تحقیق درباره امامت علی(ع) در قرآن ، سنت و معراج

اختصاصی از فی لوو تحقیق درباره امامت علی(ع) در قرآن ، سنت و معراج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word  (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 24 صفحه

  امامت علی(ع) در قرآن ، سنت و معراج

عناوین :

  ×  علی (ع) در قرآن 

  ×  آیه ولایت 

  ×  آیه اولولامر 

  ×  تطهیر 

  ×  علی (ع) در سنّت  

  ×  گواهان غدیر 

  ×  همراهی جاودانه قرآن و علی (ع) 

  ×  علی (ع) در معراج 

  ×  امامت و جانشینی امام علی (ع) در معراج 

  ×  غدیر آینه مقام امام علی (ع) در معراج 

  ×  امام علی (ع) نشانه هدایت 

  ×  امام علی (ع) صاحب پرچم پیامبر (ص) 

  ×  امام علی (ع) امام و رهبر دوستان خداست 

  ×  بهترین جانشین 

  ×  ولایت پیامبر (ص) و علی (ع) هدف بعثت 

علی (ع) در قرآن

«افمن یهدی الی الحق احق ان یتبع امن لا یهدی الاان یهدی فما لکم کیف تحکمون . »

 (سوره یونس – 35)

«آیا آن کس که به سوی حق هدایت می کند سزاوار تر است پیرو ی شود ، یا آنکه خود راه یافته نیست و راه را نمی یابد مگر آنکه راهنمایی و هدایت گردد ؟ پس شما را چه می شود ؟ ( که حقیقتی به این روشنی را در نمی یابید ) ، چگونه داوری می کنید ؟ »

مسلما کسی که راه یافته و هدایت شده است ، برای پیروی و اطاعت سزاوار تر و شایسته تر از کسی است که بهره ای از کمال ندارد و خود نیازمند هدایت و راهنمایی است .

اما راه یافتگان و هدایت شدگان را چگونه می توان شناخت ؟ کسی که خود ناقص است و نیازمند هدایت ، چگونه می تواند انسان کاملی را که راه یافته و رهبر است ، بشناسد و به دیگران معرفی نماید ؟ آیا شایسته نیست که معرفی او از سوی فرد آگاه و خبیر دیگری که به کمال او نیز واقفیم انجام گردد ؟ مسلما چنین است . بنابراین سزاوار است که شخصیت برجسته و ممتاز امیر المؤمنین(ع) از سوی مقامی معرفی گردد که خود برتر و کاملترین باشد و بر او احاطه کامل دارد و آن نیست مگر خداوند که آفریدگار اوست ویا رسول الله (ص) که پرونده اوست و بر تمام ویژگیها و کمالات وی آگاه است .

بدین سان برای درک فضیلت و شناخت شخصیت مولا (ع) ابتدا به منبع وحی یعنی قرآن که سراسر بیان خداست رجوع می کنیم . در قرآن فضیلتها و برتریهای آشکاری از آن حضرت را بیان داشته است . سپس به منبع دیگری که با وحی مرطبت است ، یعنی رسول خدا (ص) مراجعه می نماییم . رسول خدا (ص) هم به مناسبت نزول آیاتی از آیات قرآن یا به هنگام بروز حادثه ای مهم ، از ویژگیهای آن شخصیت ممتاز یا کرده و منقبتی از او مطرح نموده است و بیان آنها را نیز عبادت شمرده است . آنجا که می فرماید :

ذکر علی عبادة  یاد علی عبادت و بندگی خداست .

آیه ولایه

  «  انما ولیکم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة

  و یؤتون الزکوة و هم راکعون . و من یتول الله و رسوله و

  الذین آمنوا فان حزب الله هم الغالبون. »

«سرپرست و ولی شما فقط خدا و رسول او و مؤمنانی هستند که ، نماز برپا می دارند و در حال رکوع ، زکات می پردازند. و هر کس سرپرستی و ولایت خدا و رسول او و این مؤمنان را بپذیرد – البته از حزب خداست – و حزب خدا پیروز است . »

(سوره ماعده – 55و56)

عبدالله بن سلام از دانشمندان یهودی بود که با تنی چند از دیگر یهودیان ، مسلمان شده بود . یک روز او و یارانش نزدیک نماز ظهر به حضور پیامبر رسیدند و با آن حضرت به گفتگو نشستند آنها به پیامبر گفتند :

فاصله خانه های ما از مدینه دور است ، و ما در میان یهودیان بی سرپرست و بی پناهیم . آنها از این که ما مسلمان شده ایم و شما را تصدیق کرده ایم ناراحت هستند و با ما دشمنی می ورزند و سوگند یاد کرده اند که با ما قطع رابطه کنند . اکنون به وجود شما پشت گرمیم و به زیارت شما دلخوشیم اما نمی دانیم پس از شما چه کنیم ؟ حضرت موسی (ع) در زمان حیاتش یوشع بن نون را به عنوان جانشین خویش معرفی کرد تا مردم بدانند پس از او به چه کسی مراجعه کنند و به وجود چه فردی دلگرم باشند . اکنون شما چه کسی را به عنوان جانشین پس از خود معرفی می فرمایید ؟ در این هنگام امین وحی بر پیامبر فرود آمد و عرض کرد : 

«سرپرست و ولی شما فقط خدا و رسول او و مؤمنانی هستند که ، نماز برپا می دارند و در حال رکوع ، صدقه می دهند . »

این پاسخ برای عبدالله و همراهان او واضح و روشن نبود . چه کسانی برپا دارنده نمازند ؟ چه کسانی در حال رکوع زکات هم می پردازند . تا ولی و سرپرست ما پس از پیامبر باشند؟ اینجاست که پیامبر باید مصداق روشنی را از این کلام بیان فرماید . از طرفی وقت ادای فریضه ظهر فرارسیده بود پیامبر از جا بر خواست و همراه با عبدالله و یارانش به سمت مسجد آمدند .

از آن سو در مسجد هم حادثه مهمی رخ داده بود . حضرت علی (ع) پیش از شروع نماز ظهر ، مشغول خواندن نماز نافله بود ، که فقیری به مسجد آمد و از کسانی که در مسجد بودند تقاضای کمک کرد . هیچ کس حاجت او را براورده نساخت . ناگهان متوجه شد فردی در حال رکوع نماز با دست اشاره می کند. شتابان به سوی او رفت و تقاضای خود را تکرار کرد . علی (ع) در همان حال رکوع ، انگشتری خود را که هزار دینار ارزش داشت ، از انگشت خویش بیرون آورد و به آن مرد فقیر بخشید . آن انگشتر را پیش تر نجاشی پادشاه حبشه به پیامبر هدیه داده بود و پیامبر هم آن را به علی (ع) بخشیده بود . وقتی پیامبر و همراهانش به مسجد رسیدند مرد فقیر را دیدند که با خوشحال بسیار در حال خروج از مسجداست .