مقدمه
در حدود 40 سال پیش آلمانها مخابرات ایران را تاسیس کردند. بیشتر سیستم های بکار رفته در مخابرات آلمانی می باشد. البته سیستم های دیگری هم وجود دارند که بعداً آنها را تعریف می کنیم.
در مجموع سیستم مخابراتی ایران قدیمی می باشد به طوری که سرعت اینترنت در کشور ایران از 100 مگابیت بر ثانیه (100Mb/S) فراتر نمی رود ولی در کشور های خارجی این سرعت به بیش از 10 مگابایت در ثانیه (10MB/S) می رسد.
مخابرات تلفن ثابت را تعریف کنید.
محلی است که کلیه ی تماس های تلفن ثابت، اعم از داخل شهری، بین شهری و تماس با تلفن همراه در آنجا کنترل می شود.
مرکز تلفنی را تعریف کنید.
مرکز مخابرات الغدیر زیر مجموعه ای از مرکز تلفن شهری منطقه 3 می باشد.
تلفن شهری منطقه 3 از مراکز متعددی تشکیل می شود که این مراکز با هم ارتباط دارند و کل مراکز تلفن شهری منطقه 3 با دیگر مراکز تلفنی ارتباط دارند. در مراکز تلفنی، مکالمات تلفن ثابت کنترل می شود. این مراکز از چند قسمت مهم تشکیل می شوند که در ادامه آنها را شرح خواهیم داد.
تلفن منطقه 3 شهری از مراکز زیر تشکیل شده است:
الغدیر، پیروزی، شهید دیالمه، ملت، شهید مشهدی مهدی، سعدی که شلوغ ترین مراکز از نظر تعداد شماره تلفن مرکز الغدیر و ملت می باشند. در مرکز الغدیر حدود 110 هزار شماره کنترل می شود.
در مرکز الغدیر پیش شماره های 3301، 3302، 3303، 3304، 3368، 3369، 3370، 3371، 3372 و 3373 وجود دارند. بقیه ی پیش شماره ها برای مراکز مخابراتی دیگر می باشد.
فصل 1: اتاق سوئیچ
مخابرات تلفن ثابت از چند قسمت مهم و اساسی تشکیل شده است:
مهم ترین قسمت آن اتاق سوئیچ دیجیتال نام دارد که اطلاعات تمامی شماره تلفن ها، قطع و وصل شماره تلفن، ارتباط بین مراکز تلفنی و... در آنجا کنترل می شود.
در مرکز الغدیر تمامی شماره ها توسط 10 کامپیوتر کنترل می شوند. با این 10 کامپیوتر می توان در عرض چند ثانیه تلفنی را قطع کرد، شماره تلفنی را تغییر داد، شماره تلفن جدیدی تعریف کرد، شماره تلفن ها را تست کرد و سرویس های ویژه برای یک شماره دایر کرد. مانند سرویس کشف مزاحمت های تلفنی، سرویس انتقال از خط اشغال، سرویس انتظار مکالمات و ...
در سالن سوئیچ دو نوع سیستم تلفنی موجود می باشد: S12 که قدیمی می باشد و سیستم حبابی (Hoawei).
سیستم S12 مربوط به 35 تا 40 سال پیش، هنگامی که آلمانها مخابرات الغدیر را تاسیس کردند می باشد. پیش شماره های 3303، 3304،3370، 3371، 3372 و 3373 S12 می باشند.
سیستم Hoawei محصول مشترک کشور های آمریکا، چین و انگلیس می باشد که نسبتاً قدیمی است. البته قطعات این سیستم آمریکایی می باشند. به سیستم حبابی C&C08 هم می گویند.
پیش شماره های 3301، 3302، 3368 و 3369 حبابی هستند
در اتاق سوئیچ دستگاههای بزرگی (به اندازه یک کامیون) وجود دارند که کارت های مخابراتی را خنک می کنند چون مصرف جریان این کارتها در حالت عادی به بیش از 1000 آمپر می رسد که گرمای زیادی تولید می کنند.
مغز سیستم Hoawei کامپیوتری می باشد که دارای هارد دیسک بزرگی است. در این هارد دیسک اطلاعات شماره ها وجود دارد. مثلاً اگر مشترکی با شماره ی 33015430 بخواهد با شماره ای دلخواه تماس بگیرد این کامپیوتر اطلاعات شماره ی این مشترک را که در هارد دیسک وجود دارد پردازش می کند مثلاً به ردیف M30L6609 می رود. این ردیف از قبل توسط کامپیوتر های اتاق سوئیچ برای این شماره تعریف شده است (به این ردیف (M30L6609) پورت می گویند). این شماره برای کارت هایی فرستاده می شود و این کارتها شماره را به نقطه ی مورد نظر وصل می کنند و به این ترتیب شماره گیری انجام می شود.
به این کامپیوتر که اطلاعات شماره ها را در خود دارد سرور (Server) می گویند که 10 کامپیوتر اتاق سوئیچ با این سرور ارتباط دارند.
لازم به ذکر است که سیستم S12 دارای سرور مرکزی نمی باشد.
برای چند مشترک 1 کارت وجود دارد که این کارت برای مکالمات مشترک می باشد. یعنی این کارت بوق و پالس تولید می کند. این کارتها معمولاً 8 مشترکه، 16 مشترکه و 32 مشترکه می باشند. هنگامی که مشترکی از تلفن استفاده می کند دیود نوری این کارت ها خاموش و روشن می شود. سیم های این کابل ها ابتدا به اتاق MDF و سپس به سمت منزل مشترک می روند که در ادامه آن را شرح می دهیم.
کارت های 8 مشترکه قدیمی تر هستند و با افزایش تعداد مشترکین، کارتهای 16 مشترکه و 32 مشترکه ساخته شدند.
ارتباط بین مراکز تلفن منطقه 3 شهری از طریق سیستم PCM (Pulse Code Modulation) و ارتباط کابل های کواکسیال انجام می شود. البته فیبر نوری که به تازگی وارد مخابرات شده است می تواند کار چند صد عدد کابل کواکسیال را انجام دهد.
شامل 16 صفحه word
دانلود گزارش کار آموزی از شرکت مخابرات
