها را ثبت و نگهداری نمایند و مدیریت آدرس تک تک سیستم­های آن شبکه­ها را بر دوش