نوع فایل: word
قابل ویرایش 27 صفحه
مقدمه:
در تجارت الکترونیک تبادل اسناد الکترونیکی، امری فراگیر می‌باشد. این اسناد اغلب حاوی اطلاعات حساسی مانند قراردادهای حقوقی، فناوری‌های محرمانه و یا تبادلات مالی می‌باشند. برای ممانعت از دستبرد سارقان کامپیوتری که در فضای الکترونیکی همواره مترصد دست‌اندازی و خواندن مستندات می‌باشند لازم است این اسناد به رمز درآورده شوند. اگر می‌خواهیم که اسناد ما واقعاً در امان باشند باید آنها را بصورت دیجیتالی امضا کنیم. امضای دیجیتالی تضمین‌کننده اصالت، کامل بودن و عدم وجود خدشه در داده می‌باشد.
با توجه به سرعت جریان امر تجارت و توسعه روزافزون تجارت الکترونیک در سطح داخلی و بین‌المللی آنچه که به عنوان اهم موضوع در مباحث امضای الکترونیکی مطرح است را می‌توان به شکل زیر بیان نمود.
الف: بررسی اعتبار امضای الکترونیکی
ب: بررسی امنیت امضا و چگونگی کنترل امن سیستم امضای الکترونیکی
ج: بررسی چگونگی احراز هویت در فضای سایبر و نقش مراجع گواهی امضای الکترونیکی
د: بررسی مجریان امضاهای الکترونیکی و آثار عملکرد آنان در اسناد
هـ : بررسی اشکال مختلف امضای الکترونیک در اسناد تجاری و آثار هر یک از آنها.
آنچه که به عنوان اعتبار از آن نام می‌بریم در واقع نوعی هویت قانونی است که بوسیله مرجع صلاحیت دار به امضا اعطا شده است. با توجه به‌این که امضا در حیطه کدام کشور اعمال گردد،این مقررات شکل ویژه‌ای به خود می‌گیرد. برخی از کشورها امضای الکترونیکی مطمئن را به طور مطلق پذیرا شده‌اند و به آن قابلیت استناد در محاکم اعطا نموده‌اند، ولی در بسیاری از کشورها این اطمینان در قالب نوعی از امضا بیان شده است که غیر قابل جعل و نفوذ می‌باشد که البته هر کدام از این تعابیر، مزایا و مضرت‌های خاص خود را داراست.
با توجه به فراگیر بودن دنیای الکترونیک و همگانی بودن تجارت به شکل مزبور استفاده از یک امضای الکترونیک‌ایمن که اشخاص در استفاده از آن دارا بودن قابلیت تعامل‌ایمن را پذیرا باشند، نکته خوبی است اما با توجه به نفوذ پذیری فضای سایبر و سرعت پیشرفت تکنولوژی، این امر جز در یک محیط کاملاً واقعی و امن به وجود نخواهد آمد و احساس‌ایمنی و تلقی کفایت امنیت از سوی استفاده کنندگان کافی بر‌این امر نیست.
از سویی اجبار قانونی اشخاص به استفاده از نوع خاصی از امضای الکترونیک که از نظر قانون، قابلیت استناد داشته باشد نیز امری خلاف قاعده است، زیرا با توجه به عام بودن فضای سایبر و استفاده همگانی از‌این تکنولوژی هزینه سنگینی را در استفاده از مورد فوق طلب می‌کند که جز برخی اشخاص حقوقی عمده از پس آن برنخواهند آمد و از طرفی دایره را به نفع قانون شکنان و هکرهای رایانه‌ای تنگ می‌کند.
سیستم قانونی برخی کشورهای اروپایی مثل اتریش و هلند امضاهای الکترونیکی را با تعریف الگوریتم‌های مناسب و پارامترهای ایمن طبقه بندی کرده‌اند و این امر شرایطی را به وجود می‌آورد که اگر یک امضا ارزش اثباتی خود را در یک حالت ریاضیاتی و فنی غیر قابل پیش بینی از دست دهد هنوز در سیستم قانونی، دارای اعتبار می‌باشد و‌این یک نقطه ضعف بزرگ است. از سویی برخی کشورها مثل آلمان متفاوت عمل کرده‌اند. بدین ترتیب که نشر الگوریتم‌های مناسب و پارامترهای مربوط را به عنوان یک وظیفه به مرجع خاصی واگذار کرده‌اند. در‌این صورت ایمنی از یک حالت مطلق خارج شده و قدری تعدیل می‌شود، اما حتی‌این راه حل نیز به دلیل پرهزینه بودن و متغیر بودن از امنیت مبادلات اشخاص به طور عام حمایت نمی‌کند.
بنابر‌این به نظر می‌رسد مناسب ترین راه‌حل، ایجاد و تاسیس دفاتر گواهی امضای الکترونیکی و ساماندهی مراجع گواهی امضا می‌باشد به شکلی که با آسانترین روش و کمترین هزینه امکان مبادلات ایمن را در سطح فضای مجازی برای عامه مردم فراهم نموده و در عین حال مجری سیستم‌های برتر امضا نیز باشند.
در این تحقیق پس از مرور اجمالی بر اسناد الکترونیکی و بررسی وابستگی غیر قابل انکار آنها به امضای الکترونیک و نقش مراجع صدور گواهی در اعتبار بخشی به اسناد، به معرفی انواع امضا و بررسی نوع تاثیر هر کدام در اسناد به کاوشی در سیستم حقوقی امضای الکترونیک پرداخته و اشکالاتی که یک مبادله امن تجاری اسناد را مورد خدشه قرار می‌دهد و اعتبار حقوقی آنها را از بین می‌برد، مورد بررسی قرار می‌دهیم و در این مسیر بررسی اجمالی بر قانون کشورهایی که در این مورد پیشرو بوده‌اند، خواهیم داشت.
فهرست مطالب:
مقدمه
فصل اول: اسناد
گفتار اول: مفهوم سند و اسناد الکترونیکی
قابلیت نگهداری و ثبت اسناد تجاری الکترونیکی
۱- ایجاد امضا
۲- اثبات امضای اولیه
۴- ترافع
الف: نگهداری اسناد الکترونیکی اصیل
ب: نگهداری اسناد الکترونیکی جایگزین
گفتار دوم: انتساب اسناد تجاری
بند۱: قابلیت امضای الکترونیک
الف: اعتبار کلید خصوصی
ب: اعتبار و قابلیت گواهینامه
بند۲: مشکلات تبادل اسناد تجاری
الف: سرقت اطلاعات
ب: برنامه‌های فریبنده
ج: پروتکل‌های خاص
گفتار سوم: نقش اشخاص ثالث در مبادلات اسناد تجاری الکترونیکی
بند۱: مراجع صدور گواهینامه و وابسته‌های آن
الف: سرویس اصلی
ب: سرویس‌های فرعی
۱- سرویس‌های دیجیتال زمان نگار
۲- مهرهای ثبت زمان
۳- سیستم مهرهای ثبت زمان
بند۱: موارد ضمانت مرجع صدور گواهینامه
* فصل دوم..
فصل دوم: امضا
گفتار اول: انواع امضای الکترونیک
بند ۱: امضای الکترونیک ساده
بند۲: امضای الکترونیک پیشرفته و شرایط آن
ب: انحصاری بودن تولید و کلید امضا
ج: امکان تشخیص تغییرات در داده‌ها:
بند۳: امضای الکترونیک واجد شرایط
بند۴: امضای دیجیتال
گفتار دوم: علل استفاده از امضای الکترونیک
بند۱: قصد انشا
بند۲: آثار حقوقی
بند۳: تشخیص هویت
بند۴: صحت و بی نقصی سند
گفتارسوم: تاثیر محیط‌های باز یا بسته در تکنولوژی امضای الکترونیک
بند۱: امضای دیجیتال در سیستم‌های بسته
بند۲: امضای دیجیتال در سیستم‌های باز
فصل سوم: مشکلات حقوقی متوای اسناد تجاری و داده‌های الکترونیکی
گفتار اول: جعل هویت
بند۱: گمنامی‌در فضای سایبر
بند۲: گمنامی‌در قراردادها و مبادلات تجاری الکترونیکی
بند۳: گمنامی‌در قرارداد امضای الکترونیک
بند۴: گمنامی‌در گواهینامه‌های الکترونیک
گفتار دوم: مشکلات حقوقی روند امضای الکترونیک
بند۱: توجیه حقوقی سیستم‌های الکترونیکی در امضای اسناد
الف: مسئولیت ناشی از اشکالات سیستم
ب: مسئولیت ناشی از امضاهای غیر مجاز
بند۲: امضاهای چندگانه و انواع آن
الف: امضاهای چند گانه مستقل
گفتار سوم: صدور گواهینامه برای اشخاص حقوقی
بند۱: قانون امضای الکترونیک اتحادیه اروپا
بند۲: قانون اتریش
بند۳: قانون آلمان
بند۴: قانون ایران
نتیجه
الف: اعتبار امضای الکترونیک و علل اعتبار
۱. تضمین تمامیت داده‌ها
۴. سرعت و دقت
۵. محرمانگی
ب: تامین امنیت و اعتبار امضای الکترونیک
۱. تامین امنیت و اعتبار امضا از طریق‌ایجاد پلیس سایبر
۲. تامین امنیت و اعتبار امضا از طریق اصلاح قانون
۳. تامین امنیت و اعتبار امضا از طریق قراردادهای خصوصی
ج: وابستگی اعتبار اسناد الکترونیکی به امضای الکترونیک
د: لزوم ایجاد و تاسیس دفاتر گواهی امضای الکترونیکی
پروژه ماهیت حقوقی اسناد تجاری در حوزه حقوق. doc